Με τη θλιβερή είδηση του θανάτου του Bill Russell, ήρθε στο προσκήνιο ξανά το ζήτημα των αποσύρσεων των αριθμών παικτών που εκτίναξαν με τις ικανότητές τους το ταβάνι της λίγκας για όλες τις ομάδες του ΝΒΑ -κάτι που ενδέχεται να μην έχει κανένα απολύτως νόημα…

Η ιδέα αυτή, όταν δε γίνεται τουλάχιστον μετέπειτα από κάποιον θάνατο ή ένα σοβαρό ατύχημα όπως συνέβη με τις περιπτώσεις των Russell και Kobe Bryant από προσωπικότητες που απλά απαιτούν την προσοχή της κοινότητας του ΝΒΑ, είναι γλυκιά και όμορφη στο βάθος της και δυνητικά θα μπορούσε να χαρίσει την απόλυτη υστεροφημία στον κάθε αστέρα που θα είχε την τιμή να βλέπει -από όπου και αν ήταν- το όνομά του στην κορυφή κάθε σταδίου των ΗΠΑ και του Καναδά. Όλοι θα γνώριζαν ποιοι ήταν, τι και πως το έκαναν, όλοι θα θαύμαζαν το έργο και τη μεγαλοπρέπεια τους. Κάτι που γίνεται ήδη…

Ο Russell είναι ένας από τους απόλυτους πρωταθλητές ανεξαρτήτως σπορ στην ιστορία του απανταχού αθλητισμού. Ο Kobe είναι δίχως αμφιβολία ένας από τους 10-15 κορυφαίους όλων των εποχών. Είναι ήδη εδώ και χρόνια στο πάνθεον του απανταχού μπάσκετ και σαφώς δεν έχουν ανάγκη μια… γενοκτονία αριθμών για να κερδίσουν επιπλέον έδαφος στην υπεροχή τους έναντι των επόμενων γενεών. Η αφαίρεση που προτείνουν κάποιοι να γίνει για να τιμηθεί απόλυτα δεν έχει ρεαλιστική βάση, δυστυχώς ή ευτυχώς, καθώς αν το καλοσκεφτεί κανείς η γκάμα τους είναι αρκετά περιορισμένη -και θα γίνει ακόμα περισσότερο αν αρχίσουν και αφαιρούνται στο άμεσο μέλλον.

Ένας θρύλος, όπως συμβαίνει και σε όλους τους τομείς της ζωής, έχει κερδίσει με την αξία και τη θυσία του να ζει για πάντα μέσα από τις μνήμες και τις σκέψεις μας. Οι ιστορίες που έζησαν, τα κατορθώματα που πέτυχαν, οι έπαινοι που γεμίζουν ολόκληρα δωμάτια, τα μονοπάτια που φτιάχτηκαν με μπόλικο ιδρώτα και αρκετή πίεση. Αυτά είναι που αξίζει να κρατήσει κανείς από το βίο όλων αυτών των παικτών που κέρδισαν τον χαρακτηρισμό “σταρ” και όχι απλά να κρεμάσει ένα νούμερο σε ένα γήπεδο.

Όσο και αν υπάρχει ο φόβος πως αργά ή γρήγορα οι παίκτες των παλαιότερων δεκαετιών θα ξεχαστούν, ο Jerrey West θα είναι ακόμα το Logo, ο Russell και ο Wilt Chamberlain θα είναι ακόμα πρώτοι στις περισσότερες στατιστικές κατηγορίες, ο Michael Jordan θα είναι ακόμα ο GOAT.