Από τη στιγμή που ένας σταρ της EuroLeague όπως ο Καναδός κίνησε γη και ουρανό έπειτα από μια καταπληκτική σεζόν στη Γηραιά Ήπειρο με τη φανέλα της Zenit St. Petersburg -την οποία και οδήγησε τόσο στα ημιτελικά της VTB United League όσο και ένα βήμα πριν το Final Four– για να βρεθεί στο κορυφαίο πρωτάθλημα του κόσμου, το μόνο που απομένει για μας τους υπόλοιπους είναι απλά το να του… βγάλουμε το καπέλο για την υπομονή και την επιμονή που έδειξε όλους αυτούς τους μήνες.
Ωστόσο, το basketblog.gr αναλύει τη μετακίνησή του στο ΝΒΑ και το πόσο ταιριάζει με τους υπόλοιπους του ρόστερ, καθώς και τον εκτιμώμενο ρόλο του.
Οι ελλιπείς PGs
Ο απόφοιτος του Gonzaga δεν είναι έτοιμος παίκτης για το ΝΒΑ.
Δεν έχει τις παραστάσεις, το μέγεθος, ακόμα και το ταπεραμέντο για να αρπάξει αρκετά λεπτά συμμετοχής από την αρχή του κιόλας στη λίγκα.
Ωστόσο, έχει ήδη ένα ηχηρό πλεονέκτημα.
Την άδεια περιφέρεια των Cavs!
Αυτή τη στιγμή, ο μοναδικός guard με σίγουρη θέση στο σύνολο της νέας σεζόν είναι ο απίθανα υποτιμημένος Darius Garland, που έχει τόσο τις δημιουργικές όσο και τις εκτελεστικές ικανότητες για να προσαρμοστεί δίπλα σε κάθε μοτίβου περιφερειακό.
Από εκεί και πέρα, φρονώ πως ο Ricky Rubio δε θα βγάλει ολόκληρη τη σεζόν στο Ohio, αφού ένας τόσο ποιοτικός παίκτης αφενός δεν έχει θέση σε μια rebuilding ομάδα για δεύτερη συνεχή χρονιά και αφετέρου θα «τρώει» χρήσιμα λεπτά από τους νεότερους.
Ένας από αυτούς είναι ο Collin Sexton, που βλέπει εδώ και αρκετό καιρό το όνομά του σε κάθε πιθανό trade και μάλλον μετράει μέρες στο Cleveland.
Ακόμα και αν στη θέση του έρθει ένας PG με τρανή ικανότητα (πχ Ben Simmons) μέσω ανταλλαγής, ο Pangos και η εκτελεστική του ευχέρεια θα έχουν ξανά την ευκαιρία να μην περιοριστεί ο ρόλος του σε μια αρμάδα που ούτως ή άλλως δεν έχει ιδιαίτερες απαιτήσεις για το άμεσο μέλλον.
Ουσιαστικά λοιπόν, το μεγαλύτερο αγκάθι του Καναδού είναι η παραμονή του Rubio, που θα έχει σε κάθε περίπτωση (είτε φύγει ο Sexton είτε όχι) τον ρόλο του back up PG.
Και αν ήμουν στη θέση ενός οργανισμού που θέλει να χτίσει την επόμενη μέρα του, μάλλον θα επέλεγα ένα στοίχημα αλά Pangos παρά έναν βετεράνο που δεν ταιριάζει απόλυτα με τους ball hogs και τους άσουτους της περιφέρειας.
Ο μέτριος ανταγωνισμός
Εκτός των παικτών με τους οποίος θα παλεύει καθημερινά στο 1, ο Kevin Pangos διαθέτει ακόμα ένα πλεονέκτημα.
Την επιθετική μετριότητα τόσο του πάγκου όσο και του range των «κοντών».
