Οι Ντένβερ Νάγκετς έχουν τον ίδιο βασικό κορμό εδώ και 3 χρόνια. Ένας κορμός που χτίστηκε μέσω των επιλογών των «σβόλων» στο ντραφτ και κάποιων προσθαφαιρέσεων στο ρόστερ κυρίως με παίκτες-ρολίστες και όχι κάποιον μεγάλο free agent, καθώς η αγορά του Ντένβερ δεν προσελκύει μεγάλα ονόματα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ότι το μεγαλύτερο «όνομα», που έφερε τα ταλέντα του στο Κολοράντο ήταν ο Πολ Μίλσαπ και φέτος ο χτυπημένος από τραυματισμούς Αιζέα Τόμας, ο οποίος δεν έχει παίξει ακόμα.
Τα δυο τελευταία χρόνια, η ομάδα του Μάικ Μαλόουν έμεινε εκτός πλέι-οφ στην κυριολεξία στο τελευταίο σουτ και παρότι ήταν μια από τις «ελκυστικές » ομάδες και κέρδισε αρκετό κόσμο με το μπάσκετ που έπαιξε, δεν κατάφερε να πετύχει τους στόχους της. Οι άνθρωποι όμως των Νάγκετς παρέμειναν πιστοί στο πλάνο τους ενώ, η μεγάλη απογοήτευση των τελευταίων 2 χρόνων δεν κλόνισε την πίστη τους ούτε στον προπονητή. Φέτος λοιπόν, το Ντένβερ «γεύεται» τους καρπούς της υπομονής και τις πίστης που έδειξε.
Πρώτα από όλα, βρίσκονται στην 2η θέση της Δύσης και μέχρι πρότινος (πριν πέσουν στα χέρια των Ουόριορς) ήταν στην πρώτη θέση της περιφέρειας τους. Μετά, αποτελούν μια ομάδα που βασικός της δημιουργός είναι ο σέντερ της και όχι μόνο αυτό, αλλά ο συγκεκριμένος σέντερ κάνει χρονιά MVP καθώς έχει τεράστια επιρροή στο παιχνίδι της ομάδας του. Ο Νίκολα Γιόκιτς(19,6 πόντους, 10 ριμπάουντ και 7 ασίστ μέσο όρο) αποτελεί τον απόλυτο ηγέτη της ομάδας, καθώς στην επίθεση της τα πάντα περιστρέφονται γύρω από αυτόν. Πρακτικά ο τρόπος, που αγωνίζεται η ομάδα του Μαλόουν αποτελεί απομίμηση του τρόπου, που λειτουργεί το ηλιακό μας σύστημα.
Συγκεκριμένα, ο «Τζόκερ» αποτελεί τον ήλιο και οι συμπαίκτες τους είναι οι μικροί πλανήτες, που περιστρέφονται γύρω από αυτόν. Πέρα από τον Γιόκιτς, τα εύσημα για τους φετινούς Νάγκετς θα πρέπει να δοθούν στον Μάικ Μαλόουν καθώς βελτίωσε αισθητά την αμυντική ισορροπία του συνόλου του και από μια «fun to watch» ομάδα την έκανε σοβαρή δύναμη στην Δύση. Αναλυτικά, το Ντένβερ είναι στο Top-5 των ομάδων, που δέχονται τους λιγότερους πόντους(106,3), ενώ επιθετικά παραμένει μια ομάδα ικανή να σε διαλύσει όντας τέταρτη σε Offensive Rating(114,4 πόντους ανά 100 κατοχές). Παράλληλα, συνεχίζουν και φέτος να είναι στην πρώτη πεντάδα σε ασίστ( 4οι με 27,4), ενώ αποτελούν μαζί με τους Ράπτορς μία από τις ομάδες με το μεγαλύτερο «βάθος» στον πάγκο.
Βασικό μοτίβο της ομάδας όσον αφορά την επίθεση αποτελεί, ο Γιόκιτς δημιουργός είτε από το Low Post είτε από το High Post και υπόλοιποι προχωρούν σε αλλεπάλληλα κοψίματα «τυφλής πίστης» προς το καλάθι γνωρίζοντας ότι θα τους βρει στο κατάλληλο σημείο την κατάλληλη στιγμή. Με λίγα λόγια, είναι δύσκολο να αντιμετωπιστεί μια ομάδα ατόμων που λειτουργεί με εντελώς χαώδης τρόπο όσον αφορά τον χρόνο και τον χώρο της επίθεσης καθώς ο ηγέτης της βλέπει γωνίες πάσας, που δεν μπορεί να δει κανείς άλλος.
