Το βράδυ της Πέμπτης (10/2), οι Bucks πέτυχαν ένα πολύ σημαντικό trade για το άμεσο μέλλον τους φέρνοντας τον Serge Ibaka στο Milwaukee μέσω μιας τετραπλής ανταλλαγής που με τη σειρά της έστειλε τον Donte DiVincenzo, ένα από τα βασικά γρανάζια της περσινής χρονιάς αλλά και έναν παίκτη που δεν έπαιξε πάρα μόνο μερικά λεπτά ελέω τραυματισμού στα Playoffs, στο Sacramento.
O γεννημένος στο Κονγκό αθλητής είναι ένας τύπος που δε χρειάζεται συστάσεις, με το βιογραφικό του και την εξέλιξή του ανά τα χρόνια να προσυπογράφουν τους λόγους απόκτησής του από μια ομάδα που έχει κεντράρει στο back to back ήδη από την περσινή φιέστα.
Ωστόσο, πόσο καλά ταιριάζει στο Wisconsin;
Κεφάλαιο υγεία
Το καλοκαίρι του 2020, ο πολιτογραφημένος Ισπανός υπογράφει με τους LA Clippers και φαντάζει ως ο ιδανικός center για τα δεδομένα των Kawhi Leonard και Paul George, με την ικανότητά του σε άμυνα και σουτ να τον μετατρέπουν σε απίθανο γρανάζι για το εν λόγω δίδυμο.
Ωστόσο, μετά από μόλις 41 ματς και πολλούς τραυματισμούς ενδιάμεσα και γενικότερα, χάνει τη σεζόν και δεν επιστρέφει μέχρι και τα φετινά training camps.
Σε αυτό το διάστημα, πέρασε χρόνο μέχρι και στη G League, τη θυγατρική λίγκα του ΝΒΑ, προσπαθώντας να βρει τα πατήματά του, ενώ την ίδια στιγμή η ορμή των Ivica Zubac και Isaiah Hartenstein δεν του άφηνε τρανό έγκυρο playing time σε έναν περίγυρο που στηριζόταν πολύ στην αθλητική μεστότητα και ενέργεια σε κάθε του πεντάδα.
Όλα αυτά είχαν ως άμεσο αποτέλεσμα, ο Ibaka να βιώσει τη χειρότερη μέχρι στιγμής σεζόν της καριέρας του, μετρώντας 7 πόντους (2η χειρότερη επίδοση), 4 ριμπάουντ (χειρότερη επίδοση) αλλά και μόλις 5.5 προσπάθειες από το παρκέ (2η χειρότερη επίδοση) και 2 από την περίμετρο (χειρότερη από το 2014, όταν δηλαδή έβαλε στη φαρέτρα του το όπλο του μακρινού σουτ) σε 15 μόλις λεπτά παρουσίας.
Βλέποντας κάνεις τα φετινά παιχνίδια των Clippers καταλαβαίνει πως ο Ibaka δεν είναι απλά στην καλύτερη κατάστασή του αλλά δεν πατάει καθόλου καλά στο παρκέ, με την αυτοπεποίθηση και τη σιγουριά άλλων ετών να φαίνεται πως απέχουν.
Ωστόσο, επειδή τα περισσότερα στον κόσμο μας είναι θέμα ψυχολογίας, η πορεία πρωταθλητισμού των Bucks ίσως να τον αναγκάσει να γίνει πιο μεστός χωρίς να το καταλάβει.
Κεφάλαιο σουτ
Κάθε center που παίζει στο πλευρό του Γιάννη Αντετοκούνμπο γνωρίζει πολύ καλά πως θα έχει μονάχα ελεύθερες όψεις όταν βρίσκεται μαζί του στο παρκέ, με τα βαριά κορμιά κάθε αντιπάλου αναγκαστικά να προσαρμόζονται στον Έλληνα σούπερ σταρ προκειμένου να τον περιορίσουν όσο το δυνατόν περισσότερο ρισκάροντας κάθε άλλο είδος ζωής.
Στο Milwaukee, o Lopez παίζει το καλύτερο μπάσκετ της ζωής του, όπως άλλωστε και ο Portis που έχει μεταλλαχθεί σε ένα από τα πλέον σημαντικά γρανάζια του coach Budenholzer.
Ακόμα και ο DeMarcus Cousins της τόσο μεγάλης ατυχίας και της απέχθειας του ΝΒΑ προς το πρόσωπό του κατάφερε να κερδίσει με το σπαθί του αρκετά λεπτά σε ένα πλέον ανταγωνιστικό σύνολο.
Ο τρόπος επιτυχίας γνωστός.
Το καλό μακρινό σουτ.
Πώς τα πηγαίνει ο Ibaka σε αυτό το κομμάτι;
Όπως αναφέρθηκε και νωρίτερα, από το 2014, ο Ισπανός “ψηλός” αρχίζει και βάζει σταθερά το σουτ στο παιχνίδι του και εξελίσσεται από έναν τύπο με έφεση στο rim protection σε έναν πιο πολυδιάστατο Center με τίμιο mid range και τρίποντο -κάτι που αποτέλεσε και σήμα κατατεθέν του τα επόμενα χρόνια με 36% ευστοχίας σε 3 απόπειρες από την περίμετρο ανά βραδιά.
Δεν έγινε εν μια νυκτί Dirk Nowitzki, αλλά η δουλειά του ήταν να τιμωρεί την προσαρμογή του αντιπάλου στον απόλυτο σταρ της ομάδας του -είτε αυτός είναι ο Durant, o Kawhi ή ο Γιάννης. Και αυτό έκανε.
