Είχαμε αναλύσει διεξοδικά την τρομερή συνεισφορά του JaysonTatum στο Game 1 των Τελικών, όπου φτιάχνοντας 47 πόντους σε 42 κατοχές ήταν τρομερά επιδραστικός ακόμα και αν τα… έσπασε με 12 πόντους σε 23 επιθέσεις του.
Οι Golden State Warriors, από μια μηχανή που πρόσεχε μόνο αυτόν και επέτρεπε στους υπόλοιπους ελεύθερες όψεις, μετατράπηκαν σε μια μηχανή ικανή να μαρκάρει κάθε σπιθαμή στο γήπεδο ποντάροντας στο ότι ο JT δε θα μπορέσει να τους κερδίσει μόνος του.
Και είχαν δίκιο!
Μετά από μια… τρελή πρώτη περίοδο όπου πέτυχε 13 πόντους με 10 σουτ, ο σταρ των Κελτών σημείωσε 15 στις 3 επόμενες με 4-10 σουτ, 3-6 τρίποντα αλλά και 2 λάθη για μόλις μια ασίστ -όντας ο χειρότερος στατιστικά παίκτης του παρκέ με -36 στο +/-, με τους Celtics να σκοράρουν σκάρτους 73 πόντος μ’ αυτόν στο παρκέ…
Όπως κάθε σταρ τη σημερινή εποχή, έτσι και ο Tatum είναι πολύ πιο αποτελεσματικός όταν ο περίγυρός του λειτουργεί όσο το δυνατόν πιο κοντά στην εντέλεια. Αυτό ακριβώς λοιπόν, ήθελαν να σβήσουν οι «Πολεμιστές», που φρόντιζαν να βγάλουν από την εξίσωση τα ελεύθερα σουτ της Βοστόνης -αυτά που δηλαδή έκαναν τη ζημιά στο Game 1.
Και δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος για να το διαπιστώσουμε αυτό από τα κάτωθι στατιστικά…
Ουσιαστικά, αν και η σε γενικές γραμμές ποιοτική κυκλοφορία της Βοστόνης με hand off και γοργά plays να του χάρισε σχετικά ίδια αναλογία πασών με το Game 1, αλλά η τεράστια διαφορά έχει να κάνει με τις φάσεις που δημιούργησε για τους γύρω του.
Ο JT λοιπόν, έφτιαξε μόλις 4 ποιοτικά σουτ για τους συμπαίκτες του -15 λιγότερα δηλαδή σε σχέση με το πρώτο ματς των Τελικών. Ακόμα και αν έπαιξε 9 λεπτά λιγότερο, η αναλόγια του παραμένει τραγική…
Αναλυτικά:
Game 1/ 43 λεπτά
- Πάσες απ΄ αυτόν: 56 – 1.3 ανά λεπτό
- Πάσες σ’ αυτόν: 66 – 1.5 ανά λεπτό
- Ασίστ: 13 – 0.3 ανά λεπτό
- Potential ασίστ: 19 – 0.4 ανά λεπτό
Game 2/ 34 λεπτά
- Πάσες απ΄ αυτόν: 47 – 1.4 ανά λεπτό
- Πάσες σ’ αυτόν: 54 – 1.6 ανά λεπτό
- Ασίστ: 2 – 0.06 ανά λεπτό
- Potential ασίστ: 4 – 0.12 ανά λεπτό
Το μέγεθος μετράει
Το μέγιστο κακό για μια ομάδα εν έτει 2022 όταν αντιμετωπίζει τη φετινή φουρνιά των Celtics δεν είναι άλλο από το γεγονός πως δε μπορεί να καταφεύγει τόσο συχνά στα -της μόδας- κοντά ή κανονικά σχήματα, αφού το τεράστιο size τους σε κάθε μήκος και πλάτος του παρκέ είναι ικανό για να κατασπαράξει κάθε αντίπαλη επίθεση και παράλληλα να βρίσκει λύσεις στο δικό του σκοράρισμα.
Έτσι, η Βοστόνη προσπαθεί να εκμεταλλευτεί μια εποχή όπου ‘κονταίνειν εστί αναπόφευκτον‘ τόσο με συνεχές big ball όσο και με πολύ ψηλούς παίκτες και στα φτερά -με τους Tatum, Brown, White και Smart να συνθέτουν ένα αθλητικό, μπασκετικό και ικανό παζλ κοντά στο 1.96 -προκαλώντας πολλά θέματα στον «εχθρό».
Από την άλλη μεριά, οι Warriors είναι παραδοσιακά η κορυφαία small ball ομάδα όλων των εποχών, με τις Death Lineups τους που έκρυβαν 4.5 καλούς αμυντικούς, 3+ φονικούς σουτέρ αλλά και 5 έμπειρους και πανέξυπνους παίκτες να κατασπαράζουν κάθε αντίπαλο εδώ και μια 7ετία.
