Οι Αμερικάνοι δεν λατρεύουν μόνο τις «θεωρίες συνωμοσίας». Αλλά και τις απορίες «what if?». Κοινώς, «τι θα γινόταν αν;». Ένα από αυτά τα ερωτήματα είναι «ποιος θα κέρδιζε σε ένα ματς 1 εναντίον 1 ανάμεσα σε Κόμπι Μπράιαντ και Μάικλ Τζόρνταν;». Αυτή η απορία επαναφέρθηκε με αφορμή τη μεγάλη επίδοση του Κόμπι, ο οποίος τα ξημερώματα της Δευτέρας (15/12) ξεπέρασε τον Τζόρνταν στην 3η θέση των σκόρερ όλων των εποχών του ΝΒΑ! Μάλιστα, «μεταφέρθηκε» και στην Ελλάδα, καθώς η ελληνική έκδοση της επίσημης ιστοσελίδας του ΝΒΑ το έθεσε σε εκπροσώπους του Τύπου, με την πλειοψηφία να δίνει προβάδισμα στον παλαίμαχο σταρ των Μπουλς. Το basketblog.gr κλήθηκε να καταθέσει τη δική του άποψη στο «σενάριο» μίας αναμέτρησης των δύο μεγάλων αστέρων της Λίγκας (εννοείται πως το φανταστικό αυτό ερώτημα αναφέρεται στην ακμή και των δύο), συνοδεύοντας μία ενδιαφέρουσα ανάλυση από δημοσιογράφους που ασχολούνται με το ΝΒΑ στην Ελλάδα, την οποία μπορείτε να διαβάσετε αναλυτικά εδώ.
Η άποψη του basketblog.gr και του συντάκτη, Γιώργου Αδαμόπουλου:
Η πρώτη απάντηση σε αυτό το υποθετικό ερώτημα θα ήταν καλό να απαντηθεί από έναν από τους δύο πρωταγωνιστές. Ο Μάικλ Τζόρνταν παραδέχθηκε πέρσι πως “σε ένα ματς 1 εναντίον 1 θα κέρδιζα πιο εύκολα τον ΛεΜπρον Τζέιμς από ότι τον Κόμπι Μπράιαντ, από τον οποίο ίσως και να έχανα!“.Η απόκριση του «MJ» ίσως ήταν αποτέλεσμα των ομοιοτήτων με τον σταρ των Λέικερς, καθώς ένα φανταστικό «μονό» μεταξύ τους, την περίοδο της ακμής και των δύο, θα ήταν για τον «Air» σαν μία αναμέτρηση με τον… καθρέφτη του. Ο Μπράιαντ, ό,τι κι αν πιστεύει κάποιος για εκείνον, είναι ο παίκτης που πλησίασε περισσότερο από κάθε άλλον τον Τζόρνταν, σε κινήσεις και στυλ παιχνιδιού.
Ωστόσο, παρά το γεγονός ότι αμφότεροι είναι καλοί σουτέρ και αμυντικοί που δεν «έκλεβαν» στο πίσω μέρος του παρκέ -κάτι που σημαίνει πως θα γνώριζαν πώς να αντιμετωπίσουν το παιχνίδι με πλάτη του άλλου ή τα fadeaway σουτ- ο παλαίμαχος σταρ των Μπουλς νομίζω πως θα είχε προβάδισμα σε ένα 1-on-1 με τον αρχηγό της ομάδας του Λ.Α.. Αρχικά γιατί ο Τζόρνταν ήταν ένας παίκτης πιο ανθεκτικός στο σκληρό μαρκάρισμα των αντιπάλων (ρωτήστε τους σκληροτράχηλους Πίστονς, Μπλέιζερς και Νικς). Και πάντα έδινε την αίσθηση πως «εισέβαλε» ευκολότερα στο μυαλό του αντίπαλου από όσο ο Κόμπι και ήταν μεγάλος «trash-talker». Κάτι που μάλλον θα έπαιζε ρόλο σε ένα υποθετικό «μονό».