O Larry Nance Jr. είναι ένας από τους πιο καλούς αμυντικούς στο ΝΒΑ, με τη συνέπεια, την αθλητικότητα, την πολυθεσία και το μυαλό του να αποτελούν τα κύρια όπλα του κόντρα στους forwards- “ψηλούς” της λίγκας.
Ωστόσο, ο Chauncey Billups δεν τον εκμεταλλεύεται καθόλου σωστά στους Portland Trail Blazers καθώς τον έχει μονιμοποιήσει στο 4 δίχως πολύ χρόνο στο 5, κάτι που εκτός από την ατομική παρουσία του έχει άμεσα αρνητική επιρροή και στον περίγυρό του, ο οποίος και αναγκάζεται να ζει υπό το πρίσμα ψηλών σχημάτων -κάτι που δεν του ταιριάζει σε καμία περίπτωση και τον μπλοκάρει σθεναρά.

 

 

 

116. 115. 115.
Αυτά είναι τα νούμερα της επιθετικής αποτελεσματικότητας της αρμάδας του Oregon κατά τα τρία τελευταία έτη, όταν τα νορμάλ σχήματα και οι καίριοι σουτέρ στο πλευρό των Damian Lillard και CJ McCollum τη μετέτρεπαν σε μια από τις πιο… φονικές ομάδες της λίγκας.

Φέτος όμως, ο coach Billups -στην πρώτη του σεζόν ως head coach- βλέπει τις πρακτικές του να οδηγούν σε μοιραία πτώση στα λαμπρά νούμερα που αναφέρθηκαν, με την Rip City να μετράει 109 πόντους ανά βραδιά (14η καλύτερη επίδοση), με την πρώτη του προτεραιότητα να μην είναι άλλη από τη σταθερότητα στα μετόπισθεν.
Εκεί όμως, οι Blazers είναι ακόμα χειρότεροι δεχόμενοι 114 πόντους κατά μέσο όρο (5η χειρότερη επίδοση), με το big ball στη frontline τους με Nurkic και Nance να δημιουργεί πολλά προβλήματα πέραν της μεταξύ τους σύμπλευσης, καθότι στερεί από το συγκρότημα του Portland το κύριο όπλο του την εποχή Lillard.

Φτερά και ποιοτικό range.

Από τις 6 Ιανουαρίου όμως, ο Nance Jr. απέχει από τα δρώμενα της ομάδας εξαιτίας ενός τραυματισμού στο δεξί του πόδι, με αποτέλεσμα να υπάρξουν συνταρακτικές αλλαγές στο rotation και τη φιλοσοφία του οργανισμού -κάτι που έχει οδηγήσει αφενός σε θετικό ρεκόρ σε αυτό το διάστημα (3-2, 60% επιτυχία/ 38% επιτυχία μέχρι τότε) και αφετέρου σε ένα πιο λογικό και όμορφο μπάσκετ.

Τι έχει αλλάξει σε αυτές τις 10 ημέρες, όπου παράλληλα απουσιάζουν και οι Lillard, McCollum, Powell και Zeller;

  • Γίνεται αντιληπτό πως ο Robert Covington είναι γεννημένος για τις θέσεις του Power Forward και του -ενίοτε- Center, με τον ικανότατο αμυντικό να μοιάζει πιο ελεύθερος εκεί τόσο αμυντικά όσο και επιθετικά. Σε αυτό το διάστημα, όπου δε μπλέκει καθόλου με τα ψηλότερα σχήματα και λειτουργεί όπως γνωρίζει καλά, μετράει 14 πόντους (50% σε 6 τρίποντα), 7 ριμπάουντ, 3 κλεψίματα και 2 τάπες, και κάνει καλύτερη την αρμάδα του κατά 17 πόντους όσο βρίσκεται στο παρκέ (2η καλύτερη επίδοση).
  • Οι Nassir Little και Ben McLemore αποκτούν περισσότερα λεπτά συμμετοχής και πιο ενεργό ρόλο σε επίθεση και άμυνα. Ο μεν πρώτος είναι το απόλυτο πασπαρτού σε κάθε μήκος και πλάτος του παρκέ, με τη διάπλαση, την ενέργεια και το πείσμα του να τον μετατρέπουν σε αφόρητο μπελά για κάθε αντίπαλο. Ο δε τελευταίος ακμάζει στα κοντά σχήματα του Billups με 40% σε 8 τρίποντα ανά παιχνίδι, κάτι που εκτοξεύει το spacing του Portland και θα επιφέρει χαμό όταν επιστρέψει ο CJ McCollum.
  • Ο Anfernee Simons είναι ο απόλυτος MVP αυτού του σερί, με τον νεαρό αθλητή να γράφει 25 πόντους με 48% σε 19 σουτ εντός πεδιάς και 41% σε 11 τρίποντα, 3 ριμπάουντ και 9 ασίστ ανά βραδιά, όντας ένα τρομερό χαρτί στα χέρια κάθε ομάδας που δε διαθέτει πολλούς ball hog παίκτες -όσο απουσιάζουν οι Lillard και McCollum, με το περισσότερο και πιο ικανοποιητικό spacing να αναδεικνύει σε απίθανο βαθμό το παιχνίδι του.

 

 

Αν συνεχίσουν σε αυτό το μοτίβο, οι Blazers θα δώσουν μεγάλη μάχη για την είσοδό τους στα Playoffs της πρωτόγνωρα μέτριας Δύσης, με το γεγονός πως τους απομένουν ακόμα 35+ ματς μόνο καλό να τους κάνει.