Οι 2 πρώτες δεκαετίες δεν ήταν εύκολες για το προϊόν του νεοσύστατου τότε ΝΒΑ. Μπορεί οι ικανότητες των παικτών της εποχής να υπερίσχυαν των αντίστοιχων αυτών του ΑΒΑ, αλλά τα έσοδα από τα τηλεοπτικά δικαιώματα και από τα εισιτήρια των εκάστοτε αγώνων ήταν πενιχρά και σίγουρα δε μπορούσαν να συντηρήσουν ένα ολόκληρο πρωτάθλημα. Εκτός αυτού, οι σημερινές μεγάλες αγορές των ΗΠΑ, όπως η Νέα Υόρκη, το Λος Άντζελες και το Μαϊάμι, δεν είχαν ακόμα αναπτυχθεί ποιοτικά, με αποτέλεσμα η προβολή του αθλήματος να εμπεριέχεται εντός ενός φαύλου κύκλου που δεν είχε θετική έκβαση. Το ΝΒΑ χρειαζόταν έναν ήρωα για να επιβιώσει, χρειαζόταν έναν Βασιλιά.
Εκείνη την περίοδο, εντελώς συμπτωματικά, ξεκινούσε τη μπασκετική του πορεία με το κολέγιο του Tennessee ένας ανήλικος ακόμα αθλητής, που άκουγε στο όνομα Bernard King. O King γεννήθηκε και πέρασε κάθε ημέρα της έως τότε ζωή του στο New Jersey της Νέας Υόρκης, και ήταν οπαδός των τοπικών Nets. Στο κολέγιο έμεινε εν τέλει 3 χρονιές, κατάσταση σπάνια για την εποχή, αφού εξαιτίας της οικονομικής δυστοκίας των αθλητών στο ΝΒΑ και το ΑΒΑ, τα επαγγελματικά δηλαδή πρωταθλήματα της χώρας, οι περισσότεροι μέλλοντες μπασκετμπολίστες προτιμούσαν να αποφοιτήσουν κιόλας σε κάποιο τμήμα των κολεγίων τους, προκειμένου να έχουν μια άκρη σε περίπτωση που αποτύχει ο πρωτεύων στόχος τους.
Ο νεαρός Bernard όμως, όπως αναφέρθηκε, παρέμεινε μόλις 3 και πρόλαβε να μετρήσει 26 πόντους, 13 ριμπάουντ και 2 ασίστ ανά βραδιά αγωνιζόμενος ως Small Forward, επιδόσεις που ήταν αρκετές για να τον κρίνουν ως ένα από τα καλύτερα prospects της φουρνιάς του (1977). Εν τέλει, επιλέχθηκε στο νο.7 από την ομάδα της καρδιάς του, τους Nets του New Jersey.
Η αποπομπή του από την ομάδα της καρδιάς του και οι συχνοί τραυματισμοί
Στην πόλη του παρέμεινε μόλις για 2 χρόνια, αφού η διοίκηση της ομάδας αποφάσισε να τον ανταλλάξει στους New Orleans Jazz για χάρη κάποιου Rich Kelley. Οι Jazz ουσιαστικά, απέκτησαν έναν παίκτη που στα 22 του χρόνια μετρούσε ήδη 22 πόντους, 9 ριμπάουντ, 3 ασίστ, 1.5 κλεψίματα και 0.5 τάπα, και άθελά τους, θα κέρδιζαν σε βάθος χρόνου την έκβαση της ανταλλαγής. Ωστόσο, τα γόνατα του King δεν είχαν την ίδια άποψη…
Μόλις 13 παιχνίδια μετά την έναρξη της σεζόν 1979-80, ο King τραυματίζεται πολύ σοβαρά στο γόνατό του, με αποτέλεσμα να χάσει το μεγαλύτερο μέρος της εναπομείνουσας χρονιάς, αγωνιζόμενος μονάχα σε ακόμα 6 παιχνίδια στο φινάλε της. Οι άνθρωποι των Jazz έκριναν πως δεν θα ήταν λογικό να ρισκάρουν να τον κρατήσουν στην ομάδα, και πως ποτέ ξανά δεν θα επέστρεφε στο κυριαρχικό προ διετίας επίπεδό του. Έτσι, τον έστειλαν στους Golden State Warriors, όπου παρέμεινε για ακόμα 2 χρόνια, πριν ανταλλαχθεί ξανά. Ωστόσο, στο Oakland αγωνίστηκε για 2 γεμάτες χρονιές, όπου έχασε μόλις 4 παιχνίδια συνολικά, και αρίθμησε 22.5 πόντους, 6.4 ριμπάουντ, 3.6 ασίστ αλλά και 1 κλέψιμο ανά αγώνα. Το σημαντικότερο; Η φήμη του ήκμαζε ξανά και η χρηματιστηριακή του αξία απολάμβανε κάθε μήκος και πλάτος του ζενίθ της!
