Η χρονιά 1997/98 ήταν η τελευταία, αυτή όπου η δυναστεία των Bulls θα λάμβανε τέλος.

Ο τότε γενικός διευθυντής της ομάδας του Chicago, Jerry Krause, πίστευε σε κάτι πολύ συγκεκριμένο, θεωρούσε πως ο οργανισμός, η διοίκηση φέρνει τους τίτλους, όχι τόσο οι παίκτες, η ομάδα.

Σίγουρα ήταν ένας αξιόμαχος παράγοντας, αλλά το κόμπλεξ που είχε, του δημιουργούσε αμφιβολίες, αμφιβολίες για πολλά, όπως και για το μέλλον της ομάδας.

Ήταν σίγουρο πως ο Jerry Krause ήθελε να κάνει ένα reboot, όπως λέμε, στην ομάδα. Να κάνει μία ανασυγκρότηση.

Η σχέση του με τον Phil Jackson, σίγουρα δεν ήταν όπως πριν. Κι όμως, γιατί για όσους δεν το ξέρουν, η καριέρα του Jackson στον NBA, ήταν λόγω του Krause.

Το έφερε ο ίδιος στο Chicago ως βοηθό προπονητή, έτσι ξεκίνησαν όλα. Αν δεν είχε πάρει αυτή την απόφαση, κανείς μας δεν θα ήξερε ποιος είναι ο Phil Jackson.

Ήταν 23 Ιουλίου του 1997, όταν ο Krause αποφάσισε να κλείσει για ακόμη μία και τελευταία όπως αποδείχθηκε σεζόν, τον Phil Jackson.

Ο ίδιος κάλεσε τον Jackson και το πρώτο που του είπε είναι πως ακόμη και αν κάνει το 82-0, αυτός δεν θα γυρίσει στην ομάδα την επόμενη σεζόν. Και εκεί ξεκινούσε κάτι καινούριο, κάτι που κανείς δεν θα ήξερε το τι μέλλει γενέσθαι.

Ποια είναι η αλήθεια λοιπόν; Πως το σύνολο του 1998 θα έδινε έναν τελευταίο χορό;

Είναι ένα ερώτημα που σίγουρα κάποιοι μικρότερης ηλικίας δεν θα μπορούν σίγουρα να απαντήσουν. Πως μία τόσο καταξιωμένη και κυρίαρχη έως τότε ομάδα, θα επέστρεφε για μία και μόνο τελευταία φορά;

Οι λόγοι “23” στο σύνολο. Όπως ο αριθμός της φανέλας του Θρύλου των Bulls και του Παγκόσμιου μπάσκετ. Ναι το ξέρω, κάποιοι ίσως το βρείτε κάπως ανατριχιαστικό και κάποιοι εντελώς ανούσιο. Πάμε όμως να δούμε τους λόγους που οδήγησαν σε αυτό τον «Τελευταίο Χορό».

1) Όλο αυτό ξεκίνησε το καλοκαίρι του του 1997, συγκεκριμένα στις 15 Ιουνίου 1997 στο Grand Park. Εκεί που ξεκινά η μάχη ή το ράλι αν θέλετε για το 5ο πρωτάθλημα της ομάδας μέσα σε επτά χρόνια. Εκεί που οι Jordan, Rodman και Jackson, δεν υπογράφουν.

 2) Σε Παγκόσμια εμβέλεια, το συναίσθημα, του να ανταμείβονται οι κόποι μιας χρονιάς, με ένα πρωτάθλημα, είναι μοναδικό. Το δύσκολο είναι να είσαι τόσο καλός να παίζεις κάθε φορά και κάθε χρονιά με την ψυχή σου, αλλά να μην γνωρίζεις αν θα υπάρχει η επόμενη φορά. Αν θα έχεις ξανά την ευκαιρία σου, να κερδίσεις. Αυτό πέρασαν οι Chicago Bulls, έπειτα από το 5ο πρωτάθλημά τους, τη σεζόν 1997.

3) Στην καρδιά αυτής της αβεβαιότητας ήταν μία διαμάχη. Τρεις για την ακρίβεια. Ο Jerry Reinsdorf και ο Jerry Krause από τη μία πλευρά. Οι Michael Jordan, Scottie Pippen και Phil Jackson από την άλλη. Καθένας απ’ τους M.J., Scottie, Phil, είχε μάχες με τους “The Jerrys”, άλλες μεγαλύτερες, άλλες μικρότερες.

