Σαν σήμερα λοιπόν στις 16 Απριλίου του 1947 στο Manhatan γεννιέται ο καλύτερος center όλων των εποχών και εκ των πιο προικισμένων σκόρερ που έχει δει ποτέ η Λίγκα, ο οποίος έπαιξε από το 1969-1989 σε μια πλήρως πετυχημένη 20ετή πορεία στην οποία αγωνίστηκε μόλις με δυο ομάδες( Bucks και Lakers) και έκλεισε την πλούσια σταδιοδρομία του με 38.387 πόντους επιτυγχάνοντας να φτάσει στην κορυφή του πίνακα των σκόρερς το 1984, ενώ είναι τρίτος ριμπάουντερ στην ιστορία με 17.440, κατέκτησε 6 πρωταθλήματα, 6 βραβεία MVP και συμμετείχε 19 φορές στο All-Star Game του ΝΒΑ( τις περισσότερες από κάθε παίχτη στο ΝΒΑ).

ΚΟΛΛΕΓΙΑΚΗ ΚΑΡΙΕΡΑ

Ο Kareem αγωνίστηκε τρία χρόνια στο πρόγραμμα του φημισμένου UCLA από το 1966-1969 οδηγώντας την ομάδα του στην επίτευξη ενός ΤΡΟΜΕΡΟΥ ρεκόρ καθώς είχε 88 νίκες σε σύνολο 90 αγώνων όντας μάλιστα αήττητος την πρώτη του χρονιά σε σύνολο 30 αγώνων. Κατέχει το ρεκόρ πόντων σε έναν αγώνα από παίχτη της ομάδας το οποίο μάλιστα πέτυχε στο ντεμπούτο του απέναντι στους USC Trojans, των οποίων φόρτωσαν το καλάθι με 56 πόντους, ρεκόρ όμως το οποίο κατέρριψε ο ΙΔΙΟΣ στην ΊΔΙΑ χρονιά σκοράροντας 61 ΠΟΝΤΟΥΣ εναντίον τον Washigton Cougars. Tο 1967 ήταν πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος με μέσο όρο 26,5 πόντους, ενώ το 1969 ήταν ο κορυφαίος ριμπάουντερ. Το 1969 ήταν ο πρώτος που τιμήθηκε με το Naismith College Player of the Year Award. Mάλιστα σε μια προσπάθεια να περιορίσουν τον ασταμάτητο Jabar αποφασίστηκε η απαγόρευση του καρφώματος στο κολεγιακό πρωτάθλημα μετά το 1968 με την αιτιολόγηση του μη επιδέξιου τρόπου επίτευξης πόντων, το οποίο επετράπη ξανά το 1976. Το 1967 και 1968 κέρδισε επίσης το USBWA College Player of the Year.

Έκλεισε την καριέρα του στο UCLA ως δεύτερος ριμπάουντερ στην ιστορία του NCAA με 201 ριμπάουντ. Τα επιτεύγματα αυτά τον καθιστούν τον κορυφαίο ίσως παίκτη στην ιστορία του κολεγιακού μπάσκετ.  Την πρώτη του χρονιά υπέστη τραυματισμό στον κερατοειδή για πρώτη φορά σε μία μονομαχία του. Υπήρξε φίλος και μαθητής του δασκάλου πολεμικών τεχνών Μπρους Λι και σε συνέντευξη του τόνισε ότι η προπόνηση που έκανε μαζί με τον Μπρους Λι, ήταν και η αιτία που τον βοήθησε να έχει μια καριέρα 20 ετών χωρίς σοβαρό τραυματισμό.

