Λίγες ώρες πριv, οι Golden State Warriors έχοντας τον Stephen Curry στην καλύτερη βραδιά του την τελευταία τριετία άλωσαν τη Βοστόνη σε ένα σπουδαίο ματς και ανέκτησαν το πλεονέκτημα έδρας. Προφανώς, ο θρύλος του ΝΒΑ βίωσε μια από τις μεγαλύτερες εμφανίσεις που έχουν συμβεί ποτέ σε Τελικούς και είναι αναμφίβολα ο MVP των “Πολεμιστών”. Ωστόσο, ο Klay Thompson ζητάει επίσης τα λουλούδια του…

Στα πρώτα 36 λεπτά της εν λόγω αναμέτρησης, τίποτα δεν πήγαινε καλά για τον έτερο Splash Brother, που βίωνε άλλη μια μέτρια -για το επίπεδό του πάντα- βραδιά στους φετινούς Τελικούς μετρώντας μόλις 8 πόντους με 13 σουτ (4-13 εντός πεδιάς, 2-7 τρίποντα), με την ομάδα του να είναι χειρότερη κατά 5 πόντους στο διάστημα που αυτός βρισκόταν στο παρκέ (30 λεπτά).
Στην 4η περίοδο όμως, πήρε την άτυπη εκδίκηση από τον εαυτό του και συνέβαλε τα μέγιστα τόσο στην υπεράνθρωπη προσπάθεια του Curry όσο και στη σημασία ενός διπλού για την αρμάδα της Καλιφόρνια!

Επιθετικά, χάριζε ατόφιο spacing και ταλάνιζε την αντίπαλη άμυνα τραβώντας την στα φτερά συνεχώς, ενώ την ίδια στιγμή πέτυχε 2 μεγάλα τρίποντα -με το ένα μάλιστα να δίνει και το προβάδισμα στους “Πολεμιστές” μετά από αρκετή ώρα σε ένα σημείο που αποδείχθηκε εν τέλει το “κλειδί” της μονομαχίας. Το σημαντικότερο είναι ότι -εκτός του ότι δεν εκβίαζε πολλά σουτ ακόμα και όταν αυτά δεν είχαν το αποτέλεσμα που θα ήθελε- ο Thompson βρήκε “ομαδικά” σουτ, δεν έσπασε τον off ball χαρακτήρα του και τιμώρησε τους Κέλτες σε κάθε δυνατή ευκαιρία στο τέλος.
Αμυντικά όμως, ήταν ακόμα καλύτερος αφού -αν και σ’ όλο το παιχνίδι αντιμετώπιζε πολλά προβλήματα- κατάφερε να “σβήσει” τον Jaylen Brown από την εξίσωση της συνάντησης τόσο σε off ball όσο και σε on ball καταστάσεις. Μη ξεχνάμε ότι πριν τους σοβαρούς του τραυματισμούς, ο Thompson ήταν ένας από τους κορυφαίους αμυντικούς στο ΝΒΑ, με τον υψηλόσωμο και δυνατό του κορμό αλλά και τα υπέροχα ρυθμικά πλάγια βήματά του να “πνίγουν” τον JB σε τέτοιο βαθμό που έδειχνε φανερά κουρασμένος στην 4η και καθοριστική περίοδο.

Όσο μοναδική και αν ήταν η εμφάνιση του Curry αν δεν υπήρχε ο clutch Klay, οι Warriors θα επέστρεφαν σπίτι έχοντας ανάγκη ένα… θαύμα.

 

 

 

H στασιμότητα έκανε τη διαφορά

 

Χάρις σε μια εξωπραγματική εμφάνιση, ο Curry οδήγησε τους Warriors σε μια μεγάλη νίκη στη Βοστόνη, στην οποία έφτασαν μεν δίκαια και καθαρά αλλά δεν ήταν η καλύτερη ομάδα του παρκέ στο μεγαλύτερο διάστημα του αγώνα δε.

Αυτό φυσικά είναι τρομερό στοιχείο για τους “Πολεμιστές“, οι οποίοι ακόμα και στα σερί των Celtics παρουσιάστηκαν εξαιρετικά κυνικοί και προσηλωμένοι στη στρατηγική των πολλών PnR, και ταυτόχρονα ένα τραγικό για τους Κέλτες, που από μεριάς τους έκαναν ό,τι μπορούσαν στο φινάλε για να χάσουν το πιο σημαντικό ματς τους για φέτος μέσα από τα χέρια τους.

Αν και οι πεντάδες των φιλοξενούμενων -είτε κοντές είτε ψηλές- αποτελούνταν από 3+ καλούς αμυντικούς συνεχώς, θεωρώ πως η στασιμότητα και ευθυνοφοβία στην επίθεση των Κελτών ήταν αυτά που έγειραν αργά ή γρήγορα την πλάστιγγα υπέρ του Golden State.

Αργές επιθέσεις, τεράστια επίμονη στο Iso, παντελής έλλειψη κυκλοφορίας και ρυθμού. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε το γεγονός πως πέραν του corner 3 στο τέλος του Al Horford που έκανε το ματς ξανά ντέρμπι το μοναδικό πράσινο καλάθι στο τελευταίο 8λεπτο ήταν ένα σουτ-προσευχή του Marcus Smart -του μοναδικού παίκτη με… παντελόνια στο τέλος, όταν οι J’s εξαφανίστηκαν.

