Οι Pacers είναι μια εκ των πιο άτυχων ομάδων (και) φέτος αναφορικά με τους τραυματισμούς, αφού o βασικός κορμός των TJ Warren, Myles Turner,Domantas Sabonis και Caris LeVert έχει χάσει τρανά διαστήματα στη σεζόν και συνολικά 69 αγώνες -όσα και τα παιχνίδια της Indiana φέτος.
Ωστόσο, ο υγιής εδώ και λίγες βδομάδες Sabonis έχει επιστρέψει σαν σίφουνας στα παρκέ και έχει πάρει από το χεράκι μια λειψή ομάδα στο δρόμο για τα Play Ins και -γιατί όχι- τα Playoffs!

Από την πρώτη ημέρα του Μαΐου, όταν και επέτρεψε στην αγωνιστική δράση, ο Λιθουανός έχει πάρει «φωτιά» μετρώντας 25 πόντους, 15 ριμπάουντ και 11 ασίστ ανά παιχνίδι, έχοντας πετύχει 4 triple doubles σε 7 ματς αλλά και 3 συνεχόμενα από τις 8 του μήνα (+ 7 double doubles), με τους Pacers να μετρούν 3 νίκες στα εν λόγω παιχνίδια.

 

 

 

Η μετάλλαξή του (ανά αγώνα):

20 πόντοι (+5)
12 ριμπάουντ (+3)
7 ασίστ (+4)

Πώς οδηγήθηκε όμως, σε αυτό το… Westbrookικό φορμάρισμα;

Ο τραυματισμός του Turner ήταν καθοριστικός!

 

Όπως έχει τονιστεί πολλές φορές, Sabonis και Turner δεν ταιριάζουν καθόλου μεταξύ τους σε μια εποχή που έχει ξεφύγει άρδην από τα 5αροειδή σχήματα των ρακετών πρότερων δεκαετιών.

Έτσι, με τον απόφοιτο του Texas απόντα, ο Domas έχει ανέβει πλήρως στο 5 -τη φυσική του δηλαδή θέση- με εξαίρεση την αναίτια κοινή του σύμπλευση με τον Bitadze, γεγονός που του δίνει πολλές ελευθερίες στην επίθεση, αφού το spacing της ομάδας αναπτύσσεται ριζικά με την απουσία ενός παίκτη που ναι μεν ανοιγόταν συνεχώς στην περίμετρο αλλά δεν ήταν και ο καλύτερος σουτέρ του κόσμου.

Την ίδια στιγμή, το ένστικτο του Sabonis στο «τάισμα» τόσο στα cuts όσο και στους ελεύθερους παίκτες τον μεταμορφώνει στον… Jokic της Ανατολής!

 

 

 

Τι πόρισμα έχει αυτό;

 

  • Οι Pacers πριν ανέβει στο 5:

Πόντοι: 112
Ασίστ: 27

Εντός πεδιάς%: 47% (90 προσπάθειες)
Τρίποντο%: 37% (35 προσπάθειες)
Βολές%: 79% (21 προσπάθειες)

 

  • Οι Pacers αφού ανέβηκε στο 5:

Πόντοι: 119 (+7)
Ασίστ: 29 (+2)

Εντός πεδιάς%: 48% (93 προσπάθειες)
Τρίποντο%: 37% (32 προσπάθειες)
Βολές%: 80% (23 προσπάθειες)

 

Ο Sabonis είναι ο κύριος facilitator μιας άγαρμπης ομάδας δίχως επιθετικό «ταλέντο», αλλά καταφέρνει να εκμαιεύει -όντας in game ηγέτης- τα θετικά στοιχεία του καθενός, ειδικότερα σε μια περίοδο με τους Turner, Warren, Brogdon εκτός.

Τα σχήματα έχουν χαμηλώσει πολύ, κάτι που αναγκάζει τον αντίπαλο είτε να ρισκάρει το σουτ των συμπαικτών του από μακρινή απόσταση φέρνοντας και δεύτερο παίκτη στο μαρκάρισμα του τερατώδους Λιθουανού στο ζωγραφιστό (75% ανά 12 δίποντα/ 4 βολές ανά αγώνα) είτε να τον αφήσει man to man με τον center, διαλέγοντας ουσιαστικά το δηλητηριώδες βέλος που θα καρφωθεί στο στήθος του.

Αμυντικά, δεν υπάρχει κάποια ουσιαστική αρνητική διαφοροποίηση, όση έκπληξη και αν αυτό προκαλεί!

 

  • Οι Pacers πριν ανέβει στο 5:

Πόντοι: 115
Ριμπάουντ: 42

Κλεψίματα: 8
Τάπες: 6

 

  • Οι Pacers αφού ανέβηκε στο 5:

Πόντοι: 115
Ριμπάουντ: 45 (+3)

Κλεψίματα: 8
Τάπες: 7.5 (+1.5)

 

Γιατί γίνεται αυτό;

 

Το βαρύ κορμί του Sabonis μαρκάρει πλέον μονάχα τα αντίστοιχα κορμιά -όταν υπάρχουν τουλάχιστον, αφού με τους 76ers προχθες ως stretching center χρησιμοποιήθηκε ο Scott– και δεν εκτίθεται πια στην περίμετρο μαρκάροντας σουτέρ/γρήγορους/μπασκετικούς forwards, ενώ η αναβάθμιση ρόλου και συνεισφοράς παικτών όπως ο Brissett χαρίζει στον απόφοιτο του Gonzaga ένα ευέλικτο και σύγχρονο σχήμα ανά πάσα στιγμή γύρω του.

 

 

 

Μέχρι τέλους (3 ματς), οι Pacers θα αντιμετωπίσουν 2 δύσκολες ομάδες (Bucks, Lakers) και μια αδιάφορη (Raptors).
Οι δύο πρώτες διαθέτουν ικανούς «ψηλούς» οι οποίοι μπορούν -θεωρητικά- τουλάχιστον να περιορίσουν αρκετά τον Λιθουανός και τις ορέξεις του στο ζωγραφιστό, με την παρουσία του στα εν λόγω παιχνίδια να κρίνει όλη τη χρονιά του οργανισμού.

Ουσιαστικά, πλέον απέχουν δύο νίκες από την 7η Βοστώνη, καμία από την 9η Charlotte και μια από την 10η Washington, με τις οποίες θα κληθεί σε κάθε περίπτωση να πολεμήσει για ένα από τα δύο εισιτήρια για τα Playoffs.

Μπορούν να κάνουν τη ζημιά;