ΝΒΑ 

ΚΕΦΑΛΑΙΟ BUCKS

Οι θεοί του μπάσκετ τον έστειλαν στο Milwaukee μέσω ενός….νομίσματος μιας και η πρώτη επιλογή του Draft μεταξύ των Bucks και των Suns κρίθηκε στο στρίψιμο ενός κέρματος με νικητές τα “Ελάφια” που τότε έμπαιναν στον μόλις δεύτερο χρόνο της ύπαρξης τους. Μάλιστα προκειμένου να αγωνιστεί εκεί απέρριψε δυο χρηματικές προσφορές από τους Harlem Globetrotters και τους Νew Jersey Nets.

Από το ντεμπούτο του κόντρα στους Pistons έδειξε ποια θα είναι η συνέχεια του μιας και τελείωσε τον αγώνα έχοντας 29 πόντους και μαζεύοντας 12 ριμπάουντ και στο τέλος της χρονιάς οδήγησε την ομάδα το 27-55 της προηγούμενης σεζόν στο 56-26 και τα τελικά της Ανατολικής Περιφέρειας ενώ παράλληλα εκτός από το Rookie of The Year που κέρδισε βγήκε δεύτερος σκόρερ στο πρωτάθλημα με 28,2 πόντους κατά μέσο όρο ανά αγώνα, τρίτος ριμπάουντερ με 14,5 μ.ό. ενώ επιλέχθηκε στην δεύτερη καλύτερη πεντάδα του πρωταθλήματος και στην δεύτερη καλύτερη αμυντική πεντάδα….όλα αυτά μόλις στην πρώτη χρονιά του στην Λίγκα.

Την επόμενη σεζόν με την προσθήκη του Mr.Triple-Double Oscar Robertson στην ομάδα οι Bucks ανέβασαν το ρεκόρ τους στο 66-20 πήγαν μέχρι τους Τελικούς και κατέκτησαν το μοναδικό μέχρι σήμερα πρωτάθλημα της ιστορίας τους με τον Jabar να κερδίζει το βραβείο του MVP των τελικών αλλά και της κανονικής περιόδου με 31,7 πόντους ανά παιχνίδι (2.596 πόντους).

Συνέχισε να είναι ο θεμέλιος λίθος της ομάδας και την επόμενη χρονιά (1971–72) με μέσο όρο 34,8 πόντους (σύνολο 2.822) ήταν και πάλι πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος παίρνοντας ξανά το βραβείο του MVP της κανονικής περιόδου. Ήταν επίσης δεύτερος ριμπάουντερ, πίσω από τον Chamberlain. Οι Bucks ήταν αυτοί που σταμάτησαν το ρεκόρ των 33 συνεχόμενων νικών των Lakers στις 9 Ιανουαρίου 1972, σε ένα αγώνα όπου ο Jabar κυριάρχησε στη ρακέτα σημειώνοντας 39 πόντους και μαζεύοντας 20 ριμπάουντ. Στις 12 Δεκεμβρίου 1971, ο Jabar πέτυχε ρεκόρ καριέρας σημειώνοντας 55 πόντους με 23 στις 36 προσπάθειες στη νίκη των Bucks  απέναντι στους Celtics με 120–104.

Tο 1972–73 βγήκε δεύτερος στην ψηφοφορία για τον καλύτερο παίκτη του πρωταθλήματος, τέταρτος ριμπάουντερ και συμπεριλαμβάνεται στην καλύτερη πεντάδα, ενώ πολύ καλή ήταν και η κανονική περίοδος για την ομάδα με 60–22 νίκες. Όμως αποκλείεται στον πρώτο γύρο των πλέι-οφ από τους Philadelphia Warriors με μέτριες εμφανίσεις.

