Η χθεσινοβραδινή ήττα στο San Antonio ήταν ένα κλασικό παράδειγμα της εποχής Brad Stevens στη Βοστόνη.
- Κάκιστο ξεκίνημα και μεγάλη διαφορά του αντιπάλου στα πρώτα λεπτά.
- Προσπάθεια και ανατροπή ή ντέρμπι.
- Κατάρρευση στα κρίσιμα λεπτά.
- Ήττα.
Αυτό ακριβώς πλήρωσαν οι Boston Celtics στο Τέξας, την κακή τους εκκίνηση που τους έφερε πίσω μέχρι και με 24 πόντους στις αρχές της 2ης περιόδου.
Γιατί ξεκίνησαν όμως τόσο θλιβερά και γιατί ηττήθηκαν από μια ομάδα που μετρούσε 6 σερί ήττες και μόλις 3 νίκες στα τελευταία 16 της παιχνίδια;
Το πάντρεμα του Schroder με τους σταρ
Όπως είχαμε τονίσει έντονα και στην off season, o Dennis Schroder δεν ταιριάζει και δεν αναβαθμίζει καθόλου το δίδυμο των Brown- Tatum, που χρειάζονται αφενός κατοχές και αφετέρου σουτέρ για να είναι πιο αποτελεσματικοί τόσο στα iso όσο και στη δημιουργία τους -όταν αυτή επέρχεται.
Δυστυχώς για αυτούς, ο Γερμανός δεν έχει προσαρμοστεί ακόμα στις επιθυμίες τους και μετράει 36 πόντους συνολικά σε 3 ματς με 3-12 τρίποντα από τη στιγμή που επέστρεψε ο JB από τον τραυματισμό του -κατά τη διάρκεια του οποίου, ο πρώην παίκτης των LA Lakers είχε βρει το χώρο και την ουσία που ψάχνει κάθε ball hog point guard.
Ωστόσο, μαζί δεν ταιριάζουν συνολικά, με τον Schroder να μην είναι παράλληλα και ο αμυντικός ογκόλιθος που θα μπορούσε τρόπον τινά να κρύψει τους δύο σταρ.
Δεν είναι ότι δεν προσπαθεί ή ότι δεν παλεύει σε screens και post, αλλά τόσο η επιθετική άνοδος της λίγκας όσο και το σωματικό του γίγνεσθαι δεν είναι δυνατόν να τον μετατρέψει σε κάτω του μετρίου αμυντικό -με κάθε Dejounte Murray και κάθε Keldon Johnson να τον φθείρουν στο low post κάθε μα κάθε φορά, όπως έγινε πολλάκις χθες.
Προφανώς, η λύση δεν είναι να φύγει αλλά να περνάει λιγότερα λεπτά μαζί τους, κάτι που θα αναβάθμιζε εξαιρετικά τη δεύτερη πεντάδα της ομάδας, που δεν έχει τον παραμικρό shot creator, και αναλόγως τη βραδιά και το μομέντουμ να κλείνουν μαζί τα ντέρμπι.
Η τραγική πεντάδα των Κελτών
Δεν κατηγορώ τον coach Udoka σε αυτό το κομμάτι τόσο δεδομένων των ηχηρών απουσιών του Robert Williams III και του Jason Richardson, αλλά η εμμονή του στην πεντάδα των Smart, Schroder, Brown, Tatum και Horford -τη δυνητικά καλύτερη σύμπλευση που θα μπορούσε να έχει- στέρησε τη νίκη στο φινάλε.
Με αυτή τη μείξη παικτών λοιπόν στο παρκέ, η Βοστόνη σκόραρε μόλις 49 πόντους ανά 100 κατοχές σε 16 λεπτά (και 0 στα τελευταία λεπτά του αγώνα, όπου οι Spurs έκλεισαν με 15-0), σε μια από τις χειρότερες επιδόσεις στην ιστορία του ΝΒΑ, ενώ γενικότερα ήταν χειρότερη κατά 64 πόντους ανά 100 κατοχές -ενώ, όπως άλλωστε γίνεται αντιληπτό, σούταραν τραγικά από κάθε σημείο του παρκέ (25% TS%), έχασαν τη μάχη γενικότερα στις ρακέτες και χάρισαν πολλές second chance καταστάσεις στους Spurs.
Ποιες ήταν οι καλύτερες πεντάδες επιθετικά (τουλάχιστον 3 λεπτά);
Όσες είχαν μόνο τον Tatum (240 πόντοι ανά 100 κατοχές), όσες είχαν τον Schroder με μόνο έναν σταρ (240 με Brown, 133 με Tatum ανά 100 κατοχές) και όσες είχαν μονάχα τους Brown– Tatum (240).
Ποιες ήταν οι καλύτερες πεντάδες αμυντικά (τουλάχιστον 3 λεπτά);
Όσες είχαν τις παραπάνω μείξης (83, 33-87, 44 αντίστοιχα) και όσες είχαν είτε τον Kanter είτε τον Langford, που αποτελούν τόσο σημαντικά όσο και μη αξιοποιήσιμα κομμάτια του παζλ του πρασίνου πάγκου ακόμα (+28 χθες ο Τούρκος σε 18 λεπτά).
Το ντεφορμάρισμα του Horford
Θα ήταν παράλογο αν ένας 35χρονος “ψηλός” συνέχιζε δια παντός τις τρομερές εμφανίσεις αντάξιες ενός 25χρονου, με τον Al Horford να διανύει ένα ελαφρύ ντεφορμάρισμα τελευταία.
Επιθετικά, τα σουτ του από μακρινή απόσταση συνεχίζουν να μη μπαίνουν -κάτι που “σκοτώνει” τους Celtics ακόμα περισσότερο όταν υπάρχουν στο παρκέ οι Smart και Schroder– με τον Δομηνικανό να σουτάρει με 29% φέτος αλλά και με 14% στα τελευταία 2 ματς σε 7 απόπειρες.
Ωστόσο, το γεγονός ότι ο αντίπαλος πιστεύει πως είναι καλύτερος από αυτά τα νούμερα αναβαθμίζει εξαιρετικά το μέτριο spacing των Κελτών -τουλάχιστον μέχρι να πάρει την απόφαση να ρισκάρει κάθε κατοχή του στην περίμετρο.
Αμυντικά, η ενέργεια και η θέλησή του βρίσκονται πάντα σε τρομερό επίπεδο -κάτι που τον μετατρέπει δειλά δειλά σε βασικό υποψήφιο τόσο για το DPOY όσο και τις καλύτερες αμυντικές πεντάδες- αλλά η απουσία του Williams και η άνοδός του στο 5 δεν έχει πάει πολύ καλά…
Συγκεκριμένα, στα 2 τελευταία παιχνίδια, η Βοστόνη δέχεται 122 πόντους ανά 100 κατοχές με αυτόν στο παρκέ (γενικά είναι χειρότερη κατά 49.5 πόντους), με τα γέρικα πόδια του να γίνονται συνεχώς στόχος από τα αντίπαλα guards -κάτι που χθες έδωσε τη νίκη στο San Antonio, παρά τις καλές του άμυνες στα miss matches με Murray και White.