Οι Ουόριορς θριάμβευσαν στο Χιούστον τα ξημερώματα της Κυριακής (24/5) και με το εντυπωσιακό 3-0 επί των Ρόκετς, απέχουν μόλις μία νίκη από την πρόκριση στους Τελικούς του ΝΒΑ. Αυτή η αναμονή μπορεί να μοιάζει ήδη «αιώνια» για τους αισιόδοξους φαν του Γκόλντεν Στέιτ, αλλά για μία εξ αυτών αυτό το «αιώνια» είναι… κυριολεξία. Η ιστοσελίδα «mashable.com» αναζήτησε και βρήκε την γηραιότερη οπαδό της ομάδας του Στιβ Κερ, η οποία στις 12 Ιουνίου θα κλείσει τα 106(!) χρόνια της και ανυπομονεί για τον τίτλο της Λίγκας! Η επονομαζόμενη «Sweetie» (Σουίτι) δέχθηκε μεν να παραχωρήσει συνέντευξη, αλλά η οικογένειά της ζήτησε να μην δημοσιοποιηθεί το αληθινό όνομά της, καθώς παρά την ηλικία της, ζει ακόμη μόνη και ανεξάρτητη στο Γκόλντεν Στέιτ, εξηγώντας ότι «θέλω να ζω για τον εαυτό μου και να κάνω πράγματα για τον εαυτό μου!».
Η Σουίτι, όπως την αποκαλούν εδώ και χρόνια τα 2 παιδιά της (καθώς το τρίτο απεβίωσε το 1980), τα 4 εγγόνια, τα 8 δισέγγονα και τα 7 τρισέγγονα(!) θεωρεί πως είναι ικανή να πηγαίνει και στην «Oracle Arena». Αλλά έχει αποφασίσει να παρακολουθεί τα ματς στην τηλεόραση στο σπίτι της και πάντα μόνη, ώστε να έχει την άνεση να… φωνάζει. Μοναδική παρέα της σε κάθε ματς, η γάτα της, την οποία έχει «βαφτίσει»… Κόκο Σανέλ και εξηγεί πως «πλέον έχει μάθει να ζει με τις φωνές στους αγώνες και να μην τρομάζει». Η 106χρονη φαν τόνισε πως «όταν παρακολουθώ τα παιχνίδια δεν μπορώ να μείνω ήρεμη. Συνήθως φωνάζω ”πηγαίνετε για την μπάλα!”» και πρόσθεσε ότι «η φετινή σεζόν είναι εκπληκτική και ξεχωριστή. Η ομάδα έχει πολύ ταλέντο και είναι νεανική. Αν δεν επηρεαστεί από τον ενθουσιασμό και την απειρία της, θα τα πάει περίφημα». Μάλιστα, αν και οι φίλαθλοι των Ουόριορς και οι ουδέτεροι φαν φαίνεται πως λατρεύουν μπασκετικά τον Στεφ Κάρι, εκείνη κάνει την έκπληξη, ομολογώντας ότι «μου αρέσει ο Ντρέιμοντ Γκριν. Αγαπώ το στυλ και το πάθος που έχει στο παρκέ».
Η 106χρονη δεν ήταν πάντα φανατική οπαδός των Ουόριορς. Στον τίτλο του 1975, όταν ήταν 66 ετών, παραδέχεται ότι δεν παρακολουθούσε ιδιαιτέρως το Γκόλντεν Στέιτ και αποκάλυψε πως ο σύζυγός της, Κλίφορντ, ήταν εκείνος που της «κόλλησε» την έγνοια για την ομάδα του Όκλαντ. Άρχισαν να πηγαίνουν μαζί στο γήπεδο στις αρχές των 90’s, αλλά εκείνη σταμάτησε να κάθεται στην εξέδρα το 1999, όταν ο Κλίφορντ έφυγε από τη ζωή… Η κόρη τους, Λίλι Τόνεϊ, εξηγεί πως «από τότε που πέθανε ο πατέρας, έγινε πιο αφοσιωμένη στους Ουόριορς, παρότι δεν βρίσκεται στο γήπεδο. Όταν ο μπαμπάς ζούσε, υπήρχαν βράδια που έβγαιναν για ένα δείπνο και μετά παρακολουθούσαν το τέλος του αγώνα. Πλέον, δεν χάνει ούτε λεπτό». Η ίδια η Σουίτι πιστεύει πως με την αφοσίωση στην παρέα του Στεφ Κάρι θυμάται όλες τις καλές αναμνήσεις του συζύγου της, λέγοντας πως «όλα έρχονται στο μυαλό και δεν φεύγουν αν ο άνθρωπός σου είναι καλός. Ο άντρας μου ήταν καταπληκτικός και μου λείπει πολύ».
Η Σουίτι γεννήθηκε το 1909 στην πόλη Ένις του Τέξας, έξω από το Ντάλας, επισημαίνοντας πως «τον πατέρα μου, τον Φρανκ Χένρι, τον γνώριζαν όλοι. Μας πρόσεχε πάρα πολύ και κανείς δεν πείραζε τα κορίτσια του Φρανκ Χένρι!». Όταν εκείνη ήταν 10 ετών, η οικογένειά της ήταν η πρώτη Αφρο-Αμερικανική που είχε ηλεκτρικό στο σπίτι της. Η 106χρονη έζησε 2 Παγκόσμιους Πολέμους, ενώ στα τέλη του 1920, έπαιξε μπάσκετμπολ στο γυμνάσιο και το 1932 αποφοίτησε από το κολέγιο. Τέσσερα χρόνια αργότερα μετακόμισε από το Τέξας στο Όκλαντ, λέει πως χαίρεται που έζησε τόσο ώστε να δει το 2008 τον πρώτο Αφρο-Αμερικανό πρόεδρο στις Η.Π.Α. και από το 1956, ζει στο σπίτι όπου διαμένει ακόμη. Μπορεί να παραδέχεται πως οι Ουόριορς και το μπάσκετμπολ είναι κάτι που την αναζωογονούν, όμως τονίζει πως δεν υπάρχει μυστικό για την μακροβιότητά της. Καταλήγοντας πως «απλώς τρώω όπως πρέπει. Όχι πολύ. Όχι λίγο. Ζω όπως πρέπει να ζω. Να σας πω τι πιστεύω; Όταν έρχεσαι σε αυτό τον κόσμο, ο θεός ξέρει πόσο θα ζήσεις και πότε θα φύγεις. Όταν έρχεται η ώρα σου, αυτό είναι. Δεν υπάρχουν εξαιρέσεις ή… περισσότερος χρόνος».