Το μοτίβο των Milwaukee Bucks τα τελευταία χρόνια γνωστό και επιτυχημένο -ακόμα και αν εξαιρεθεί το περσινό πρωτάθλημα, με αυτό που προέχει πάντοτε να είναι η ύπαρξη όσο το δυνατόν περισσότερων σουτέρ στο πλευρό του Γιάννη Αντετοκούνμπο, κάτι που αναβαθμίζει φυσικά και όλη την ομάδα.
Φέτος, ως μονάδες τουλάχιστον, το range των “Ελαφιών” έχει αναβαθμιστεί σε εξαιρετικό βαθμό καθότι -όσο και αν χωρούν όλοι μαζί πάντοτε- οι Allen, Hood και Nwora (που έχει δει τον χρόνο συμμετοχής του να εκτινάσσεται φέτος) χαρίζουν ικανοποιητικό σουτ από μακρινή απόσταση από ομαδική σκοπιά, αφού εκτελούν περισσότερο σε καταστάσεις catch n shoot χωρίς να απαιτούν ιδιαίτερα κατοχές και χώρους.
Ωστόσο, η απουσία του Brook Lopez -που έχει χάσει 20 συνεχόμενα παιχνίδια εξαιτίας ενός τραυματισμού στη μέση- έχει μειώσει αισθητά το spacing των Bucks από τις θέσεις των “ψηλών”, αφού κανείς εκ των Αντετοκούνμπο, Portis ή Ojeleye δε μαρκάρεται κοντά στην περίμετρο.
Και αν ο Portis είναι εξαιρετικός για άλλη μια χρονιά με 62% από το τρίποντο στα τελευταία 5 ματς αλλά και με 47% στα ελεύθερα τρίποντά του (3 ανά βραδιά) φέτος, αυτό δε σημαίνει πως το συγκρότημα του Mike Budenholzer δε χρειάζεται βελτίωση τις στιγμές που αυτός απουσιάζει (20 λεπτά περίπου ανά βραδιά) -με τον DeMarcus Cousins να είναι ο “ψηλός” που αναζητούσε ο Greek Freak!
Τα χρόνια έχουν περάσει ανεπιστρεπτί για τον κάποτε σούπερ σταρ των Sacramento Kings και του ΝΒΑ, αφού οι πολλοί τραυματισμοί στα πόδια του έχουν εξαντλήσει το κορμί και την αυτοπεποίθησή του στο ζωγραφιστό -όπου παραμένει σχεδόν ανίκητος ακόμα και τώρα, όσο και αν έχει αποτραβηχθεί από αυτό.
Πόσο έντονη είναι αυτή η απομάκρυνση;
- Μέχρι τη σεζόν 2014-2015, όταν το μπάσκετ δηλαδή ήταν έτοιμο να αλλάξει τελείως την τροχιά του εξαιτίας του Stephen Curry και των Warriors, τα 14.8 από τα 15 σουτ του ανά βραδιά (το 99% τους δηλαδή) γίνονταν στη ρακέτα, όπου κέρδιζε και 4 φάουλ για βολές κατά μέσο όρο.
- Από το 2016 μέχρι και το 2018, όταν διέλυσε τον αχίλλειο τένοντά του για πρώτη φορά, κάτι που τελείωσε την σούπερ σταρ καριέρα του, τα 15 από τα 20 σουτ του ανά βραδιά (το 75% τους δηλαδή) γίνονταν στην ρακέτα, όπου κέρδιζε και 5 φάουλ για βολές κατά μέσο όρο.
- Από το 2018 μέχρι σήμερα -όπου έχει χάσει τα 156 από τα διαθέσιμα 299 ματς (το 52% δηλαδή)- τα 7 από τα 10.5 σουτ του ανά βραδιά (το 67% τους δηλαδή) γίνονται στη ρακέτα, όπου κερδίζει και 2 φάουλ για βολές ανά παιχνίδι.
- Πέρυσι, μετά από έναν ολόκληρο χρόνο απουσίας, μόλις τα 4 από τα 7 του σουτ ανά βραδιά έγιναν στο ζωγραφιστό (το 57% τους δηλαδή), με τον ίδιο να μετράει career low και στα κερδισμένα για βολές φάουλ με μόλις 1 κατά μέσο όρο.
Ο “Boogie” ήταν ένας από τους πρώτους centers που αποφάσισαν να εξελίξουν από την πρώτη στιγμή το μακρινό τους σουτ, καθότι η διορατικότητά του του επέτρεψε να δει το μέλλον πριν εκείνο γίνει παρόν -κάτι που τον έχει βοηθήσει να βρίσκει ακόμα και μετά από 3 season ending τραυματισμούς συμβόλαια στις καλύτερες ομάδες της λίγκας ως ένας τίμιος ρολίστας.
Εκτός του σουτ, ο DC -όσο και αν υστερεί σωματικά σε ταχύτητα ή ελαστικότητα, μοιάζοντας πιο βαρύς από το σύνηθες- παραμένει ένας πανέξυπνος παίκτης και ένας playmaker ρακέτας, που φροντίζει για τους συμπαίκτες του δραματικά με τουλάχιστον 2 ασίστ ανά βραδιά εδώ και τόσα χρόνια -κάτι που στο οικοσύστημα του coach B μπορεί να ταράξει ακόμα περισσότερο τα νερά, με τον ίδιο να ακμάζει δυνητικά σε πεντάδες με 3 φονικούς σουτέρ γύρω του, ακόμα και όταν απουσιάζει ο Γιάννης.
Η βοήθειά του στη δημιουργία όμως, δεν περιορίζεται εκεί, αφού -κάτι που έγινε και πέρυσι- πολλάκις αντιμετωπίζεται με double teams στη ρακέτα, γεγονός που θα επιτρέπει έναν ελεύθερο σουτέρ στα “Ελάφια” ή μια πιο αθόρυβη εκτέλεση από τον Αντετοκούνμπο, που τα τελευταία χρόνια ακμάζει σε off ball ρόλο στο low post.
Τέλος, όσο και αν οι Bucks δεν το προτιμούν ως τρόπο επιθετικής ανάπτυξης πέραν του Jrue Holiday, η σωματοδομή και το timing του μπορούν να αποδώσουν καρπούς οπότε χρειαστεί στη δυναμική των screens, με τον Cousins να ευθύνεται για 3.5 πόντους από screens ασίστ πέρυσι στους Clippers και ακόμα 5 στους Rockets.
Αμυντικά, η αλήθεια είναι ότι ο σωματότυπος του δεν ταιριάζει τόσο με τον Αντετοκούνμπο και τον Portis, που θα πρέπει να απομακρύνονται από το ζωγραφιστό -κάτι που θα τον κάνει εύκολο στόχο για τους “κοντούς” του κάθε αντιπάλου, που είτε θα τον περάσουν στα πόδια είτε θα βρουν ελεύθερο παίκτη μετά τη βοήθεια των Bucks– ενώ την ίδια στιγμή η ραγδαία εξέλιξη του αθλήματος έχει περιορίσει σημαντικά τους παίκτες που ζουν στο low post, με τον απόφοιτο του Kentucky να είναι χρήσιμος σε αυτό το κομμάτι μόνο ενάντια στα κορμιά των Jokic, Embiid και Davis.
Ωστόσο, το μεγάλο κέρδος του οργανισμού του Wisconsin δεν είναι άλλο από τα όσα προσφέρει στην επίθεση, με τον Cousins να είναι ικανός να αφήσει θετικά το στίγμα του στο μικρό playing time που θα κερδίσει σε μια υγιή και γεμάτη Frontline.