Στην περσινή ρούκι σεζόν του, άκουσε και διάβασε ουκ ολίγες φιλοφρονήσεις για την αφεντιά του. Ένα από τα σπουδαιότερα «παράσημα» ήταν η διαπίστωση του MVP και πρώτου σκόρερ του ΝΒΑ, Κέβιν Ντουράντ, που όταν τον αντιμετώπισε, τόνισε πως «αυτός είναι ένας τύπος με τον οποίο θα πήγαινα μαζί στον πόλεμο!». Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο μεγάλωσε έναν χρόνο και… ψήλωσε ακόμη περισσότερο (στην κυριολεξία, φτάνοντας τα 211 εκατοστά!) και πλέον δεν θεωρεί εαυτόν απλώς βοηθητικό σε έναν τρόπον τινά μπασκετικό «πόλεμο». Γι’ αυτό αποφασίζει και ο ίδιος ποιον θα ήθελε στο πλάι του. Ο διεθνής φόργουορντ απάντησε στην σχετική ερώτηση του basketblog.gr, το οποίο ήταν προσκεκλημένο σε μία τηλεφωνική κοινή συνέντευξη του «Giannis» σε ελληνικά Μ.Μ.Ε. την Πέμπτη (27/11), απαντώντας ότι «θα έπαιρνα μαζί μου τον Τζάμπαρι Πάρκερ, γιατί βλέπω πόσο σκληρά προπονείται και πόσο συγκεντρωμένος είναι στο μπάσκετμπολ και έχουμε γίνει ήδη πολύ καλοί φίλοι». Ο «Αντέτο», που μαζί με τον Πάρκερ, Νο2 στο ντραφτ του Ιουνίου, έγραψαν ένα βράδυ νωρίτερα ιστορία, καθώς ήταν δύο από τους τέσσερις 19χρονους που αγωνίστηκαν μαζί για πρώτη φορά στον ίδιο αγώνα της Λίγκας και μάλιστα ως βασικοί, εξήγησε ότι «στις Η.Π.Α. με έχουν βοηθήσει πολλοί συμπαίκτες μου και κυρίως οι βετεράνοι, Ζάζα Πατσούλια, Ο-Τζέι Μέιγιο, αλλά και ο Μπράντον Νάιτ».

Απαντώντας στις ερωτήσεις των Ελλήνων δημοσιογράφων, ο Αντετοκούνμπο εξήγησε μεταξύ άλλων τη μεγάλη αυτοπεποίθηση με την οποία παίζει πια, μίλησε για το πολυσύνθετο παιχνίδι και τη συνεχή εναλλαγή θέσεων στο παρκέ από τον κόουτς Τζέισον Κιντ, αρνήθηκε να διαλέξει μεταξύ ατομικών βραβείων ή ενός τίτλου στο ΝΒΑ με κάποια μετάλλιο με την Εθνική, λέγοντας «τα θέλω όλα!» και εξέφρασε το όνειρο να δει στο ΝΒΑ και τα αδέρφια του, Θανάση και Κώστα. Αρχικά επισήμανε πως «δεν με νοιάζει σε ποιά θέση θα παίζω, αρκεί να είμαι στο γήπεδο. Ευχαριστώ τον προπονητή μου που με εμπιστεύεται και αλλάζει θέσεις. Είναι δύσκολο για έναν προπονητή να εμπιστεύεται έτσι ένα τόσο νέο παίκτη. Πιστεύω ότι μπορώ να παίξω και από «2» ως «4», είμαι αρκετά καλός και θα βελτιώνομαι σε κάθε μία από αυτές τις θέσεις». Ο «Αντέτο» σύγκρινε και τους δύο προπονητές που είχε, καθώς πέρσι συνεργάστηκε με τον Λάρι Ντρου και φέτος με τον Τζέισον Κιντ, λέγοντας ότι «ο Κιντ, είναι ένας από τους καλύτερους παίκτες που έχει παίξει στο παιχνίδι. Η εμπειρία αυτή, του να με κοουτσάρει, είναι σα να πηγαίνω πάλι στο σχολείο», αναφερόμενος και στην επιθυμία του προπονητή του να τον δει να παίζει και πόιντ-γκαρντ! Ο «Giannis» αναφέρθηκε και στον Ντρου, εξηγώντας ότι «με έκανε να νιώσω την ομάδα σαν το σπίτι μου και με πήρε από το χέρι σαν γιο του. Τον ευχαριστώ γιατί ήταν ο πρώτος προπονητής μου και είχε υπομονή μαζί μου».