Να τονίσουμε εδώ, ότι κατά καιρούς έχουν χάσει παιχνίδια φέτος οι Μίλσαπ και Χάρις( 16,5 πόντους ανά παιχνίδι), δεν έχει παίξει ακόμα ο Τόμας, ενώ ο παίκτης που επέλεξαν στο ντραφτ, Μαίκλ Πόρτερ Τζούνιορ δεν θα παίξει φέτος. Οι Νάγκετς δεν παίζουν πλήρης συχνά, παρόλα αυτά βρίσκουν πάντα πρωταγωνιστές και αυτό πιστώνεται κυρίως στον προπονητή, αλλά και στον GM που επέλεξε τους παίκτες.
Εδώ νομίζω είναι δόκιμο να κάνουμε και μια αναφορά στον GM της ομάδας, Αρτούρας Καρνισόβας, που αποτελεί τον διοικητικό «εγκέφαλο» των Νάγκετς και τον άνθρωπο, που διάλεξε τους παίκτες είτε στο ντραφτ είτε στην ελεύθερη αγορά. Αποτέλεσε προϊόν της μεγάλης Σοβιετικής μπασκετικής σχολής, ενώ ως διοικητικός παράγοντας θήτευσε δίπλα στον Ντάρυλ Μόρει, τον «δημιουργό» της τωρινής ομάδας των Ρόκετς. Ο χαρακτήρας του Καρνισόβας αποτυπώνεται πλήρως στην ομάδα των Νάγκετς και επειδή έχει τεράστια και ενδιαφέρουσα ιστορία όποιος ενδιαφέρεται μπορεί να δει ορισμένα στοιχεία εδώ.
Για να επιστρέψουμε στα αγωνιστικά και στο βάθος των «Σβώλων», ο Μάρει φέτος δείχνει ότι είναι στο «μεταίχμιο» να γίνει All-star όντας 2ος σκόρερ της ομάδας και παίκτης που θα πάρει την μπάλα στα τελευταία λεπτά. Ακόμη, έχουν βρει περιπτώσεις «παικτών-λαβράκια» όπως ο Τόρι Γκρεγκ και ο Μόντε Μόρις οι οποίοι συμπληρώνουν ιδανικά τους πρωταγωνιστές της ομάδας. Για παράδειγμα τον τελευταίο μήνα, λόγω τον μαζεμένων τραυματισμών, είδαμε τους Μάλικ Μπίσλι(10,2 πόντους, 41% στα τρίποντα) και Χούανχο Χερμαγκόμεζ(8,7, 40% στα τρίποντα) να βοηθούν απεριόριστα και να οδηγούν την ομάδα τους σε νίκες.
Ο αντίλογος στα παραπάνω είναι ότι κάποιοι μιλούν για ομάδα η οποία θα κάνει «θόρυβο« στην regular season αλλά στην post-season θα γνωρίσει έναν οδυνηρό αποκλεισμό. Να θυμίσουμε βεβαίως ότι το Ντένβερ αποτελεί την ομάδα με τον μικρότερο μέσο όρο ηλικίας στην λίγκα με 24,72 χρόνια και δεν αποτελεί ζητούμενο η κατάκτηση τίτλων αυτή την στιγμή. Αυτό που τέθηκε σαν στόχος ήταν είσοδος στα πλέι-οφ και από ότι φαίνεται θα το πετύχουν.Είναι δεδομένο ότι η έλλειψη εμπειρίας μπορεί να κοστίσει στα κρίσιμα σημεία των αγώνων των πλέι-οφ αλλά όπως και να έχει οι Νάγκετς δεν αποτελούν εύκολο αντίπαλο, ενώ παράλληλα είναι δεδομένο ότι θα απολαύσουν την διαδρομή και την συμμετοχή στην post-season μετά από 5 χρόνια απουσίας.
*Στατιστικά από: Basketball Reference, NBA.com