Στις 24 Ιουλίου 2016, τη βραδιά του ετήσιου Draft, ο Fred VanVleet διοργανώνει ένα πάρτι στο πατρικό του σπίτι στο Rockford του Illinois, περιμένοντας να επιλεχθεί -πάρα το μικρό του δέμας- από κάποια ομάδα του ΝΒΑ έπειτα από μια εξαιρετική θητεία με το Wichita State στο NCAA αλλά και μερικά πραγματικά καλά workouts με τους περισσότερους συλλόγους.

 

 

 

Οι θέσεις όμως περνούν γρήγορα η μία μετά την άλλη, με τον 22χρονο τότε guard να μην έχει ακούσει ακόμα το όνομά του.
Ο πρώτος γύρος ολοκληρώνεται, περνούν και μερικά ακόμα picks στο δεύτερο, με την αγωνία πλέον να κορυφώνεται με 10 περίπου νούμερα διαθέσιμα.

Ή τώρα ή ποτέ.

Ξαφνικά, το τηλέφωνό του άρχισε να χτυπάει σαν τρελό πολλές φορές.
Στη μία άκρη της γραμμής ο Fred, στην άλλη front offices του ΝΒΑ.

Ήταν σίγουρο πλέον ότι θα επιλεχθεί στο Draft.
Ωστόσο, δεν ήθελε.

Οι ομάδες της λίγκας δεν “καίγονταν” ιδιαίτερα για αυτόν και του ανακοίνωσαν -σε περίπτωση ψαρέματός του- πως θα περνούσε πολύ χρόνο στη G- League, τη θυγατρική λίγκα του ΝΒΑ, παίρνοντας όμως και ορισμένες ευκαιρίες με την πρώτη ομάδα.

Έκλεινε το τηλέφωνο.
Ξανά και ξανά.
Και ως άνθρωπος πήρε την απόφαση να ρισκάρει, να παλέψει, να μείνει χωρίς μπασκετική στέγη και να ξεκινήσει πάλι από το απόλυτο 0 -μόλις λίγες ώρες αφού τελείωσε ένα ατελείωτο και εξαντλητικό ταξίδι γεμάτο πίεση και work outs σε 18 πόλεις σε μόλις 30 ημέρες!

Ή τώρα ή ποτέ.

Για να γίνει αντιληπτό, σε περίπτωση που δεν έχει κατανοήσει κάποιος τι έγινε.
Ο VanVleet θα άκουγε το όνομά του στο Draft εκείνη την ημέρα, αλλά προτίμησε να τα ρισκάρει όλα και να κερδίσει βαδίζοντας σε διαφορετικό μονοπάτι μια θέση στο πρωτάθλημα πάρα να γίνει κτήμα ενός οργανισμού, που ναι μεν θα τον πλήρωνε αλλά θα τον πετούσε στη G- League δε.
Δεν είναι και η πιο εύκολη επιλογή του κόσμου, με τον “Steady Freddy” να φωνάζει το χαρακτηριστικό “στοιχηματίζω στον εαυτό μου” κατά τη διάρκεια του πάρτι, που δεν είχε χάσει επ’ ουδενί τη θέρμη του.

 

 

 

Πώς μπήκε στο ΝΒΑ λοιπόν;
Με τον δύσκολο τρόπο.

Μια από τις ομάδες που τον ήθελε στο Draft, οι Toronto Raptors, του πρότειναν να παίξει στη Summer League μαζί τους, με τον απόφοιτο του Wichita State να μην εντυπωσιάζει (6 πόντοι, 3 ριμπάουντ, 2 ασίστ) αλλά να παίζει σε 5 παιχνίδια -ενώ η αρχική συμφωνία ήταν για 3- και να κερδίζει μια θέση για τα training camps των Καναδών.
Εν τέλει εκείνοι τον κράτησαν στο τελικό τους ρόστερ πάρα το γεγονός πως ήταν γεμάτοι στη θέση 1/2 (ένας από τους παίκτες που έκοψαν ήταν ο Yanick Moreira που πέρασε από ΑΕΚ και Περιστέρι), όντας φανερά εντυπωσιασμένοι από το work ethic του -σήμα κατατεθέν ανέκαθεν του οργανισμού τους!

 

 

 

Μετά από 6 περίπου χρόνια, ο Fred VanVleet δεν παίζει απλά ακόμα στο ΝΒΑ, δεν τιμάει απλά ακόμα τους Raptors, δεν είναι απλά ένας παίκτης της σειράς.
Είναι πρωταθλητής κόσμου, κάνει χρονιές All NBA σταθερά εδώ και πολλά έτη και από χθες είναι και για πρώτη φορά στην καριέρα του All Star, όντας ο κύριος υπαίτιος ακόμα μιας τρομερά δυσκολοκατάβλητης φουρνιάς του Toronto!

Από το 0 στο 100.
Μέσα σε λίγα χρόνια, ένα παιδί που δεν ήξερε αν αξίζει να τα αφήσει όλα για ένα όνειρο ίσως απατηλό, δικαιώνεται και κερδίζει κάτι πολύ πιο σημαντικό από τους επαίνους που αναφέρθηκαν.

Το στοίχημα που είχε βάλει με τον ίδιο του τον εαυτό!