O Joel Embiid είναι ένας από τους καλύτερους παίκτες (και) του φετινού πρωταθλήματος, και μάλιστα είναι και ένας εκ των πιο βασικών υποψηφίων για την κατάκτηση του βραβείο του Πολυτιμότερου Παίκτη, μαζί με τον Nikola Jokic και τον LeBron James.

Ουσιαστικά, ακόμα και αν δεν πανηγυρίσει το ΜVP, είναι ιστορικά τρομερός καθότι μετράει 30 πόντους, 11.5 ριμπάουντ, 3 ασίστ, 1 κλέψιμο και 1 τάπα ανά 33 αγωνιστικά λεπτά, ενώ την ίδια στιγμή σουτάρει με 53% εντός πεδιάς (18 επιθέσεις), 42% από τη ζώνη του τριπόντου (3 προσπάθειες) και 86% από τη γραμμή των βολών (11 απόπειρες).

Επομένως, γίνεται αυτομάτως αντιληπτό το γεγονός πως η ενδεχόμενη αντικατάστασή του είναι μια πολύ δύσκολη αποστολή, καθώς τόσο η επιθετική του στόφα όσο και η αμυντική του συνέπεια δε συναντάτε ταυτόχρονα σε κανέναν άλλο παίκτη του ρόστερ, όχι μόνο σε αυτούς της frontline των 76ers.

 

 

 

Ωστόσο, η ομάδα της πόλης της αδελφικής αγάπης έχει καταφέρει να προσαρμοστεί στο νέο τραυματισμό του Καμερουνέζου center -που θα τον αφήσει έξω για περίπου ένα μήνα- και έχει πετύχει δύο νίκες κόντρα σε δύο πολύ καλούς συλλόγους από τη στιγμή που τέθηκε νοκ άουτ, και το basketblog.gr σας παρουσιάζει τους κυριότερους λόγους που το καταφέρνουν αυτό, έστω και προς το παρόν.

1) O ηγέτης Ben Simmons

 

Πλέον, όλα περνούν από τα χέρια του βασικού Point Guard του οργανισμού, του 24χρονου Ben Simmons, που διανύει φέτος μια από τις πιο μεστές του χρονιές.

Ουσιαστικά, όπως είναι άλλωστε λογικό, ο Αυστραλός περιφερειακός παίκτης περιορίζετο δίπλα στις ορέξεις του Embiid, που μονοπωλούσε τις επιθέσεις. Πλέον, ο Simmons είναι αυτός που όχι μόνο «τρέχει» τους Sixers, αλλά και αυτός που οργανώνει καλύτερα την ομάδα στο set παιχνίδι, αυτός που θέλει να περνάνε όλα από τα χέρια του, αλλά και αυτός που θα «τελειώσει» μεγάλο μέρος των επιθέσεων και μοιάζει πλέον με τον απόλυτο ηγέτη- playmaker για τους συμπαίκτες του.

Αυτό μαθηματικά αποτυπώνεται από την μεγάλη αύξηση στο USG% του, το οποίο από το 20% όλη τη χρονιά έχει εκτιναχθεί στο 23%, το οποίο εξηγείται τόσο από τις αυξημένες απαιτήσεις όσο και από το μεγάλο κενό του Embiid. Ωστόσο, ο απόφοιτος του LSU φαίνεται πως δε φοβάται το νέο κύρος που γεννήθηκε πλέον στο όνομά του.

Ταυτόχρονα, εξακολουθεί να είναι απολύτως συνεπής και στα φυσικά του καθήκοντα, όπως είναι η δημιουργία και η κορυφαία αμυντική του υπόσταση, η οποία τον μετατρέπει φέτος σε έναν από τους βασικότερους υποψηφίους για το φετινό βραβείο του Καλύτερου Αμυντικού.

Από τη στιγμή του τραυματισμού του Embiid, o Simmons αριθμεί 15 πόντους, 8.5 ριμπάουντ, 8 ασίστ και 0.5 κλέψιμο ανά 30 αγωνιστικά λεπτά, την ίδια στιγμή που σουτάρει με 61% εντός πεδιάς (12 επιθέσεις ανά αγώνα).

 

 

 

2) Στροφή στην άμυνα

 

Ένας από τους πιο πιθανούς τρόπους μιας νορμάλ αντικατάστασης του κορυφαίου παίκτη της εκάστοτε ομάδας είναι η ηρεμία στο tempo, ο χαμηλότερος ρυθμός και η σκληράδα στην άμυνα, προκειμένου να αναγκάσει και τον αντίπαλο σε λιγότερες κατοχές, αφού δεν θα μπορέσουν να σκοράρουν στα γνωστά τους standards και οι ίδιοι πλέον.

Από το διάστημα της απουσίας του Καμερουνέζου, οι Sixers δέχονται 97.5 πόντους ανά παιχνίδι (-13 ανά αγώνα), έχουν αναγκάσει τον αντίπαλό να σουτάρει μόλις 84.5 (-5 ανά αγώνα) φορές εντός πεδιάς και 23 από το τρίποντο (-11 ανά παιχνίδι), με τα ποσοστά του να ορίζονται στο 43% (-2%) γενικά και 25% (-11%) από μακρινή απόσταση.

 

3) Η άνοδος του Tobias Harris

 

Μπορεί ο Ben Simmons να είναι ο ακούραστος ηγέτης εντός των τεσσάρων γραμμών και η αμυντική χροιά του οργανισμού που θυμίζει τις περασμένες «σκληρές» εποχές της λίγκας να έχουν καλύψει την απουσία του Embiid -όσο αυτό είναι δυνατόν- αλλά η παρουσία του Tobias Harris είναι εκείνη που κρατάει ζωντανή τη φινέτσα του συλλόγου και στο επιθετικό κομμάτι!

Από τις 15 Μαρτίου, ο πρώην παίκτης των Magic, Pistons και Clippers μετράει 26 πόντους ανά αγώνα σουτάροντας με 55.5% εντός πεδιάς (38 επιθέσεις συνολικά), 59% από το τρίποντο (8 σουτ συνολικά) και απόλυτη ευστοχία από τη γραμμή της φιλανθρωπίας (6 επιθέσεις), όντας ο στυλοβάτης της Philadelphia στο επιθετικό τμήμα του παιχνιδιού.

 

Ουσιαστικά, η άνοδος του Harris λογίζεται ως εξής:

 

+6 πόντοι
+3.5% εντός πεδιάς
+18% στο τρίποντο

Έτσι, είναι ένας από τους πιο πολύτιμους παίκτες της ομάδας, αποδεικνύοντας πως το ταπεραμέντο του Joel Embiid είναι τόσο ρυθμικό, που καλύπτει «ταλέντο» και ικανότητα από άκρως ποιοτικούς παίκτες!