Πριν από μερικές ώρες, η επίσημη αρχή του ΝΒΑ ανακοίνωσε αρκετές εβδομάδες μετά το πέρας της κανονικής περιόδου του πρωταθλήματος τις 3 Καλύτερες Πεντάδες της σεζόν, όπου έλαβαν χώρα μερικές αστοχίες…
Αρχικά, και όσον αφορά το ελληνικό ενδιαφέρον, ο Γιάννης Αντετοκούνμπο κατάφερε να μπει στην 4η Κορυφαία Πεντάδα της καριέρας του, με τον σούπερ σταρ των Milwaukee Bucks -που κάνει ήδη τα πλάνα του για την πολυπόθητη συμμετοχή του στο επερχόμενο EuroBasket με την Επίσημη Αγαπημένη– να συγκεντρώνει ψήφους από αθλητές, προπονητές και Media μόνο για την πρώτη All NBA team (100/100) -μια επίδοση πέρα για πέρα ιστορική, που ξεπέρασε μάλιστα ακόμα και εκείνη του MVP (και) της τρέχουσας χρονιάς, του Nikola Jokic!
Ωστόσο, μερικές σωστές -ή μάλλον λογικές, αφού δε μπορούσε να γίνει αλλιώς- επιλογές δε μπορούν να ξεπεράσουν τις αστοχίες που έλαβαν χώρα σε άλλη μια αντίστοιχη περίοδο της μπασκετικής χρονιάς…
Ένας κόσμος των θέσεων
Το σύγχρονο μπάσκετ, αν πρέπει αναγκαστικά να διαλέξουμε αυτό που το ξεχωρίζει περισσότερο από κάθε τι από τις πρότερες εποχές του, διακατέχεται από μια έλλειψη θέσεων στο παρκέ. Πλέον, για παράδειγμα, δε χρειάζεται να λογίζεται κάποιος ως Point Guard για να πασάρει σωστά και συχνά τη μπάλα ή ως Shooting Guard για να τη σουτάρει εκκωφαντικά στο αντίπαλο καλάθι. Οι θέσεις και η ουσία τους στο γήπεδο έχει σχεδόν εξαφανιστεί, με τα κριτήρια να είναι πλέον οι ικανότητες και οι τάσεις ενός αθλητή που καθορίζουν την παρουσία του και όχι σωματικά στοιχεία όπως το ύψος ή το βάρος.
Ουσιαστικά λοιπόν, πλέον ένας Center όπως ο Nikola Jokic μπορεί να κατεβάσει τη μπάλα και να τη μοιράσει ως άλλος Chris Paul στον περίγυρό του, ενώ -εκμεταλλευόμενος το διαρκές «κόντεμα» των «ψηλών»- ένας Power Forward όπως ο Γιάννης Αντετοκούνμπο αφενός μπορεί να τα κάνει όλα και αφετέρου να ρολάρει εξαίσια (και) ως 5.
Αυτό όμως δεν το βλέπουμε -καλή ώρα- στις Καλύτερες Πεντάδες της σεζόν, σε μια πρωτοβουλία που έρχεται σε βαθιά αντίθεση με το όνομα που φέρουν.
Ουσιαστικά, η φετινή Καλύτερη Πεντάδα ήταν η εξής:
- Doncic, Booker, Tatum, Αντετοκούνμπο, Jokic
Ωστόσο, αν λαμβάνονταν υπόψη οι ψήφοι που έλαβαν για την Καλύτερη Πεντάδα, θα ήταν κάπως έτσι:
- Doncic, Booker, Αντετοκούνμπο, Embiid, Jokic
Ο Joel Embiid έκανε μια ιστορική σεζόν, στο πέρας της οποίας κατάφερε να ανακηρυχθεί τόσο πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος με 30+ πόντους αλλά και να χάσει για μερικές μόλις ψήφους το MVP από τον Jokic -σε μια ιστορική κούρσα που κρίθηκε στα σημεία. Ωστόσο, παρόλο που έλαβε μάλιστα και 8 περισσότερες ψήφους για την Καλύτερη Πεντάδα από τον Jayson Tatum, έμεινε εκτός.
Γιατί;
Γιατί, σε ένα άθλημα όπου οι θέσεις δεν υφίστανται πια όπως τις μάθαμε τόσα χρόνια, το ΝΒΑ «κρατάει τα προσχήματα» και επιλέγει βάσει αυτών.
Κάτι τέτοιο βέβαια, είχε συμβεί και τη σεζόν 2020-21, όταν ο Κawhi Leonard των 28 ψήφων προσπέρασε στη μάχη για την Καλύτερη Πεντάδα τον Damian Lillard των 38 αλλά και τον Joel Embiid των 31 παραπάνω εν γένει ψήφων.
Μπορεί να φαντάζει ασήμαντο για την πλειονότητα του κοινού, αλλά -όσο πλούσιοι και αν είναι- για ένα… καπρίτσιο της στιγμής, ο Embiid και ο κάθε Embiid -που αν και διεκδικούν επί ίσοις όροις το MVP καταλήγουν μακριά από την Κορυφαία Πεντάδα- χάνει ένα ογκώδες ποσό του συμβολαίου του, το οποίο ήταν φυσικά μπόνους σε περίπτωση εκπλήρωσης κάποιων συγκεκριμένων «αποστολών» (πχ πρωτάθλημα, Πεντάδες, All Star).
Η αγνόηση της ομάδας
Προφανώς, οι 15 παίκτες που επιλέχθηκαν σε κάθε μία εκ των τριών πεντάδων είναι φοβεροί στον τομέα τους, με τις επιδόσεις τους, τη συνέπειά τους και το εν γένει φυσικά κάλλος τους να μιλούν από μόνα τους. Είναι τόσο καλοί μάλιστα, που δύσκολα θα μπορούσαν να μείνουν εκτός αν τα κριτήρια αφορούν αποκλειστικά τα ατομικά τους καθήκοντα ή/και το παρελθόν τους.
Από πλευράς Phoenix Suns, των πρωτοπόρων της Δύσης και του ΝΒΑ στην κανονική περίοδο, τόσο ο Devin Booker όσο και ο Chris Paul μπήκαν στις Πεντάδες.
Όσον αφορά τους Miami Heat όμως, των πρωτοπόρων δηλαδή της Ανατολής, τηρήθηκε σιγή ιχθύος.
Σίγουρα, ο οργανισμός της Florida δε διαθέτει τον απόλυτο σούπερ σταρ σε αυτό το χρονικό διάστημα, με τον Jimmy Butler να κατεβάζει ηθελημένα ρολά στη regular season προκειμένου να φορτσάρει στα Playoffs. Ωστόσο, τόσο η πρώτη θέση που οδήγησε μια ομάδα που αγωνιζόταν σε πολλά διαφορετικά σημεία της χρονιάς χωρίς τους καλύτερους παίκτες της (Butler, Lowry, Adebayo, Oladipo) όσο και μια γεμάτη στατιστική υπηρεσία της τάξης των 21 πόντων, 6 ριμπάουντ, 5.5 ασίστ και 2 κλεψιμάτων θα μπορούσε να έχει τύχη στην 3η Πεντάδα.
Και αν το κριτήριο απουσίας του Jimmy Buckets από αυτήν ήταν τα χαμένα παιχνίδια (εμφανίστηκε στα 57 από τα 82, στο 70% τους δηλαδή), o James έπαιξε λιγότερο από αυτόν, ο Paul είχε μόλις 8 ματς περισσότερα και ο Pascal Siakam 11 περισσότερα.