Το 1974 κέρδισε το τρίτο βραβείο MVP σε πέντε χρόνια[45] και ήταν μεταξύ των πέντε κορυφαίων παικτών του NBA στο σκοράρισμα (27,0 μ.ο., τρίτος), ριμπάουντ (14,5 μ.ο., τέταρτος), κοψίματα (2,83 μ.ο. δεύτερος) και ποσοστό ευστοχίας (53,9 % δεύτερος).[52] Η ομάδα έφτασε στους τελικούς του πρωταθλήματος αλλά έχασε από τους Celtics. Αν και οι Σέλτικς θριάμβευσαν και σήκωσαν στον ουρανό το τρόπαιο του πρωταθλητή, επικρατώντας στη σειρά των τελικών με σκορ 4–3, το νικητήριο σουτ του Τζαμπάρ στο έκτο παιχνίδι, τρία δέκατα του δευτερολέπτου πριν από τη λήξη της δεύτερης παράτασης μέσα στο Garden παραμένει αλησμόνητο.

IT’S SHOWTIME

Οι Lakers είχαν κατρακυλήσει στην τελευταία θέση στο πρωτάθλημα 1974–75. Ο Jabar κέρδισε δίκαια τον τέταρτο τίτλο MVP της καριέρας του σκοράροντας 27,7 πόντους ανά παιχνίδι (δεύτερος σκόρερ του πρωταθλήματος), ενώ ταυτόχρονα ήταν πρώτος σε ριμπάουντ και κοψίματα και στην καλύτερη ομάδα και την καλύτερη αμυντική πεντάδα της χρονιάς. Το σύνολο των 1.111 αμυντικών ριμπάουντ που μάζεψε εκείνη την περίοδο αποτελεί ακόμα και σήμερα ρεκόρ για τα περισσότερα αμυντικά ριμπάουντ που μάζεψε ποτέ ένας παίκτης σε μια μόνο σεζόν κανονικής περιόδου.Η ομάδα όμως σταματά στη δεύτερη φάση των πλέι-οφ καθώς αποκλείστηκε μετά από σκληρή μάχη από τους Blazers με 4–3.

Την επόμενη χρονιά ο Jabar και πάλι ήταν εξαιρετικός και έφτασε στον πέμπτο τίτλο MVP της κανονικής περιόδου σε μόλις 8 χρόνια. Αναδείχθηκε τρίτος σε πόντους ανά παιχνίδι, δεύτερος σε ριμπάουντ και κοψίματα, ενώ ήταν επίσης δεύτερος σε ποσοστό ευστοχίας στις προσπάθειες δύο πόντων. Στις 12 Δεκεμβρίου 1975, έκανε ατομικό ρεκόρ στα ριμπάουντ με 34 στη νίκη 111–100 των Lakers επί των Pistons. Στον ίδιο αγώνα είχε ακόμα 27 πόντους και 8 κοψίματα. Στα πλέι-οφ όμως οι προσπάθειές του δεν ήταν αρκετές με αντίπαλο τους Βlazers από τους οποίους αποκλείστηκαν,

Στις 11 Νοεμβρίου 1979, έκανε ατομικό ρεκόρ κοψιμάτων με 11 απέναντι στους Kings (111–110). Είχε επίσης 25 πόντους και 15 ριμπάουντ σε εκείνο το παιχνίδι. Ένα μήνα αργότερα πέτυχε το ρεκόρ αποτελεσματικότητας με 58 απέναντι στους Bulls. Ο ίδιος ήταν μία φορά στην καλύτερη αμυντική ομάδα και μία στη δεύτερη, ενώ ήταν και στη δεύτερη καλύτερη ομάδα της χρονιάς και τις δύο περιόδους. Το 1978 ήταν η μόνη χρονιά που έχασε το All Star Game λόγω τραυματισμού στο χέρι.