4) Για τον Michael Jordan η διαμάχη με τον Krause ξεκίνησε το 1986, αφού η διοίκηση τότε, έκανε σενάρια γύρω από το σπασμένο πόδι του M.J. Η ιδέα αυτή ήταν του Krause, αφού ήθελε να επεκτείνει μάλλον την απουσία του Jordan, ώστε να χάσει τα playoffs για να πάρει εν τέλει υψηλότερο pick στα Draft του NBA.

 

5) Όσον αφορά τον Pippen, υπήρχαν πολλές διαφωνίες σχετικά με την επέκταση του συμβολαίου του το 1991, αφού σίγουρα είχε απογοητευτεί ο ίδιος με τον Krause, όπως επίσης και για τα 1.8 εκατομμύρια δολάρια που διέθεσε ο ίδιος για τον Kukoc, αφού θα έπρεπε να τα είχε δώσει από τους Ολυμπιακούς του 1992.

 

6) Για τον Phil, υπήρξε ένας αγώνας εξουσίας με τον Krause, ο οποίος προέκυψε από την απογοήτευση του, σχετικά με αυτό που θεωρούσε ως έλλειψη σεβασμού του Phil προς αυτόν. Ο Krause ένιωσε ότι έδωσε στον Phil την καριέρα του απομακρύνοντάς τον από το CBA και έπειτα του έδωσε τη θέση προπονητή.

7) Για τον Jordan μεγαλύτερη ζημιά ήταν ο Reinsdorf 1996, όταν υπέγραψε ξανά τον M.J. οδηγώντας τον παραλίγο στους Knicks. Έπειτα απ’ αυτό τόνισε ότι «Ξέρω πως κάποια στιγμή θα το μετανιώσω».

8) Ο Jordan μετά από τους τελικούς του 1997, ήταν ξεκάθαρος και φαινόταν σε όλους το πόσο θυμωμένος και απογοητευμένος ήταν με την διοίκηση και την διαχείριση των πραγμάτων. Δεν ήξερε εάν θα συνέχιζε ή αν θα άφηνε την μεγάλη ομάδα των Bulls.

 

9) Το παράπονο του Pippen, ήταν αδιαμφισβήτητα η προσπάθεια της ομάδας να τον ανταλλάξει το 1994 στους Sonics και το 1997 στους Celtics. 

10) Το καλοκαίρι του 1997 όταν ο Phil Jackson υπέγραψε συμφωνία ενός έτους, έναντι 5,7 εκατομμυρίων δολαρίων, ο Krause τόνισε: «Θέλω να τονίσω ότι θα είναι η τελευταία του χρονιά».

11) What if: Αν ο McGrady, είχε υπογράψει το 2000; Αυτή ίσως η μη υπογραφή να είχε αλλάξει την πορεία και την ιστορία των Bulls.

12) Η απογοήτευση των Jordan, Pippen και Jackson, εξαλίφθηκε κάπως, έπειτα από την προτεινόμενη μεταγραφή του Pippen στους Celtics.

13) Ο Krause υπέθεσε πως ο Jackson δεν θα υπέγραφε ξανά, εάν η ομάδα θα αντάλλασε τον Pippen. Έτσι, απαγορεύτηκε στον Jackson να δει τους παίκτες που θα έκλεινε η ομάδα του στα draft για την 3η και 6η θέση, κατά τη διάρκεια των δοκιμαστικών προπονήσεων.

14) Τα κίνητρα του Krause είναι αν μη τι άλλο αρκετά κατανοητά. Ζήλευε ξεκάθαρα τον Jordan και τον Jackson, τους έβλεπε ανταγωνιστικά.

15) Ο Krause είχε πει τον Ιούλιο του 1997: «Θέλω να τονίσω ότι αυτό θα είναι το τελευταίο του έτος στην ομάδα». Ήταν εντελώς διπλωματικό σε σύγκριση με αυτό που είπε στον Jackson πριν από τη σεζόν, σύμφωνα με τον David Halberstam: «Δεν με νοιάζει αν είναι ογδόντα δύο νίκες, αν έχεις το απόλυτο, έχεις φύγει».

