Η τριγωνική επίθεση, όπως λέμε στο μπάσκετ, είναι μία επιθετική στρατηγική η οποία μπορούμε να πούμε πως δημιουργήθηκε από τον Sam Barry.

H συγκεκριμένη στρατηγική μπορεί ν ήταν μια έμπνευση του Sam Barry, προπονητή του κολεγίου της Southern California, αλλά εξελίχθηκε από τον Tex Winter, στο Kansas State. Εκεί γνώρισε και τον μετέπειτα GM και μέγα οραματιστή των Bulls, Jerry Krause.

Η ιδέα της triangle offense είναι απλή. Τρεις παίκτες (συνήθως ο “1”, ο “3” και ο “5” που βρίσκεται στη μία γραμμή της ρακέτας) σχηματίζουν ένα τρίγωνο. Την ίδια ώρα ο “4” είναι στην κορυφή και ο “2” στην αδύνατη πλευρά. Όταν αρχίσει η επίθεση, υπάρχουν δεκάδες επιλογές plays, με τους παίκτες να σκρινάρουν, αλλά και να κινούνται χωρίς την μπάλα.

Από τα διάφορα τρίγωνα που σχηματίζουν οι παίκτες, πριν από την τελική εκτέλεση, έχει υπολογιστεί, πως σε 5” δημιουργούνται … 340 περιπτώσεις για σουτ, είτε κοντά, είτε μακριά από το καλάθι.

Σε συνέντευξη του ο Phil Jackson είχε αναφέρει πως, «Μου άρεσε η ιδέα της τριγωνικής επίθεσης από την αρχή. Πάντα ήμουν υπέρμαχος των δομημένων επιθέσεων. Όταν έπαιζα στους Knicks, είχαμε ένα ανάλογο σύστημα με την τριγωνική επίθεση, ενώ αργότερα όταν έγινα προπονητής μου άρεσε το “φλεξ” που ωστόσο είχε συγκεκριμένα όρια.

Τη συγκεκριμένη τριγωνική επίθεση, ο εκκεντρικός τότε center των Bulls, Dennis Rodman, την έμαθε απ’ τα πρώτα κιόλας παιχνίδια, και συγκεκριμένα απ’ τα πρώτα κιόλας 15 λεπτά, όπως ο ίδιος αναφέρει.

«Δεν είναι δύσκολη η τριγωνική επίθεση. Την έμαθα σε περίπου 15 λεπτά, όταν ήμουν στο Σικάγο. Δεν είναι τόσο δύσκολο. Ένα τρίγωνο είναι».

Ο Dennis Rodman αδιαμφισβήτητα, ήταν μία εκκεντρική πραγματικά φύση. Άξιζε το χώρο και το χρόνο για να πει την ιστορία του.

Γνώριζε τις καμπύλες του σουτ κάθε star player, ήξερε πώς να τοποθετηθεί σε κάθε περίπτωση ώστε να κερδίσει πρώτος το ριμπάουντ. Αμέσως έγινε το νέο ‘πολυεργαλείο’ των Chicago Bulls, ο τύπος που θα έτρωγε όλο το ξύλο ώστε ο Michael Jordan να μπορέσει να δημιουργήσει ή να εκτελέσει στην επίθεση.

Παρά το ξύλο που έδινε και έτρωγε, ήταν και δημιουργός… Ναι καλά ακούσατε, δημιουργούσε απ’ το πουθενά παιχνίδι, μαζεύοντας ένα ριμπάουντ, μπορούσε αυτόματα να πετάξει τη μπάλα μπροστά στον Jordan και εκείνο να βγει σε κόντρα επίθεση, μόνος του με το καλάθι.

Τόσο απλό ήταν…για τον Rodman.

Η τότε ομάδα του Phil, είδε και ξεχώρισε κατευθείαν την αμυντική και όχι μόνο, διάνοια, σε αυτό το πολύχρωμο κεφάλι, δείχνοντας απόλυτη εμπιστοσύνη στο διττό μεγαλείο του Dennis Rodman.

Ήταν εκείνος ο τυπάκος που μάτωνε για κάθε κλέψιμο και ριμπάουντ στο παρκέ… και όχι μόνο.

Ένας σούπερσταρ σαν τον Jordan είναι αρκετός για να έχεις καλή ομάδα. Για να πάρεις τίτλο όμως, χρειάζεσαι μια καλή ομάδα γύρω από αυτόν. Αν θες να χτίσεις δυναστεία, αν θες να αφήσεις εποχή, τότε πρέπει η καλή ομάδα του σούπερσταρ να παίζει με έναν δικό της τρόπο.

Έτσι κι έγινε… ή μήπως όχι;

Δείτε εδώ το βίντεο: