Οι πλήρεις Denver Nuggets είναι μια από τις ελάχιστες ομάδες που συγκεντρώνουν σημαντικές πιθανότητες για να βγουν από τη Δύση, αφού τόσο το γεγονός πως δεν έχουν χτυπητές αδυναμίες ως σύνολο όσο και ότι έχουν τον Nikola Jokic, τον απόλυτο MVP της περασμένης σεζόν, τους δίνει ένα έξτρα πλεονέκτημα έναντι πολλών άλλων διεκδικητών.
Ωστόσο, δεν είναι υγιείς.
Όχι μόνο αναφορικά με τους τραυματισμούς, αλλά και με τη ψυχολογία τους.
Μετά από ένα καλοκαίρι γεμάτο με αμφισβητήσεις για το εμβόλιο, το οποίο ακόμα δεν έχει κάνει, και μια λαμπρή ανανέωση max επιπέδου, ο Michael Porter Jr. μοιάζει σκιά του εαυτού, του potential και των απαιτήσεων που έχουν σχηματίσει στο πρόσωπό του οι Nuggets.
Δεν παίζει λιγότερο, δεν έχει μικρότερο ρόλο, δεν έχει άλλους παίκτες να του κλέβουν κατοχές.
Ωστόσο, ακόμα και έτσι, ο απόφοιτος του Missouri παρουσιάζεται χειρότερος από ποτέ στο ΝΒΑ.
Συγκεκριμένα, μετράει 11 πόντους (-9 σε σχέση με πέρυσι) σε 13 επιθέσεις (-1), ενώ την ίδια στιγμή σουτάρει με 35% εντός πεδιάς (-19%) αλλά και με 23% από το τρίποντο σε 6 απόπειρες (-22%) σε 32 λεπτά συμμετοχής (+1).
Αλλά τα νούμερά του έχουν πολύ μεγαλύτερο αντίκτυπο στο Denver…
Ως γνωστόν, ο νεαρός wing απέχει πολύ από τον όρο «καλός αμυντικός», αφού ήδη από τα χρόνια του στο High School λάτρευε να λατρεύει την επίθεση.
Αυτή όμως, η απάθεια στο ΝΒΑ τιμωρείται.
Συνολικά, αν και από τους παίκτες που έχει μαρκάρει για περισσότερο από 2 λεπτά κανείς τους δεν είναι σταρ ή τρανός σκόρερ, δέχεται το 51% των αντιπάλων σουτ αλλά και το 78% των διπόντων τους σε μία τραγική αναλογία!
Μπορεί να μην αποτυπώνεται αυτό στο Net Rating εξαιτίας τόσο του πενιχρού επιθετικά ρόλου των match ups του, του χαμηλού pace του Denver και της εν γένει σοβαρής αμυντικής απόστασης της ομάδας, αλλά ο Porter Jr. δεν έχει θετικό αντίκτυπο στο σύλλογό του αυτή τη στιγμή σε κανένα σημείο του παρκέ.
Όπως συμβαίνει με τους περισσότερους επιθετικούς σταρ της λίγκας, ο εκάστοτε προπονητής παίρνει το ρίσκο της κακής τους αμυντικής υπόστασης εξαιτίας της τρομερής τους ικανότητας να σκοράρουν -και αυτή είναι και η φιλοσοφία του Mike Malone για τον MPJ, για αυτό του χαρίζει άπλετο χρόνο επιθετικά, αν και δεν τα πηγαίνει καλά στα μετόπισθεν.
Είναι δεδομένο ότι τα σουτ του θα μπουν κάποτε -ειδικά από τη στιγμή που είναι ελεύθερα και/ ή catch n shoot τα περισσότερα εξ αυτών.
Το πρόβλημα είναι όμως, ότι -δεδομένης της απουσίας του Murray– αν δε μπουν σύντομα, το τραίνο της τετράδας θα απομακρυνθεί για τα καλά από νωρίς.