Όσο και αν οι Warriors παρουσιάστηκαν καλύτεροι σε σχέση με το Game 3 σ’ αυτό το κομμάτι, καθ’ όλη τη διάρκεια της αναμέτρησης και κυρίως στην 4η περίοδο, οι Celtics δεν έψαξαν καθόλου τα ευνοϊκά γι’ αυτούς match ups -με την ικανότητά του Andrew Wiggins να μην επιτρέπει την παραμικρή αλλαγή και το εξαιρετικά μονοδιάστατο παιχνίδι γύρω από το Iso των γηπεδούχων να λυτρώνει εν πολλοίς μια ομάδα που είχε τους Curry, Jordan Poole και Nemanja Bjelica παρόντες 22 συνολικά λεπτά στην 4η περίοδο…

Γενικότερα, δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι αντίστοιχο τα τελευταία χρόνια με τη Βοστόνη. Όταν όμως, ο αντίπαλός σου είναι η καλύτερη ομάδα της χρονιάς και μια από τις πιο κυνικές φουρνιές στη σύγχρονη ιστορία του ΝΒΑ, δε δικαιούται να έχει τύχη όταν τελειώνει ένα εντός έδρας ματς που θα την έφερνε με το 1.5 πόδι στον τίτλο με 2-12 σουτ εντός πεδιάς/2-8 τρίποντα και 6-21 επί μέρους σκορ.

Μπορεί να κάνει κι’ άλλο διπλό η Βοστόνη;
Σίγουρα.
Μπορούν να πάρουν 2 ματς σερί οι Warriors;
Σίγουρα.

 

 

 

Tο λάθος των Celtics

Μπορεί η σεζόν να είναι έτσι κι αλλιώς άκρως επιτυχημένη από τη στιγμή που έκαναν την πόλη των αιώνων πρωταθλητών να ονειρεύεται ξανά κόντρα σε μερικές από τις καλύτερες ομάδες της λίγκας.
Μπορεί να είχε εξασφαλίσει ήδη από το Game 3 το μίνιμουμ των 6 αγώνων -του δεύτερου μεγαλύτερου δηλαδή όγκου διαθέσιμων ματς- κόντρα στην κορυφαία ομάδα του πλανήτη και ξεκάθαρο φαβορί της σειράς.
Αλλά οι Celtics, στο πιο σημαντικό μέχρι το επόμενο ματς της χρονιάς τους δεν ήταν αυτοί που έπρεπε, με τον coach Ime Udoka να φέρει φυσικά τεράστιο μερίδιο ευθύνης. Προφανώς, το… πατατράκ στο φινάλε με το αδιάκοπο Iso και την ολότελα απούσα λογική να έγειρε την πλάστιγγα υπέρ των Warriors, αλλά θεωρώ πως η μάχη της προπονητικής σκακιέρας τελείωσε αρκετά νωρίτερα.

Μετά το πέρας του Game 3 και τη μεγάλη νίκη των Κελτών, είχαμε αναφέρει πως το bullying και η κυριαρχία της Βοστόνης στα βασικά του μπάσκετ μέσω του big ball της δεν έχει αντίκρισμα απέναντι σε ένα σύνολο που αρέσκεται στα κοντά σχήματα και ζει με την απουσία rim protectors.
Θα έλεγε κανείς λοιπόν πως, ακόμα και αν ο Horford δε βρέθηκε σε καλό βράδυ όσο και δούλεψε πολύ στις αλλαγές και τα Drop με τον Curry, ο Udoka θα επέλεγε την ίδια φιλοσοφία.

Όσο βρέθηκαν από κοινού στο παρκέ, οι Celtics ήταν καλύτεροι από τους αντιπάλους τους κατά 13.5 πόντους στο Net Rating, ενώ την ίδια στιγμή επέτρεπαν μόλις 87 πόντους ανά 100 κατοχές και μάζευαν το 35% των χαμένων δικών τους σουτ.

Το μεγάλο πρόβλημα για τους Κέλτες;
Έπαιξαν μαζί μόνο στα 12 από τα 48 λεπτά της συνάντησης -την ίδια στιγμή μάλιστα που μέχρι και την 4η περίοδο η κοινή σύμπλευση του μοναδικού ψηλού σχήματος των Warriors στη Frontline ήταν τραγικό με -50 πόντους ανά 100 κατοχές!

  • Williams + Horford (12 λεπτά): +13.5 Net Rating/87 Defensive Rating
  • Μόνο Horford (17 λεπτά): -130 Net Rating/127 Defensive Rating
  • Μόνο Williams (19 λεπτά): +23 Net Rating/84 Defensive Rating

Η απόφαση του Udoka να μην τους βάλει καθόλου μαζί σε μια 4η περίοδο με -10 ριμπάουντ και -3 επιθετικά ριμπάουντ (19 πόντους γενικότερα οι φιλοξενούμενοι από δεύτερες ευκαιρίες) είναι παράλογη και ενδέχεται να στερήσει πολλά περισσότερα από ένα απλό ματς.