Ο φόργουορντ των Μπακς ρωτήθηκε και για τη μετακόμιση από την Ελλάδα στην Αμερική, τονίζοντας πως «οι μεγαλύτερες προσαρμογές που έκανα ήταν πως ήρθα εδώ 18 ετών κι έμεινα μόνος μου, χωρίς την οικογένειά μου για πέντε-έξι μήνες. Ήταν κάτι νέο για εμένα. Ήταν πάρα πολύ δύσκολο στην αρχή. Ήμουν πολύ νέος σε έναν ξένο χώρο και μία διαφορετική κουλτούρα. Μπασκετικά η αλλαγή ήταν πως το παιχνίδι ήταν πολύ γρήγορο. Τα κορμιά πιο δυνατά. Μεγαλώνοντας έτσι όπως μεγάλωσα στην Ελλάδα, με τις δυσκολίες των παιδικών μου χρόνων, έγινα πιο έτοιμος και πιο δυνατός για να φτάσω εδώ». Αποκρίθηκε και σε ερώτηση για τα μπασκετικά όνειρα των αδερφών του, λέγοντας ότι «ονειρεύομαι για τον Θανάση και τον Κώστα, ώστε να φτάσουν ως το ΝΒΑ. Μακάρι να γίνει. Μακάρι να κερδίσει ο Θανάσης την θέση του στο ΝΒΑ και ο αδερφός μου ο Κώστας να συνεχίσει να δουλεύει και να κάνει αυτό που θέλει στην ζωή. Δεν θα αδικήσω και τον Αλέξανδρο τον μικρότερό μου αδερφό. Μακάρι σε 4 χρόνια να υπάρχουν τέσσερις Αντετοκούνμπο στο ΝΒΑ και στην Εθνική ομάδα»! Παράλληλα, μίλησε και για το δικό του παιχνίδι, που φέτος περιλαμβάνει περισσότερο παιχνίδι «απομόνωσης» και διείσδυση στη ρακέτα, εξηγώντας πως «δούλεψα με τον κόουτς Κιντ το “isolation game”. Μου είπε ότι είμαι πιο αποτελεσματικός όταν κάνω ντράιβ και δεν μπορεί να με σταματήσει η άμυνα. Πέρυσι ήταν η πρώτη μου χρονιά και δεν είχα την μπάλα στα χέρια μου. Την έπαιρνα όταν τρέχαμε. Ανέβηκε η αυτοπεποίθησή μου. Έχω κερδίσει την εμπιστοσύνη του προπονητή και τώρα πάω πιο πολύ στο ντράιβ, γιατί ο κόουτς μού λέει ότι κανείς δεν με σταματά».

