Η καριέρα του φτάνει προς το τέλος της, όμως οι ατάκες του Κόμπι Μπράιαντ δεν τελειώνουν. Ο 37χρονος σταρ των Λέικερς πέτυχε 17π. σε 22′ στην εντός έδρας ήττα από την Ουάσινγκτον, τα ξημερώματα της Δευτέρας (28/3), όμως αμέσως μετά είχε κέφια, στη συνάντησή του με τους εκπροσώπους του Τύπου. Ο αρχηγός της ομάδας του Λ.Α. δεν έκρυψε πως θεωρεί τον εαυτό του «ακόμη έναν… μ…..α, που απλώς εξελίσσεται!». Ο Κόμπι ρωτήθηκε αρχικά το ποιος μπορεί να λάβει τη σκυτάλη από τον ίδιο, όπως εκείνος την έλαβε από τον Μάικλ Τζόρνταν, και απάντησε ότι «αυτό δεν γίνεται με τα λόγια. Εγώ δεν έλαβα ποτέ σκυτάλη από κανέναν και δεν την δίνω πουθενά. Αυτά δεν λέγονται ούτε είναι ερωτήσεις. Απλώς συμβαίνουν». Στη συνέχεια αποκάλυψε πως τη φετινή σεζόν «έχω δωρίσει και υπογράψει περίπου 30 ζευγάρια παπούτσια σε αντιπάλους» (σ.σ.: μετά τους αγώνες) και αστειεύτηκε σε έναν ρεπόρτερ: «Γιατί ρωτάς; Θέλεις κι εσύ ένα;! Τα δίνω σε όποιον αντίπαλο μου το ζητήσει». Ο Μπράιαντ παρακολούθησε τον Μπάντι Χιλντ του πανεπιστήμιου Οκλαχόμα και τον αγώνα Όρεγκον-Ντιούκ του τελικού τουρνουά του NCAA και ευχήθηκε «οι Λέικερς να βρουν στο ντραφτ έναν franchise player, αν και δεν είναι εύκολο να βρεις έναν τέτοιον». Καταλήγοντας, αποκάλυψε ότι «σαν πιτσιρικάς είχε υπογεγραμμένα παπούτσια από τους Μάικλ Τζόρνταν, Σκότι Πίπεμ, Χόρας Γκραντ, Άνφερνι Χάρνταγουεϊ, Σακίλ Ο’Νιλ! Κάπου θα τα έχω… Είναι αστείο, ε; Ο Σακίλ ήταν πολύ καλός μαζί μου όταν τον συνάντησα στα 15 μου! Ο Χάρνταγουεϊ όχι και τόσο…».

Την ίδια στιγμή, η εφημερίδα «USA Today» ανέφερε στο προ ημερών ταξίδι του Κόμπι στο Φοίνιξ για το ματς με τους Σανς, μία παλαιότερη ιστορία ανθρωπιάς από τον μεγάλο σταρ του ΝΒΑ. Το 2010, ο Μπράιαντ (απ)έδειξε για μία ακόμη φορά το κοινωνικό πρόσωπό του, πέρα από τον ανταγωνισμό του παρκέ και το στρυφνό βλέμμα όταν αγωνίζεται. Ο τότε 32χρονος γκαρντ είχε σταθεί το πλάι της οικογένειας Χερεντέρο, η οποία 6 χρόνια μετά θρηνεί ακόμη την απώλεια του γιου της, Τζόι, αλλά θυμάται ακόμη την καλοσύνη του Μπράιαντ και θέλησε να τον συναντήσει και πάλι και να τον ευχαριστήσει. Το 2009, ο Τζο και η Λίντα Χερεντέρο, γονείς των κοριτσιών Ριάνον και Ντεζιρέ και του 21χρονου Τζόι έμαθαν πως ο τελευταίος έχει καρκίνο στα κόκαλα… Τον Φεβρουάριο του 2010 οι γιατροί αποφάσισαν να το κόψουν το πόδι, καθώς η ασθένεια εξαπλωνόταν. Ο Τζόι είχε ένα όνειρο. Να συναντήσει από κοντά τον Κόμπι. Το κατάφερε τον Μάιο της ίδιας χρονιάς μέσω του ιδρύματος Make-A-Wish, κατά την διάρκεια των τελικών Δύσης μεταξύ Λέικερς-Σανς. Ο νεαρός είχε δηλώσει τότε πως «ο Κόμπι μου μίλησε σαν να με γνώριζε χρόνια». Μερικές εβδομάδες αργότερα, ο Τζόι έφυγε από ζωή έχοντας ζητήσει να τον θάψουν με τη φανέλα του ειδώλου του… Η μητέρα του, Λίντα, τόνισε ότι «όταν μάθαμε πως ο Κόμπι θα αποσυρθεί, ήταν σαν να χάναμε ένα μέλος της οικογένειάς μας και τον συναντήσαμε και πάλι για να του πούμε ευχαριστώ που έκανε καλύτερες τις τελευταίες μέρες του Τζόι». Ο ίδιος ο αστέρας της Λίγκας επισήμανε ότι «το να παίζω μπάσκετμπολ είναι ευλογία, ειδικά για νύχτες σαν αυτές με την οικογένεια Χερεντέρο».