Η επιστροφή στη Νέα Υόρκη και η…Βασιλεία
Τον Οκτώβριο του 1982, επέστρεψε στην πόλη των παιδικών του χρόνων, τη Νέα Υόρκη, αλλά αυτή τη φορά θα έπαιζε με τη φανέλα των Knicks, που έπειτα από 2 πρωταθλήματα, είχαν βρεθεί ξανά στη μετριότητα της προ Reed εποχής. Ωστόσο, ένας ντόπιος, οπαδός της Νέμεσής τους, των Nets, θα ήταν αυτός που θα τους επανέφερε στο προσκήνιο!
Αν και από νωρίς είχε ζητήματα τραυματισμών, ξεκίνησε άκρως δυναμικά την παρουσία του με τους Knicks, αριθμώντας 27 πόντους, 5 ριμπάουντ, 3 ασίστ και 1 κλέψιμο στις 3 πρώτες του χρονιές στην πόλη. Σε αυτό το μεσοδιάστημα, μπήκε 2 φορές στο ετήσιο All Star Game, αναδείχτηκε 1ος σκόρερ το 1985 (32.9 ανά αγώνα!) και γενικότερα έκανε το κοινό του Madison Square Garden να αναμένει για κάθε μια του εμφάνιση. Η υπέρογκη άνοδος της τηλεόρασης έπεσε στην κατάλληλη στιγμή για τον King, ο οποίος ήταν ο κύριος λόγος της οικονομικής θαλπωρής που απολαμβάνει μέχρι και σήμερα ο σύλλογος. Συγκεκριμένα, πριν μεταβεί στους Knicks, η εκτιμώμενη αξία τους κυμαινόταν κοντά στα 20 εκ. δολ.. Όταν έφυγε, αυτή είχε εκτιναχθεί στα 200 εκ. δολ.!
Και πώς να μην εκτιναχθεί άλλωστε, όταν χιλιάδες κόσμου κατέφθαναν έξω από το γήπεδο πολλές ώρες πριν, μόνο και μόνο για να δουν το νεαρό παιδί θαύμα της πόλης να υπερασπίζεται τη Νέα Υόρκη όσο λίγοι στο παρελθόν; Ήθελαν απλά να τον δουν να καρφώνει, να διαλύει κάθε ρεκόρ (ο πρώτος παίκτης στην ιστορία που σκοράρει σε 2 συνεχόμενα παιχνίδια 50+ πόντους) και να νικάει κάθε πιθανό αντίπαλο. Αλλά και πάλι, τα γόνατά του είχαν διαφορετική άποψη…
Ένας εκ νέου σοβαρός τραυματισμός στο χιαστό του τον ώθησε στην απώλεια και σημαντικού μέρους της σεζόν 1984-85, αλλά και σχεδόν τις 2 επόμενες, αφού ο Bernard King έπαιξε μόλις σε 6 παιχνίδια τη διετία 1985-1987…
Ένα χρόνο μετά, αποφάσισε να ξεκινήσει και πάλι από την αρχή, φεύγοντας από την γενέτειρά του, με προορισμό την Washington και τους Bullets. 3 χρόνια μετά, γύρισε ξανά, για να κλείσει την καριέρα του στους αγαπημένους του Nets.
Μπορεί να μην ήταν ο καλύτερος παίκτης της γενιάς του. Μπορεί να μην πανηγύρισε ούτε ένα πρωτάθλημα. Μπορεί να ταλαιπωρήθηκε όσο λίγοι σταρ από καταβολάς της λίγκας από τραυματισμούς. Αλλά παρόλα αυτά, παραμένει ακόμα και σήμερα, ο Bernard King, ένα απλό παιδί από το New Jersey που έγινε, έστω και για λίγο, ο Βασιλιάς της Νέας Υόρκης!