16) Ο δημοσιογράφος του Chicago, Phil Rosenthal, συνόψισε μπορούμε να πούμε τέλεια τη νοοτροπία του Krause, λέγοντας στον Halberstam ότι ο Krause ήταν ένα άτομο που άξιζε να του πιστωθεί μεγαλύτερη αξία, αλλά ζητούσε περισσότερη, απ’ ότι του αναλογούσε.

17) Αυτό που ήθελε ο GM των Bulls, Krause ήταν να αντικαταστήσει τον Phil με τον φίλο του Tim Floyd, προπονητής στο Iowa State. Μάλιστα, εκείνο το καλοκαίρι, κάλεσε στο γάμο της θετής κόρης του όλη την ομάδα, εκτός από τον Phil Jackson και φυσικά κάλεσε τον Floyd.

18) Γνωρίζουμε λοιπόν γιατί ο Krause λειτούργησε έτσι ακριβώς. Γνωρίζουμε πού ήταν ο M.J., πού ήταν ο Phil, πού ήταν ο Scot. Ο μόνος που παραμένει ένα μυστήριο σε όλα αυτά, ήταν ο Jerry Reinsdorf.

19) Γιατί ο ιδιοκτήτης των Bulls Reinsdorf με τον GM Krause ήταν απέναντι στους Jordan, Phil Jackson και Pippen; Αφοσίωση; Μια πεποίθηση ότι η αξία ενός GM υπερβαίνει την αξία ενός παίκτη; Ο ίδιος ο Jordan, μπορεί να μην ήταν σίγουρος, αλλά αναγνώριζε σίγουρα το κόστος.

 

20) Ο Reinsdorf και ο Krause πίστευαν επίσης ότι δεν ήθελαν οι Bulls της δεκαετίας του ’90 να ακολουθήσει τον δρόμο των Celtics της δεκαετίας του ’80, όπου τα αστέρια τους έπαιζαν μέχρι το τέλος, αποσύρθηκαν ή έφυγαν, και το franchise κρατούσε τη συνάφεια. Οι δύο Jerry ήθελαν να το αποφύγουν, αν αυτό ήταν δυνατόν.

21) Ανεξάρτητα από τον λόγο, ο Jordan, ενώ σεβάστηκε τον Reinsdorf και φάνηκε να του αρέσει η προσωπικότητά του, ήταν θα λέγαμε κάπως απογοητευμένος που ο ιδιοκτήτης των Bulls, δεν «έβλεπε» τις επιθυμίες του Jordan, κατά τη πορεία του franchise μετά το 1998.

22) «Βλέπετε πώς λειτουργεί ο Jerry Reinsdorf», είπε ο Jordan κατά τη διάρκεια της preseason 1997/98, όταν ένας δημοσιογράφος τον ρώτησε αν θα προσπαθούσε να πιέσει τον Reinsdorf να υπογράψει ξανά τον Phil μετά το 1998. «Η επιρροή μου δεν έχει καμία σχέση με αυτό».
Και αν ο Jackson δεν επέστρεφε;
«Θα τα παρατούσα», είπε ο Jordan.

23) O τελευταίος λόγος θα λέγαμε, η επιθυμία. Η επιθυμία να γίνει πραγματικότητα αυτό το ντοκιμαντέρ για εκείνη την μαγική και συνάμα τρελή σεζόν των Bulls. Αρχής γενομένης από χθες και όσο λοιπόν τραβήξει η προβολή του ντοκιμαντέρ «The Last Dance», ολάκερη η μπασκετική πιάτσα θα χορεύει μαζί του.

Ο Michael Jordan έχασε συνολικά 26 φορές το τελευταίο σουτ. Οι περισσότεροι από εμάς, δεν θυμόμαστε σχεδόν κανένα απ’ αυτά. Σε αντίθεση με τα 23 στον αριθμό «buzzer» που έχει βάλει. Για κάποιους τυχαίος ο αριθμός για κάποιους επιτηδευμένος, για άλλους καθόλου τυχαίο.

Εγώ προσωπικά θα συμφωνήσω με μία φράση του Larry Bird και με αυτή θα κλείσω. «Ο Jordan ήταν ο Θεός που αποφάσισε να κατέβει στη γη μεταμφιεσμένος σε παίκτη του μπάσκετ»!

 

Tags:
Chicago Bulls Michael Jordan