Το 1980 οι Lakers μετά από μεταγραφικές διαπραγματεύσεις με τους Jazz απέκτησαν τα δικαιώματα της πρώτης επιλογής των Τζαζ στα ντραφτ του 1980. Οι Τζαζ στην κλήρωση για την πρώτη επιλογή του ντραφτ με τους Σικάγο Μπουλς, ευτύχησαν να κληρωθούν πρώτοι και έτσι οι Lakers που είχαν τα δικαιώματα επέλεξαν τον Μagic Johnson. Ο ύψους 2,06 μέτρων πόιντ γκαρντ θα εξελισσόταν σε έναν από τους καλύτερους παίκτες στην ιστορία του αθλήματος και μαζί με τον Jabar θα έκαναν τους Lakers την ομάδα που θα κυριαρχούσε στο NBA τη δεκαετία του 1980 εμφανιζόμενη στον τελικό οκτώ φορές και κερδίζοντας πέντε πρωταθλήματα NBA. Ο Jabar ήταν αρκετά γρήγορος για να τρέξει στο παιχνίδι των Lakers που ονομάστηκε Show-time Lakers με επικεφαλής τον Johnson και με καλή φυσική κατάσταση, αγωνίστηκε κατά μέσο όρο 36,8 λεπτά ανά αγώνα. Η περαιτέρω ενίσχυση της ομάδας διευκόλυνε το έργο του με τον πλουραρισμό που σταδιακά αναπτύχθηκε και συνέχισε να υπογράφει βραχυπρόθεσμα συμβόλαια (συνήθως διετή) για να παρατείνει τη ζωή του στο μπάσκετ. Ατομικά, ενώ ο Jabar δεν ήταν πια ο κυρίαρχος παίκτης όπως ήταν στη δεκαετία του 1970, βίωσε μεγάλες στιγμές και σε ατομικό επίπεδο που σχετίζονταν και με τη θεαματικότητα και δημοφιλία της ομάδας, ενώ είχε την τύχη να είναι ο αποδέκτης πολυάριθμων τελικών πασών χωρίς αυτό να μειώνει την ατομική αξιολόγησή του.

Ανάμεσα στις ατομικές διακρίσεις του ήταν το έκτο βραβείο του MVP το 1980 (επίδοση ρεκόρ που παραμένει ακατάρριπτη). Εκείνη τη χρονιά βοήθησε την ομάδα τους  Lakers να φτάσουν στο  60–22 νίκες τη δεύτερη καλύτερη του πρωταθλήματος, ήταν πρώτος στα κοψίματα του πρωταθλήματος (3,41 ανά παιχνίδι), δεύτερος στο ποσοστό ευστοχίας (60,4 %), έκτος σκόρερ (24,8 πόντοι μ.ο.) και όγδοος στην ριμπάουντ (10,8 μ.ο.) Σε αντίθεση με τις δύο προηγούμενες συναντήσεις τους, η σειρά με τουσ Supersonics βρήκε νικητές την ομάδα του Λος Άντζελες με 4–1. Ο Jabar σημείωσε το αποφασιστικό καλάθι στο τελευταίο δευτερόλεπτο του πρώτου γύρου των τελικών με μία ραβέρσα. Απέναντι στους Philadelphia 76ers στον τελικό του NBA είχε τρία παιχνίδια με περισσότερους από τριάντα πόντους ανά αγώνα, 33, 38 και 33, και 14 ριμπάουντ σε κάθε ένα από αυτά. Τα στατιστικά στη σειρά ήταν τότε 33,4 πόντοι, 13,6 ριμπάουντ και 4,6 κοψίματα. Οι Lakers τελικά κέρδισαν 108–103 στο έκτο παιχνίδι με πρωταγωνιστή τον Magic, γεγονός που έδωσε τον πρώτο τίτλο της νέας εποχής στην ομάδα του Los Angeles.