Ωστόσο, κόντρα στους Κέλτες δεν έχει ιδιαίτερο αποτέλεσμα αυτή η τακτική…
Συγκεκριμένα, στα 2 πρώτα ματς της σειράς, ο σπεσιαλίστας των χαμηλών σχημάτων Green εκτίθεται ανεπανόρθωτα ως 5 κόντρα στους strething «ψηλούς» των Celtics, με το Golden State αφενός να είναι χειρότερο απ’ ό,τι συνήθως μ’ αυτόν ως center κατά 25 πόντους ανά 100 κατοχές και αφετέρου να επιτρέπει 124 πόντους ανά 100 κατοχές (45 λεπτά) στον αντίπαλο!
Ταυτόχρονα, γιατί το πρόβλημα δεν είναι μονάχα οι κοντές πεντάδες αλλά και οι κανονικού βεληνεκούς, όταν στο παρκέ είναι μόνο ο Looney, η ομάδα του Kerr είναι και πάλι τρομερά αναποτελεσματικοί ούσα χειρότερη κατά 38 πόντους ανά 100 κατοχές και επιτρέποντας 128.5 πόντους ανά 100 κατοχές (18 λεπτά)!
Ωστόσο, όταν οι δυο τους παίζουν παρέα στη frontline, ξαφνικά οι Warriors μεταμορφώνονται σε πρωταθλητές όντας καλύτεροι κατά 31 πόντους σε 29 λεπτά κοινής παρουσίας -ένα διάστημα κατά το οποίο οι Κέλτες πνίγονται τόσο που αναγκάζονται να κοντύνουν αυτοί προκειμένου να ανοίξουν το γήπεδο περισσότερο, κάτι που δεν κατάφεραν σε καμία περίπτωση στο Game 2.
Πεντάδες (Net Rating):
- Green + Looney: +31 σε 29 λεπτά
- Μόνο Green: -25 σε 45 λεπτά
- Μόνο Looney: -38 σε 18 λεπτά
Ο X Factor της ισοφάρισης των Warriors
Ο Curry είναι ο FMVP. Ο Green τα κάνει όλα. Ο Looney μπλοκάρει όσο κανείς τους Celtics. Ο Kerr βρίσκει τις κατάλληλες αλχημείες.
Ωστόσο, αν δεν ήταν οι ρολίστες γενικότερα και ο Payton ειδικότερα, οι Warriors δύσκολα θα έφταναν τόσο άνετα στην ισοφάριση των Τελικών προχθές.
Μπορεί το πέρασμα του Golden State να ήταν -δεδομένης της ποιότητάς του σε σχέση με τους τραυματισμούς ή το επίπεδο των αντιπάλων- πολύ εύκολο για τα όσα έχουμε συνηθίσει στα Playoffs και η παρουσία του να μην έγινε τόσο αισθητή σε ένα σύνολο όπως αυτό των Καλιφορνέζων, ωστόσο 10 παιχνίδια μετά τον τραυματισμό του ο νεαρός guard επέστρεψε και άλλαξε όλο το αμυντικό μομέντουμ της ομάδας του στο Game 2!
Δεν είναι τόσο η αισθητή πτώση της Βοστόνης από τους 120 στους 88 πόντους αλλά το πως κατάφεραν οι «Πολεμιστές» να κερδίσουν αυτό το -30 σχεδόν σε σχέση με την ήττα τους στο πρώτο ματς.
Όπως έχουμε αναφέρει ξανά, η προσέγγιση στα μετόπισθεν άλλαξε άρδην. Από την προσοχή στους J’s και την παντελή αδιαφορία για τους υπόλοιπους στο Game 1, η ομάδα του Κerr αποφάσισε να κλείσει τον περίγυρό τους και να αφήσει αυτούς να κάνουν παιχνίδι -ποντάροντας τόσο στην απειρία όσο και στην… τρέλα τους.
Για να είναι αποτελεσματικό το μαρκάρισμα 5 ανθρώπων στο σετ παιχνίδι, κάθε ομάδα χρειάζεται «σκύλους» σαν τον Payton II, έναν τύπο που δε φοβάται να μαρκάρει κανέναν, έναν τρομερό denier, έναν «κοντό» που αλλάζει γρήγορα και αποτελεσματικά στα screens χωρίς να επιτρέπει χώρο και χρόνο στο μαρκάρισμά του. Ειδικά σε σχέση με τον πολύ μεγαλύτερο ηλικιακά Iguodala που ήταν πολύ μέτριος στο πρώτο ματς, ο 29χρονος άσος κατάφερε με την ενέργεια και την όρεξή του στο παρκέ να αφυπνίσει την ομάδα του μετά από ένα ημίχρονο όπου επέτρεψε 50+ πόντους με 50%+ ευστοχία από την περίμετρο.
Δεν είναι τυχαίο άλλωστε το γεγονός πως κατάφερε να έχει το 5ο καλύτερο Defensive Rating (87 πόντοι) ακόμα και αν δεν ήταν παρών στο τρομερό σερί στην 3η περίοδο αλλά ούτε και το ότι το όνομά του φιγουράρει στα 6 από τα 8 καλύτερα δίδυμα της βραδιάς -όπου κάνοντας τους συμπαίκτες του καλύτερους και πιο ξεκούραστους στην άμυνα συνέβαλε τα μέγιστα για μια series changing νίκη.