Μία από τις μεγάλες απορίες του κοινού του ΝΒΑ είναι πού μπορεί να φτάσουν φέτος οι Μπακς. Το Μιλγουόκι πέτυχε πέρσι μόλις 15 νίκες σε όλη τη σεζόν και φέτος έχει ρεκόρ 9-7, που το φέρνει στην 4η θέση στην Ανατολική Περιφέρεια κι ο ίδιος ο Αντετοκούνμπο πρόσθεσε πως «δεν ξέρω πού μπορούμε να φτάσουμε». Παλεύουμε για το καλύτερο. Σε κάθε παιχνίδι παίζουμε όσο πιο δυνατά μπορούμε. Ο στόχος μας είναι να πάμε στα πλέιο-φς. Μέχρι στιγμής έχουμε εννιά νίκες. Πάμε καλά, αλλά όχι τέλεια. Πέρυσι είχαμε 15 νίκες όλη τη σεζόν και τώρα εννιά σε έναν μήνα. Είμαστε νέα παιδιά και προσπαθούμε να διεκδικήσουμε ό,τι καλύτερο στο γήπεδο. Στα επόμενα 3-4 χρόνια θα είμαστε ακόμα καλύτεροι». Όσο για τη δική του βελτίωση, ξεκαθάρισε πως δεν υπάρχει μυστικό και «όλα είναι θέμα δουλειάς. Ήρθα με σκυμμένο κεφάλι από την Ελλάδα στην Αμερική. Ο στόχος ήταν να δουλέψω όσο περισσότερο μπορούσα. Ακόμα έχω σκυμμένο το κεφάλι. Πάντα υπάρχει τρόπος για να μάθεις κάτι καινούργιο. Ευχαριστώ τον θεό για εδώ που με έχει βάλει. Είναι μία ευκαιρία για μένα. Θα προσπαθήσω να την αρπάξω και να την μεγαλοποιήσω. Το όνειρό μου είναι να γίνω όσο καλύτερος μπορώ. Να έχω σκυμμένο το κεφάλι και να κάνω ό,τι μπορώ. Είμαι εδώ για έναν σκοπό».

Ο «Giannis» επισήμανε πως «όταν τελείωσε η σεζόν, δούλευα κάθε μέρα με τους προπονητές μου, μετά πήγα στο σάμερ λιγκ κι έπειτα στην Εθνική ομάδα. Δεν σταμάτησα να δουλεύω. Οι προπονητές μου λένε ότι δεν έχω ταβάνι. Δεν ξέρω πού μπορώ να φτάσω. Θέλω να δουλεύω και να διασκεδάζω το παιχνίδι. Από πέρυσι είμαι καλύτερος στην άμυνα, είμαι στις σωστές θέσεις στην άμυνα ή τουλάχιστον προσπαθώ να είμαι. Έχω βελτιωθεί και στην προσωπική άμυνα και θα συνεχίσω να το κάνω». Όσο για τον παίκτη που θα ήθελε να μοιάσει… «Μου αρέσει ο Σκότι Πίπεν. Παρακολουθώ το παιχνίδι του. Ήταν κι εκείνος μακρύς, ψηλός γκαρντ που μπορούσε να παίξει από το ένα μέχρι το τέσσερα. Μου αρέσει ειδικά ο τρόπος που έπαιζε στην άμυνα. Δεν ήταν όσο ψηλόςόσο εγώ, αλλά έκανε πολλά πράγματα στο γήπεδο». Ο «Αντέτο» ρωτήθηκε για το ποια νέα παιδιά θα μπορούσαν να ακολουθήσουν τον δικό του δρόμο, όμως κι εκείνον των Κουφού, Καλάθη και Παπανικολάου, που παίζουν στο ΝΒΑ. Και ξεχώρισε «τους Βεζένκοφ, Παπαπέτρου, που έχει έτοιμο κορμί για τη Λίγκα, αλλά και οι Αγραβάνης και Μποχωρίδης». Συμπληρώνοντας πως «εκείνος που θέλει πραγματικά να παίξει στο ΝΒΑ, γιατί υπάρχουν πολλοί καλοί Έλληνες παίκτες που δεν ήθελαν να παίξουν στην Αμερική, πρέπει να προπονηθεί σκληρά και να τολμήσει το όνειρό του». Καταλήγοντας, ο Γιάννης Αντετοκούνμπο ρωτήθηκε για το αν θα σκεφτόταν να συμμετάσχει στον διαγωνισμό καρφωμάτων του All Star Game και απάντησε πως «δεν ξέρω… Αν με καλούσα, γιατί όχι. Θα σκεφτόμουν να καρφώσω 2-3 μπάλες στο καλάθι»!