Οι Orlando Magic είναι από τις ομάδες που -όσο παράλογο και αν φαντάζει σε μια τέτοια εποχή- έχουν στραφεί εν μέρει στο big ball, με τους Wendell Carter Jr. και Mo Bamba, δύο φύσει centers δηλαδή, να περνούν μαζί 19 λεπτά ανά βραδιά (560 συνολικά/ 10η καλύτερη επίδοση) -με τον πρώτο να είναι αυτός που μετατρέπεται άτυπα σε Power Forward και κινείται πιο μακριά από το ζωγραφιστό.

Αυτή η συγκυρία, δεδομένου του πολύ κακού ρεκόρ της ομάδας από την Florida, δεν πηγαίνει πολύ καλά για τον coach Mosley, που βλέπει την ομάδα του να γίνεται χειρότερη κατά 6 πόντους με αυτό το δίδυμο στο παρκέ (2η χειρότερη επίδοση στις 10 δυάδες με τον περισσότερο χρόνο στο παρκέ).
Προχθές όμως, αμφότεροι -πολύ καλοί και εξελίξιμοι, δεν τίθεται ζήτημα επ’ αυτού- απουσίαζαν, με αποτέλεσμα τον ρόλο του κύριου Center να τον αναλάβει ο φιλότιμος και πανέξυπνος Robin Lopez.
Ωστόσο, κόντρα σε μια φύσει small ball ομάδα όπως η Charlotte, ο coach Mosley αποφάσισε πρωτοφανώς να κοντύνει την ομάδα του και να ανεβάσει στο 5 τον… λάθος Wagner, τον Μο, που μετά από ένα εξαιρετικό Προολυμπιακό τουρνουά με την Γερμανία δεν παίρνει ανάλογες ευκαιρίες στο γεμάτο “ψηλούς” συγκρότημα του αδερφού του, Franz.

Κόντρα στους Charlotte Hornets όμως, πήρε μια τεράστια ευκαιρία (27 λεπτά), κάτι που είχε τεράστια συμβολή σε κάθε μήκος και πλάτος του παρκέ.

  • Αμυντικά, σταμάτησε τη δράση του Mason Plumlee -καθώς οι γηπεδούχοι προτίμησαν τα χαμηλά σχήματα για να τον περιορίσουν- και ανάγκασε τον αντίπαλο να καταφεύγει στο iso των LaMelo Ball και Terry Rozier.
  • Επιθετικά, ήταν ασταμάτητος τόσο από μακρινή απόσταση (4-8 τρίποντα), stretcαροντας την άμυνα του “εχθρού” τόσο στην κορυφή όσο και στις γωνίες, όσο και ως παραδοσιακός Center με εξαιρετικό ρολάρισμα έπειτα από PnR ή εν γένει τάισμα από τους συμπαίκτες του (κυρίως από τον Terrence Ross). Συνολικά, σταμάτησε στους 26 πόντους με 11-17 σουτ και ήταν ο κύριος λόγος του “μαγικού” διπλού.

 

 

Χθες, κόντρα στους Dallas Mavericks συνέχισε το φορμάρισμά του περνώντας τα 14 από τα 19 λεπτά παρουσίας του στο 5, όντας ο πρώτος σκόρερ της ομάδας του με 16 πόντους (5-6 σουτ, 2-3 τρίποντα, 4-6 βολές) -αλλά και ο πιο ουσιαστικός παίκτης τους αφού τελείωσε με 0 στο +/- σε ένα ματς που κρίθηκε στο -16!

Όταν γυρίσουν κανονικά οι βασικοί «ψηλοί», ο Γερμανός δύσκολα θα γράφει τέτοιους χρόνους και τέτοια νούμερα.
Αλλά σε ένα περιβάλλον που διαρκώς ωριμάζει και έχει αναγάγει την ήττα πιο σημαντική παροντικά από τη νίκη, θα ήταν σφάλμα να μη χρησιμοποιηθεί ένας τόσο ικανός αθλητής.