Όσον αφορά το πρώτο -πάντα με την προϋπόθεση πως ο Rubio αποτελεί παρελθόν- δεν υπάρχει κάποιος αθλητής στο 2 που να είναι ικανός να τον εκτοπίσει στο rotation, παρά το πάμπολλα big ball σχήματα που θα υπάρχουν στο Cleveland του χρόνου.
Συγκεκριμένα, ο Sexton με τον Garland θα είναι οι βασικοί guards, αλλά οι αναπληρωματικοί δεν έχουν ακόμα οριστεί επ’ ακριβώς, με τους Damyean Dotson και Isaac Okoro να είναι οι μοναδικοί που μπορούν να υπάρξουν και ως SG.
Ο πρώτος είναι πολύ καλός catch n shot σουτέρ -κυρίως από τις 45-, ενώ ο δεύτερος έχει ως κύριο προσόν του την αθλητικότητα και την αμυντική υπόσταση, η οποία θα χρησιμεύσει πολύ σε ένα μέτριο αμυντικό σύνολο.
Ωστόσο, κανείς τους δε μπορεί να δημιουργήσει καταστάσεις για τον ίδιο και τον περίγυρό του, κανείς τους δε μπορεί να τρέξει καλά μια ομάδα, κανείς τους δε μπορεί να λειτουργήσει ως floor general στο παρκέ.
Ο Pangos όμως -αν και χειρότερος σουτέρ από τον Dotson και χειρότερος αμυντικός από τον Okoro– μπορεί να τα κάνει περίτρανα.
Και αυτά θα αποτελέσουν τη σφραγίδα ανόδου στο playing time του!
Το fit
Παρατηρώντας το ρόστερ των Cavaliers, γίνεται άμεσα αντιληπτή η πληθώρα στους «ψηλούς» και η λειψανδρία στους «κοντούς», κάτι που όπως αναφέρθηκε, βολεύει πολύ τον πρώην «Ρώσο».
Ωστόσο, η κατάσταση είναι ακόμα καλύτερη για τον ίδιο σε μια πιο αναλυμένη εικόνα!
Ουσιαστικά, στο 5 θα υπάρχει πάντα ένας εκ των Allen και Mobley, οι οποίοι κόντρα στην εποχή (2.11 κοινό ύψος) θα μοιράζονται πολλάκις τις θέσεις της frontline ταυτόχρονα, με τον απόφοιτο του USC να κατεβαίνει στο 4 σε αυτό το διάστημα.
Όταν δε γίνεται αυτό, ως PF θα υπάρχουν οι Love και Markkanen, παίκτες που δεν απαιτούν για πολλές κατοχές με μεγάλη έφεση στο τρίποντο.
Από εκεί και πέρα, στο 3 θα γίνει… σφαγή με Okoro, Osman, Dotson και Windler -τον καλύτερο σουτέρ εξ αυτών- με αποτέλεσμα να κατέβουν στο 2 κάποιοι, προκειμένου να χωρέσουν όλοι.
Όμως, όπως ήδη αναλύθηκε, ο πρώην παίκτης της Zenit δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από αυτούς, αφού προσδίδει στο παρκέ στοιχεία που οι συναγωνιστές του δε θα μπορούσαν ποτέ να προσδώσουν με την ίδια άνεση, ενώ το 1 θα παραμένει ακάλυπτο -πάλι με την υπόθεση πως ο Rubio αποχωρεί.
Αν υποθέσουμε λοιπόν, πως ο Pangos θα τρέχει τη δεύτερη ομάδα, θα υπάρχουν πάντα γύρω του υψηλόσωμα κορμιά που θα τον κρύβουν όποτε χρειάζεται στην άμυνα -που δεν είναι το δυνατό του χαρτί-, σουτέρ που θα αναβαθμίζουν τα δημιουργικά του ένστικτα αλλά και τους χώρους για να το πράξει, αλλά και τύπους που είτε δεν είναι τόσο μπασκετοποιημένοι είτε δεν απαιτούν τη μπάλα στα χέρια τους.