Στο σύγχρονο ΝΒΑ, όπου κυριαρχεί το υψηλό pace και οι πάμπολλες κατοχές, είναι φυσικά πιο πιθανό από ποτέ να υπάρχουν ανατροπές τεράστιων διαφορών, αλλά το κακό έχει παραγίνει με τους Minnesota Timberwolves -που για ακόμα μια φορά αντίκρισαν ένα προβάδισμα της τάξης των 20+ πόντων να γίνεται… καπνός!
Από τη μια μεριά, η αρμάδα του coach Fynch ήταν τρομερά κυνική στη χθεσινή της έξοδο στο Ohio, όπου τιμωρώντας την κύρια στρατηγική των Cleveland Cavaliers, το big ball δηλαδή, κατάφερε να χτίσει σημαντικές διαφορές ήδη από το φινάλε του πρώτου μέρους.
Πώς εκμεταλλεύτηκε το προσόν του αντιπάλου;
Αφενός με την stretching ικανότητα του Κarl Anthony Towns -που αν και σε 2 ματς φέτος απέναντί του δεν έχει σκοράρει σε 7 απόπειρες από την περίμετρο- η οποία τραβούσε τον θηριώδη Jarrett Allen μακριά από το ζωγραφιστό ανοίγοντας κάπως έτσι διάπλατα χώρους για τον ίδιο και τους υπόλοιπους (64% ευστοχία σε 39 σουτ στο ζωγραφιστό/ 8 επιθετικά ριμπάουντ) και αφετέρου χτυπώντας ξανά και ξανά στο drop coverage τόσο του αθλητικού «ψηλού» όσο και των Markkanen- Love με τους Anthony Edwards (drive) και D’ Angelo Russell (τρίποντο), που βρήκε τα 3 από τα 8 συνολικά του τρίποντα (2-3 ευστοχία) σε αυτό το μοτίβο απέναντι σε Allen και τον Φινλανδό.
Ταυτόχρονα, η χρήση του σύγχρονου και βαθιά υποτιμημένου Prince στο 4 χάρισε στους φιλοξενούμενους κάτι που δε θα προσέφερε ποτέ ο καλύτερος ατομικά αμυντικός (συνδυασμός big ball και κανονικών σχημάτων) Vanderblit -spacing και μπασκετικό IQ στην επίθεση, με τον έμπειρο F να καταφέρνει να διαταράσσει από τα φτερά πολλά close outs των αντίπαλων «ψηλών», όντας ο καλύτερος επιθετικός των νικητών με 137 Offensive Rating σε 20 λεπτά παρουσίας!
Τι πήγε λάθος όμως, και από λύκοι έγιναν… πρόβατα;
Οι οικοδεσπότες δεν άλλαξαν δραματικά την προσέγγισή τους αναφορικά με τα ψηλά τους σχήματα, αφού 2 εκ των Love, Mobley, Allen και Markkanen βρίσκονταν πάντα στο παρκέ, αλλά έγιναν πολύ πιο δραστήριοι με την ένταξη του Cedi Osman, ο οποίος -όπως κάνει συνεχώς φέτος- ήταν εξαιρετικός στο 2ο μέρος συμμετέχοντας στα 6 από τα 17 καλάθια της ομάδας του και έχοντας το καλύτερο +/- με +10.
Με αυτόν στο γήπεδο ουσιαστικά, οι Cavs έγιναν πιο κυνικοί, πιο γρήγοροι και πιο αποτελεσματικοί στο ανοιχτό γήπεδο, ενώ η «κανονική» πεντάδα των Goodwin, Okoro, Osman, Mobley και Allen στα τελευταία 4 λεπτά λίγο έλειψε να κλέψει το ματς με +25 στο Net Rating της -αφού έσβησε από την εξίσωση τα μέχρι πρότινος όπλα των αντιπάλων κονταίνοντας και βρίσκοντας περισσότερες λύσεις σε αθλητικότητα και range.
Aπό μεριάς τους, η Minnesota επέμεινε για πολλή ώρα στην κοινή χρήση των Vanderblit- Towns στη frontline της, κάτι που, όπως ήδη αναφέρθηκε, επέτρεπε στους Cavaliers να κάνουν το ψηλό τους παιχνίδι δίχως να εκτίθενται αμυντικά από ικανούς επιθετικούς όπως ο Prince ή ο Reid -κάτι που σταδιακά επέφερε το παιχνίδι της στο isolation και τα βεβιασμένα σουτ στο τέλος του χρόνου επίθεσης.