Ο άλλοτε άσος των Chicago Bulls, Toni Kukoc, απάντησε σε ερωτήσεις του κοινού στο Q&A της επίσημης σελίδας του NBA στο Twitter, πετώντας μάλιστα, ατάκες φωτιά…

Πριν τη προβολή των δύο νέων επεισοδίων του «The Last Dance» η επίσημη σελίδα του NBA στο Twitter, πραγματοποίησε ερωτοαπαντήσεις… με αποδέκτη των Κροάτη, Toni Kukoc.

Ο ίδιος αναφέρθηκε σε αρκετά θέματα, τόσο για τη σχέση του με τον άλλοτε άσο Scottie Pippen, όσο και για εκείνη την περίεργη αλλά και δύσκολη διετία στην ομάδα μαζί με τον Θρύλο M.J. αλλά κι για πολλά ακόμη…

Συγκεκριμένα τόνισε πως, «Τα πρώτα παιχνίδια που είδα ζωντανά από το ΝΒΑ ήταν οι τελικοί μεταξύ των Pistons και τον Blazers, όπως και οι τελικοί Pistons με τους Lakers. Φυσικά όταν με επέλεξαν στο ΝΒΑ Draft, άρχισα να παρακολουθώ τους Bulls και φυσικά όλους τους τελικούς που έπαιξαν. Ξυπνούσα στις 3 και στις 4 τα ξημερώματα για να δω τους αγώνες των playoffs. Ειδικά από τη στιγμή που ήξερα ότι θα γινόμασταν συμπαίκτες, αν αποφάσιζα να πάω στο ΝΒΑ».

Όσον αφορά τους αγώνες του NBA που έβλεπε ενώ αγωνιζόταν στην Ευρώπη: «Δεν υπήρχε η δυνατότητα να δούμε πολλά παιχνίδια τη δεκαετία του 1980. Αγοράζαμε βιντεοκασέτες με τον Larry Bird, τον Magic Johnson και άλλους παίκτες, όπως ο Jordan, ο οποίος μόλις που είχε ξεκινήσει την καριέρα του. Τους παρακολουθούσαμε και μελετούσαμε τις κινήσεις τους, το πώς έπαιζαν.

Ήταν τελικά οι Bulls η καλύτερη ομάδα του 1995/96; «Ήταν ένα σύνολο με πολλούς διαφορετικούς χαρακτήρες, που κατάφεραν να ενωθούν και να έχουν τον ίδιο στόχο. Έτσι, καταφέραμε να πραγματοποιήσουμε μια εξαιρετική χρονιά, μία από τις καλύτερες όλων των εποχών. Φέραμε τον ενθουσιασμό, όχι μόνο στην Αμερική, αλλά και στους φιλάθλους σε όλον τον κόσμο. Ακόμα και σήμερα μιλούν όλοι για εκείνη την ομάδα, ως μια από τις καλύτερες όλων των εποχών.

Είμαι χαρούμενος που μας βάζουν στην συγκεκριμένη κατηγορία. Σίγουρα υπήρχαν οι Celtics, οι Lakers και οι Warriors, αλλά από τη δική μου ματιά μου άρεσε πολύ που ήμουν μέλος αυτής της ομάδας».

«Πως του άλλαξε η ψυχολογία και η αυτοπεποίθηση; Από την πρώτη μέρα ένιωσα να έχω έναν ιδιαίτερο δεσμό με όλους τους συμπαίκτες μου. Μιλούσαμε για το μέλλον χωρίς τον Michael (Jordan) και τη νέα σεζόν που ερχόταν. Ειλικρινά μπορώ να πω ότι ο Scottie (Pippen) ήταν εκείνος που με βοήθησε περισσότερο, ειδικά την πρώτη και τη δεύτερη χρονιά μου στους Bulls.

Ήταν ωραίο να παίζω μαζί με όλους αυτούς. Δεν ξέρω γιατί, αλλά ο Phil Jackson μου έδωσε την ευκαιρία να πάρω κάποια από τα τελευταία σουτ από νωρίς σε εκείνη τη σεζόν.

Πίστεψε ότι μπορώ να ευστοχήσω και αυτό διότι είχα παίξει σε μεγάλα παιχνίδια στην Ευρώπη. Με εμπιστεύτηκε και ευτυχώς για μένα, τα έβαλα. Σίγουρα μου έδωσε τεράστια ώθηση όσον αφορά την αυτοπεποίθησή μου και ένιωσα ότι οι συμπαίκτες μου με εμπιστεύονταν περισσότερο και έψαχναν να μου δώσουν τη μπάλα στο τέλος».

Για Phil Jackson και τριγωνική επίθεση: «Αν όχι ο καλύτερος προπονητής, σίγουρα είναι ένας από τους καλύτερους προπονητές που είχα στην καριέρα μου. Αυτό που τον έκανε ξεχωριστό ήταν ότι προσέγγιζε κάθε έναν όχι μόνο ως παίκτη, αλλά και ως άτομο.

Προσπαθούσε να μπει στο κεφάλι σου και να δει τι συμβαίνει ακριβώς. Την ίδια ώρα έψαχνε κάποια πράγματα ώστε να δει εάν θα αντιδρούσες θετικά. Ήθελε να σε κρατάει συγκεντρωμένο σε κάθε προπόνηση. Στην αρχή είχα κάποιο πρόβλημα όσον αφορά την ινδιάνικη κουλτούρα του ερχόμενος από την Ευρώπη, αλλά με τον καιρό προσαρμόστηκα.

Μου άρεσε να παίζω την τριγωνική επίθεση, μου την εξήγησε πολύ καλά. Προφανώς και είχε δουλέψει την τριγωνική επίθεση με τον Τεξ Γουίντερ για μεγάλο χρονικό διάστημα. Ήταν το καλύτερο σύστημα που έχω παίξει ποτέ. Σε γενικές γραμμές ήταν το άτομο που ήθελες να κάνεις παρέα, πολύ έξυπνος, γενναιόδωρος και μου άρεσε πολύ να παίζω για εκείνον».

Για μία αλλαγή που έπρεπε να γίνει όταν ήρθε απ’ την Ευρώπη: «Ήταν πιο γρήγορο και πιο δυνατό το παιχνίδι στο ΝΒΑ, με καλύτερους αθλητές, όπως επίσης και τα πολλά παιχνίδια που έπρεπε να παίξω σε μικρό χρονικό διάστημα.

Παίζεις τέσσερα, πέντε παιχνίδια την εβδομάδα και για κάποιον που έρχεται για πρώτη φορά από την Ευρώπη στο ΝΒΑ, οι πρώτες δύο σεζόν είναι εξαντλητικές. Από εκεί και πέρα, στο ΝΒΑ έπρεπε να μάθω να παίζω σε διαφορετικές θέσεις γιατί στην Ευρώπη ήμουν μόνο Small forward ή Point forward.

Όμως όταν πήγα στους Bulls, έπρεπε να μάθω να παίζω και στο «4» με πλάτη στο καλάθι, ακόμα και σέντερ σε κάποιες περιπτώσεις. Έπρεπε να βάλω κιλά, οπότε ναι, δεν ήταν εύκολο. Παρόλ’ αυτά κατάφερα να το διαχειριστώ».

Δείτε εδώ το συγκεκριμένο Q&A: