Η περίοδος από τον αποκλεισμό των Portland Trail Blazers στα περσινά Playoffs (2-4 από τους Denver Nuggets) μέχρι και το πέρας των Ολυμπιακών Αγώνων ήταν η πιο αγχωτική για το κοινό της ομάδας, που για πρώτη φορά μετά από σχεδόν μια δεκαετία έβλεπε τον Damian Lillard να κουνάει …μαντήλι.

Ωστόσο, το Portland έκανε μια εξαιρετική για τα δεδομένα του salary cap του αλλά και του ντόρου της φυγής του Dame Dolla, που το φέρνει αυτόματα σε ανώτερη μοίρα σε σχέση με πέρυσι!

 

Ακραίο spacing

 

Ο οργανισμός του Oregon είναι από αυτούς που ζουν και πεθαίνουν με την επίθεσή τους και η φετινή τους ενίσχυση θα τους χαρίσει ένα σπαρτιατικά δοξασμένο θάνατο.

Συνολικά, απέκτησαν δύο φονικούς σουτέρ στα πρόσωπα των Βen McLemore και Tony Snell, που σούταραν αθροιστικά πέρυσι με 48% από το τρίποντο σε 7 απόπειρες.

 

 

Στην Rip City θα βρουν επίσης τους Norman Powell, Anfernee Simmons, Robert Covington και μαζί τους θα συναθροίσουν μια πολύ ικανή range πεντάδα παικτών στο πλευρό των Lillard και CJ McCollum.

Μπορεί να χάθηκαν οι Carmelo Anthony και Rodney Hood, αλλά οι Blazers πλέον πως τρομάζουν περισσότερo αναφορικά με το μακρινό τους σουτ, το οποίο θα δημιουργήσει το απαραίτητο spacing για να αγγίζουν με μεγαλύτερη άνεση τους 50-55-60 κοινούς πόντους οι 2 σταρ κάθε βράδυ.

 

 

Πολλοί playmakers

Blazers διαθέτουν αρκετούς playmakers, τύπους δηλαδή που είναι ικανοί να κάνουν τη ζωή των γύρω τους πολύ πιο εύκολη.

Lillard, Nurkic, Zeller και Nance συντελούν τον κορμό των “έξυπνων” παικτών τους, με το γεγονός πως δε μπορούν να αγωνίζονται ταυτόχρονα να αναβαθμίζει τις πενταδες του coach Billups.

 

 

Ειδικότερα από τη στιγμή που θα υπάρχει σημαντικό spacing γύρω τους άρα και πάμπολλα cuts στην πλάτη της άμυνας, η τάση/ ικανότητα των εν λόγω “ψηλών” να ανοίγονται στο high post και να ταΐζουν αφιλοκερδώς τους συμπαίκτες τους.

 

Η αναβάθμιση στο 5

 

Μπορεί ο Enes Kanter να είναι ένας από τους καλύτερους επιθετικά rebounders και finisher της λίγκας, αλλά η θετική του αύρα σταματάει κάπου εκεί, με τα αργά του πόδια να τον εκθέτουν και να τον κάνουν μόνιμο στόχο στην επίθεση του “εχθρού”.

Είχα μιλήσει ξανά για τον Larry Nance Jr. που ήρθε πριν από λίγες μέρες μόλις στην ομάδα, με τον πρώην παίκτη των Los Angeles Lakers και των Cleveland Cavaliers να προσφέρει αμυντική συνέπεια σε περιφέρεια και ζωγραφιστό, με την αθλητικότητα και τα γρήγορα για τη θέση του πόδια να αναβαθμίζουν όλο το σύνολο στα μετόπισθεν (λιγότερα miss matches, διάθεση, άκρα για deflections/ κλεψίματα).

Ταυτόχρονα, επιθετικά μπορεί να μην είναι ο καλύτερος σουτέρ του κόσμου, αλλά όσο εκτελεί με 38% στα wide open τρίποντά του θα αποτελεί μια low risk ελεύθερη και σίγουρη όψη για έξτρα πάσα, ενώ την ίδια ίδια διαθέτει το IQ για να βρίσκει την κατάλληλη επιλογή την κατάλληλη στιγμή.

 

 

Στο Oregon ξέρουν ότι δε θα πάρουν το πρωτάθλημα, και πιθανότατα το ξέρει και ο Lillard πάρα τις τάσεις παραμονής του το τελευταίο διάστημα.
Ο τρομερός σκόρερ βαδίζει πλέον στο 31ο έτος της ηλικίας του, κάτι που σημαίνει πως έχει περίπου 3-4 χρόνια για να πάρει ένα δαχτυλίδι ως πρώτη επιλογή.

Αν ζητήσει να φύγει, οι Blazers πρέπει να κοιτάξουν πρωτίστως να αποκτήσουν ικανά ανταλλάγματα και έπειτα να τον στείλουν εκεί που θέλει.
Ωστόσο, όσο μείνει θα συναντήσει μια αρκετά βελτιωμένη μηχανή, με ένα νέο προπονητή που έχει όρεξη να αποδείξει πως αξίζει χωρίς διάθεση να κάνει απλά τα χατίρια των σταρ του.

Και μιλώντας για σταρ, μη ξεχνάμε τον CJ McCollum, που μετά από μια αρκετά μέτρια postseason για τα δεδομένα του είναι έτοιμος -όντας και πρόεδρος των παικτών- να γίνει ο ιδανικός Robin!