Με την πάροδο του χρόνου το βάρος του αυξήθηκε μέχρι περίπου τα 120 κιλά (από 102–107 ως τις αρχές της δεκαετίας του 1980), για να αντέξει την πίεση και το δυναμικό παιχνίδι της εποχής. Τη σεζόν 1986–87 έπεσε σε μέσο όρο ανά αγώνα για πρώτη φορά κάτω από τους 20 πόντους αλλά παρά τα 40 του χρόνια η πολύ καλή φυσική του κατάσταση του επέτρεψε να συνεχίσει στη βασική πεντάδα της ομάδας, η οποία εκείνη τη χρονιά έκανε 65 νίκες στην κανονική περίοδο, δεύτερη καλύτερη επίδοση στην ιστορία της.Στους τελικούς του 1987 με αντιπάλους τους Celtics τρίτη φορά σε τέσσερα χρόνια μετά από δύο νίκες στην Πόλη των Αγγέλων, οι Κέλτες νικούν με 109–103 παρά τους 27 πόντους του Τζαμπάρ, που σημείωσε 16 και 18 πόντους στα δύο επόμενα παιχνίδια. Θα κατακτήσει το τελευταίο του τελευταίο πρωτάθλημα το 1988 με αντιπάλους τους Pistons. Θα φτάσει ξανά στον τελικό του NBA, όπου θα αντιμετωπίσουν και πάλι τους Pistons από τους οποίους όμως αυτή τη φορά θα χάσουν τη σειρά με 4–0 νίκες. Κατά τη διάρκεια της τελευταίας του χρονιάς δέχθηκε τιμές σε αναγνώριση της προσφοράς του σε όλα τα γήπεδα που επισκέφτηκε για τελευταία φορά.

AΠΟΣΥΡΣΗ ΚΑΙ ΡΕΚΟΡ

Μετά τους τελικούς του 1989 στις 28 Ιουνίου ο Jabar, σε ηλικία 42 ετών, ανακοινώνει πως αποσύρεται από την ενεργό δράση ύστερα από 20 χρόνια επαγγελματικής καριέρας στο NBA. Τη στιγμή της αποχώρησής του, κατείχε το ρεκόρ για τα περισσότερα παιχνίδια από έναν παίκτη στο NBA με 1.560 (θα καταρριφθεί αργότερα από τον Ρόμπερτ Πάρις). Ήταν επίσης ο κάτοχος του ρεκόρ όλων των εποχών για τους περισσότερους πόντους (38.387), τα περισσότερα εύστοχα σουτ που έγιναν (15.837), τα περισσότερα λεπτά συμμετοχής (57.446), τις συνολικές προσπάθειες (28.307), τα κοψίματα (3.189), τα αμυντικά ριμπάουντ (9.394), τις νίκες σταδιοδρομίας (1.074) και τα προσωπικά φάουλ (4.657).[17][36][91] Έχοντας συλλέξει 15 ομαδικούς και ατομικούς τίτλους ήταν δεύτερος πίσω από το Μπιλ Ράσελ.Παραμένει ο πρώτος όλων των εποχών σε πόντους που έχουν σημειωθεί, επιτυχημένα σουτ και νίκες σταδιοδρομίας. Ακατάρριπτο παραμένει το ρεκόρ του με 19 συμμετοχές σε All-Star Game, όπως και το γεγονός ότι είναι ο μεγαλύτερος σε ηλικία παίκτης που αγωνίστηκε σε αυτό το 1989. Κατατάσσεται τρίτος όλων των εποχών τόσο στα ριμπάουντ όσο και στα κοψίματα. Κατά τη διάρκεια της καριέρας του οι ομάδες του κατάφεραν να φτάσουν στα πλέι-οφ 18 φορές και πέρασαν τον πρώτο γύρο 14 φορές, ενώ έφτασαν στους τελικούς του ΝΒΑ σε 10 περιπτώσεις.

ΑΣΠΑΣΜΟΣ ΤΟΥ ΙΣΛΑΜ

Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού του 1968, ο Φέρντιναντ Λιούις Άλσιντορ(όπως λεγόταν αρχικά) ασπάστηκε το  Ισλάμ από τον Καθολικισμό και άλλαξε όνομα σε Kareem Abdul Jabar που σημαίνει «ευγενικός, γενναιόδωρος, ισχυρός υπηρέτης του Αλλάχ». Το νέο όνομα άρχισε να το χρησιμοποιεί δημόσια από το 1971 μετά την κατάκτηση του πρωταθλήματος με τους Bucks