Από τις αρχές μέχρι και τα μέσα περίπου του 20ου αιώνα, λαμβάνει χώρα ένα τερατώδες εγχείρημα -γνωστό ως “Stolen Generations“- στην Αυστραλία που στηρίζεται στην αρπαγή των παιδιών των Αβορίγινων, των πρώτων κατοίκων δηλαδή της χώρας, από τις οικογένειές τους, με απώτερο στόχο την εξάλειψη των φυλών ιθαγενών που στέκονταν εμπόδιο στις «προοδευτικές» τάσεις της κυβέρνησης με την παραδοσιακή νόρμα ζωής τους.
Έτσι, από τους σχεδόν 770.000 ιθαγενείς του τέλους του 19ου αιώνα, στις αρχές του επόμενου ο αριθμός αυτός είχε καταπέσει στο μικροσκοπικό 117.000, σε μια καμπή που ποσοστιαία μεταφράζεται με 84% απώλεια πληθυσμού!
Ένα από αυτά τα παιδιά λοιπόν, που απήχθησαν δια της βίας από τη ζεστασιά των οικογενειών τους, ήταν η νεαρή ακόμα Yvonne μαζί με τα 4 αδέρφια της.
Η Yvonne ανατράφηκε από διάφορες ανάδοχες οικογένειες λευκών στη Canberra και με την πάροδο των χρόνων κατάφερε να χτίσει τη δική της φαμελιά στο πλευρό του άντρα της, του Βenny, και το 1988 -39 χρόνια μετά την αρπαγή της- φέρνει στον κόσμο ένα αγοράκι.
Το όνομά του;
Patty.
O Patty λόγω του χρώματος και των ριζών του δεν κατάφερε ποτέ να γίνει ο συνηθισμένος Αυστραλός, δεν κατάφερε ποτέ να περνάει απαρατήρητος ανάμεσα στα πλήθη της πατρίδας του, δεν κατάφερε ποτέ να προσαρμοστεί.
Αλλά, κυρίως, δεν κατάφερε ποτέ να ξεχάσει.
Το παρελθόν της μητέρας του δε του χάρισε μονάχα την τροφή να θεριέψει το στομάχι του και να πολεμήσει συθέμελα την αδικία την οποία αντιμετωπίζουν μέχρι και σήμερα οι πρόγονοί του στα εδάφη όπου γεννήθηκαν, αλλά και να καλλιεργήσει ο ίδιος ένας σταθερό έδαφος συμπόνιας και νοιάξης για όσους έχουν πληγεί.
2020.
Τα χρόνια έχουν πια περάσει.
Ο αγριεμένος νέος που πάλευε για τα δικαιώματα ανθρώπων και ζώων ξυπόλυτος στις παραλίες της πρωτεύουσας έχει δώσει τη θέση του σε έναν ώριμο άντρα, που επαναστατεί πλέον με το σωστό τρόπο σε κάποια άλλη γειτονιά του πλανήτη.
Με την αλλαγή όσων πρέπει να αλλάξουν.
Κατά το All Star break λοιπόν, αυτός και η αγαπημένη του σύντροφος Alyssa αφήνουν το πάντοτε ζεστό και εν μέρει κοινότυπο Τέξας, για να ζήσουν μια περιπέτεια επανάστασης στην πατρίδα τους, την Αυστραλία, και συγκεκριμένα στο άσημο Cobargo.
Τι ήταν ακριβώς το Cobargo;
Μια πόλη γεμάτη φτώχια, ανεργία και ληστείες.
Μια πόλη που είχε τη χειρότερη φήμη στη Νέα Νότια Ουαλία.
Μια πόλη με μόλις 776 -κυρίως έγχρωμους- κατοίκους, που βίωναν την περιθωριοποίηση στο πετσί τους.
Μια πόλη χωρίς Μέσα Μεταφοράς.
Μια πόλη χωρίς μέλλον.
Εκεί λοιπόν, πήγαν ο Patty και η Alyssa.
Όχι με φώτα και κάμερες.
Μα με τρόφιμα, ρούχα και αγάπη.
Πολλή πολλή αγάπη.
Πλέον, το Cobargo είναι μια μικρή και φτωχική πόλη, αλλά χάρις στην οικογένεια Mills κατόρθωσε να αναπτύξει διάφορες μορφές αυτοοικονομίας όπως το κυνήγι και το ψάρεμα, προσπαθώντας να χτίσει ένα σταθερό εισόδημα μετά τις φωτιές που τη διέλυσαν κατά την παραμονή Πρωτοχρονιάς του 2020.
Συνολικά, ο Patty τρέχει χωρίς ιδιαίτερες όψεις marketing και δημοσιότητας 3 τρανά φιλανθρωπικά projects, τα οποία προσπαθούν να χαρίσουν στην Αυστραλία και σε όσους έχουν ανάγκη τα υλικά για να διεκδικήσουν μια δεύτερη ευκαιρία.
Στη ζωή.
Στην ισότητα.
Στην οικογένεια.
Όλα αυτά που κάποτε στέρησαν στους δικούς του ανθρώπους, τώρα γίνονται το πάτημα για έναν καλύτερο κόσμο από τον κορυφαίο μπασκετμπολίστα στην ιστορία των Boomers.
Σήμερα, ο σπουδαίος παίκτης και ακόμα πιο σπουδαίος άνθρωπος Patty Mills γίνεται 33 ετών.
33 χρόνια μετά, δηλώνει περήφανα πως είναι Αβορίγινας, εκπροσωπεί τη χώρα του στα πέρατα του κόσμου και δεν παύει να κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του για να της χαρίσει όσα περισσότερα μπορεί.
Χρόνια πολλά, Patty!