Στο Draft του 1997, έπειτα από τη χειρότερη μέχρι σήμερα σεζόν της ιστορίας τους όπου μέτρησαν μόλις 15 νίκες, οι Boston Celtics επιλέγουν ένα από τα καλύτερα prospect της φουρνιάς του και ένα μελλοντικό Finals MVP, τον Chauncey Billups στο νούμερο 3 μιας σχετικά άδειας δεξαμενής, αλλά και τον Ron Mercer -αρχισκόρερ του Kentucky, που ήταν μια από τις πιο σταθερές λύσεις του νέου επικεφαλής του συλλόγου, Rick Pitino τα τελευταία δύο χρόνια στην αρμάδα του Lexington– τρεις θέσεις πιο κάτω, και επιτέλους νιώθουν ανάλαφρα και αισιόδοξα για το μέλλον τους.
Μπορεί ακόμα να ήταν υπό καθεστώς Rebuilding, αλλά με την τριπλέτα Antoine Walker- Billups- Mercer να τους καθοδηγεί, στη Βοστόνη ένιωθαν ασφαλείς.
Μέχρι να έρθει ο Νοέμβριος…
Το βράδυ της 9ης Νοεμβρίου 1997, οι τρεις τους και η κοπέλα του Walker, η για λόγους ανωνυμίας Jane Doe, πηγαίνουν σε γνωστό comedy club της πόλης μαζί με μερικούς ακόμα φίλους του “Toine“.
Το πρωί της επομένης, η Jane καταγγέλλει σε τοπικό τμήμα της Βοστόνης πως βιάστηκε ομαδικά από τους NBAers!
Αρχικά, όλοι τους αρνήθηκαν όσα ισχυρίστηκε η νεαρή, αλλά υπήρχαν αναντίρρητα στοιχεία για βίαιη διείσδυση σε μήτρα και κόλπο, ενώ επίσης είχε έντονους μώλωπες σε διάφορα σημεία του σώματός της, κάτι που ανάγκασε τον μετέπειτα θρύλο των Detroit Pistons να αλλάξει την κατάθεσή του και να ισχυριστεί πως η Jane του έκανε μόνο στοματικό έρωτα στο αυτοκίνητό του και όχι σε κάποιο σπίτι.
Ωστόσο, ο Mercer χάρισε στις αρχές μια άλλη οπτική.
Σύμφωνα με αυτόν, η κοπέλα του Walker έκανε στοματικό έρωτα με τη θέλησή της και σε αυτόν και στον Billups στο διαμέρισμα του τελευταίου.
Η κοπέλα όμως, ξύπνησε στο σπίτι του Walker και όχι σε αυτό Billups, κάτι που δε μπόρεσαν να εξηγήσουν οι παίκτες των Celtics εκείνη τη στιγμή -παρόλο που επέμεναν στη νέα κατάθεσή τους.
Λόγω της κοινωνικής τους θέσης που γαλούχησε η παρουσία τους στο ΝΒΑ -όπως έχει συμβεί τόσες και τόσες φορές άλλωστε- κανείς τους δεν έφτασε καν μέχρι την πόρτα του δικαστηρίου μέχρι και το 2000, όταν απλά τερματίστηκε εν τη παρουσία τους η υπόθεση, η οποία -είτε υπήρξε βιασμός είτε όχι- δεν εξετάστηκε ποτέ ενδελεχώς και όπως σίγουρα θα άρμοζε σε μια τέτοια κατηγορία.
Λίγους μήνες μετά, τον Φεβρουάριο του 1998, ο Billups -με τον οποίο ο Pitino δεν είχε ποτέ καλές αγωνιστικές σχέσεις έτσι κι’ αλλιώς γίνεται ανταλλαγή στο Toronto, σε ένα απαίσιο deal για τους Κέλτες, που έμοιαζε περισσότερο με τιμωρία πάρα με ενίσχυση της ομάδας με ποιοτικούς/ ποιοτικότερους παίκτες για ένα τόσο ικανό prospect που μετρούσε 11 πόντους, 2 ριμπάουντ, 4 ασίστ και 1.5 κλέψιμο σε 51 μόλις ματς στην πρώτη του χρονιά στο ΝΒΑ, έχοντας προλάβει να αφήσει άκρως θετικές εντυπώσεις ως Floor General.
Όσον αφορά τον Mercer, αυτός παρέμεινε ακόμα 1.5 χρόνο στη Μασαχουσέτη, πριν απομακρυνθεί επίσης μέσω ενός τραγικού υπό άλλες συνθήκες Trade για το Denver, όπου επανενώθηκε με τον Billups για μερικούς μήνες.
Έτσι, η… κατάρα των Boston Celtics, που περιέκλειε ήδη δύο θανάτους παικτών, σπατάλη υψηλών Draft picks, κακή διαχείριση από τον GM– Coach της ομάδας Rick Pitino και 304 ήττες σε 604 αγώνες από το 1990 αλλά και 4 σεζόν με αρνητικό ρεκόρ, ένας βιασμός -είτε συνέβη είτε όχι- τους αποτελείωσε μια και καλή!