Για ακόμα μια χρονιά, όλα τα τα επιχειρούμενα τρίποντά του είναι αφενός μερικώς ή τελείως αμαρκάριστα και αφετέρου έπειτα από πάσα συμπαίκτη του, με τον πάλαι ποτέ παίκτη των Thunder και των Raptors να λειτουργεί πάντοτε ως μια ελεύθερη επιλογή που μπορεί να τιμωρήσει.
Φέτος, εκτελεί με 39% σε catch n shoot καταστάσεις, με 38% στα τελείως ελεύθερα σουτ (1 προσπάθεια) αλλά και με 43% στα μερικώς (1 προσπάθεια), κάτι που αποδεικνύει πως και στη χειρότερη σεζόν του μπορεί να επιβιώσει επιθετικά δίπλα στο Γιάννη.
Ωστόσο, δεν πρέπει να ξεχνάμε το γεγονός πως ο μόλις 32χρονος αθλητής δεν κάνει τίποτα άλλο στην επίθεση, με το τάισμα του στο ζωγραφιστό να μην λαμβάνει πια χώρα και να έχει ξεκάθαρα πτωτική πορεία με τα χρόνια (3 επαφές στο ζωγραφιστό/ 0.5 σουτ φέτος – 45 επαφές/ 3 σουτ καριέρα).
Στα πρώτα ματς της τρέχουσας σεζόν μάλιστα στο Χόλιγουντ έδινε μόλις 2 screen assist ανά βραδιά και μέτρησε τη χειρότερη συγκομιδή της καριέρας του με μόλις 100 πόντους ανά 100 κατοχές…
Κεφάλαιο άμυνα
Αν και τα (ελεύθερα) σουτ αναμένεται να μπαίνουν ήδη από την αρχή, το μεγάλο ερωτηματικό -όσο και αν φαντάζει περίεργο για το βιογραφικό του- είναι η άμυνα.
Οι ημέρες που το νεότερο μεταγραφικό απόκτημα των “Ελαφιών” ήταν ένας κέρβερος στο ζωγραφιστό αποτελούν πια παρελθόν, με τον Ibaka να επιτρέπει 60% ευστοχίας σε 362 ξεχωριστά σουτ στο paint.
Ωστόσο, οι αντίπαλοι ακόμα τον… φοβούνται, αφού τόσο η έλλειψη παικτών που στηρίζονται στη δυναμική τους στο low post απουσιάζει όλο και περισσότερο τα τελευταία χρόνια όσο και το βαρόμετρό του όλα αυτά τα χρόνια τον μετατρέπει σε φόβητρο τόσο για τους “ψηλούς” όσο και για τους “κοντούς”, οι οποίοι συναντούν βέβαια δυσκολίες απέναντι στα πελώρια χέρια του (32% σε 77 τρίποντα φέτος/ τα 49 contested), με τον Ibaka να έχει εξελιχθεί σε καλύτερο αμυντικό εκτός ζωγραφιστού πάρα εντός!
Σε μια πεντάδα με Holiday, Middleton, Connaughton και Γιάννη, γίνεται αντιληπτό πως τα πόδια του θα γίνουν ο νούμερο ένα στόχος της αντίπαλης επίθεσης, με την αποτυχία προσαρμογής και αποτελεσματικότητας σε αυτό το κομμάτι να είναι και ο άτυπος λόγος της απομάκρυνσης του DeMarcus Cousins, ενώ στον αντίποδα είναι ένας από τους λόγους που κάνουν τόσο πολύτιμο τον γοργοπόδαρο για το ύψος του Bobby Portis.
Κεφάλαιο rotation
Η απόκτηση του… I-bucka φαίνεται πως λέει πολλά για την κατάσταση της υγείας του Brook Lopez, ο οποίος έπειτα από το season opener κόντρα στους Brooklyn Nets δεν έχει εμφανιστεί σε κανένα άλλο παιχνίδι των πρωταθλητών κόσμου.
Ταυτόχρονα, με τους Portis και Ibaka να ρολάρουν στο 5, δύσκολα θα δούμε πολύ τον Γιάννη Αντετοκούνμπο στη φυσική του θέση, ως Center δηλαδή, κάτι που επηρεάζει άμεσα όλον τον περίγυρό του.
Τυπικά, ο Finals MVP της περασμένης σεζόν λειτουργεί ως παραδοσιακό πεντάρι στην επίθεση υπό κάθε συνθήκη, αφού αφενός ζει στο ζωγραφιστό και μαρκάρεται από τα πιο βαριά αντίπαλα κορμιά και αφετέρου αναγκάζει τον παρτενέρ του στη Frontline να λειτουργεί ως Floor spacer.
Αμυντικά όμως, σε ένα μπασκετικό περιβάλλον που συνεχώς ανοίγεται όλο και περισσότερο στο τρίποντο, ο Αντετοκούνμπο αναγκάζεται να ακολουθεί τα stretching forwards που μαρκάρει ως 4αρι ακόμα πιο μακριά από το ζωγραφιστό, κάτι που φθείρει την τρομερή -ίσως την κορυφαία όλων των εποχών- ικανότητά του ως help defender.
Το σημαντικότερο στοιχείο της Trade Deadline για τα “Ελάφια” όμως δεν είναι άλλο από το γεγονός πως με την αποχώρηση των Hood και Ojeleye, παικτών δηλαδή που το basketblog.gr φώναζε για τη χρήση τους και το κατά πόσο χωράνε ήδη από το καλοκαίρι, δημιουργήθηκαν παράλληλα 2 θέσεις στο ρόστερ του coach Budenholzer, που ευελπιστεί πως στην αγορά των buyouts θα βρει τις λύσεις που ψάχνει -έναν shot creator και έναν forward ικανό σε άμυνα και σουτ.