Αλλαγή πλεύσης και μεγάλη προσπάθεια για να ξεφύγουν από τη μετριότητα των τελευταίων ετών κάνουν οι Ντιτρόιτ Πίστονς, οι οποίοι είδαν την πορεία τους να είναι διαρκώς καθοδική την τελευταία πενταετία. Ό,τι κι αν έκανε το “αφεντικό” του συλλόγου, Τζο Ντούμαρς, δεν είχε αποτέλεσμα αφού τα “Πιστόνια” παρέμεναν μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας.
Τουλάχιστον μέχρι φέτος το καλοκαίρι, οπότε και στο Ντιτρόιτ έκαναν κάποιες κινήσεις για να αντιστρέψουν το κλίμα και να ξαναμπούν στο κλαμπ των ομάδων που παλεύουν για είσοδο στα πλέι οφ. Η απόκτηση του -free agent- Τζος Σμιθ ήταν μία καλή αρχή, που έγινε ακόμα… καλύτερη όταν ανακοινώθηκε η επιστροφή του Τσόνσεϊ Μπίλαπς. Αν, μάλιστα, σε αυτούς προσθέσουμε τους Κεντάβιους Κάλντουελ – Ποπ και Τόνι Μίτσελ, που έγιναν Ντραφτ, τότε γίνεται αντιληπτό πως ο άνεμος αλλαγής που έφτασε στο Ντιτρόιτ μπορεί να αλλάξει τα δεδομένα εντός παρκέ.
Εκτός αυτού, όμως, η κατάσταση όχι μόνο δεν γίνεται καλύτερη, αλλά τα πράγματα χειροτερεύουν με τις αρνητικές εξελίξεις να κορυφώνονται τις τελευταίες ημέρες. Η δημόσια δήλωση του Δημάρχου του Ντιτρόιτ, Ντέιβ Μπινγκ, πως η πόλη… πτώχευσε ήρθε για να βάλει τέλος στα όποια χαμόγελα υπήρχαν…
Κι αυτό γιατί το ενδιαφέρον μετατοπίστηκε (φυσιολογικά) σε θέματα που άπτονται της… επιβίωσης των κατοίκων της (προκύπτουν προβλήματα με συντάξεις κλπ), και λιγότερο στο πως θα παρουσιαστούν οι Ντιτρόιτ Πίστονς την ερχόμενη αγωνιστική περίοδο.
Αυτή η σημαντική αντίθεση ανάμεσα στα “Πιστόνια” και τους πολίτες της “Motor City” είναι πολύ πιθανό να επηρεάσει τις προσπάθειες της ομάδας του Μορίς Τσικς. Γιατί, πόσο εύκολο θα είναι για τους κατοίκους του Ντιτρόιτ να αγοράσουν εισιτήρια διαρκείας ή (γενικότερα) να βρίσκονται δίπλα στην ομάδα στους εντός έδρας αγώνες της όταν μία ολόκληρη πόλη… καταρρέει οικονομικά;
Τα χρέη ύψους 18 δις δολαρίων που καλείται να αφήσει πίσω του το Ντιτρόιτ είναι, άλλωστε, πολλά και δεν γίνεται να βρεθεί λύση άμεσα. Τουλάχιστον όχι για τα επόμενα χρόνια. Ο Τζο Ντούμαρς βλέπει τις προσπάθειες για… “αναγέννηση” των Ντιτρόιτ Πίστονς να έρχονται σε πλήρη αντιδιαστολή με την πορεία της “Motor City“, η οποία βυθίζεται στην φτώχεια. Η πλήρης αντίθεση σε μία πόλη που ενσάρκωνε το “American Dream” τον προηγούμενο αιώνα…