Η κουλτούρα και η αγωνιστική ταυτότητα μιας ομάδας αποτελεί τον «θεμέλιο λίθο» των οργανισμών του σημερινού NBA καθώς είναι στόχος και πολλές φορές, το «catchphrase» ορισμένων ομάδων. Σε αυτή την λογική, οι ομάδες προσπαθούν να δημιουργήσουν μια εικόνα για τον εαυτό τους που θα προσελκύσει τα βλέμματα των φιλάθλων και της λίγκας με αποτέλεσμα, να δημιουργηθούν οι συνθήκες ώστε να προσελκύσουν τους σταρ, που θα τους κάνουν διεκδικητές του τίτλου ή ακόμα να δημιουργήσουν ένα αξιόμαχο σύνολο που θα κάνει τηρουμένων των αναλογιών πορεία πρωταθλητισμού .
O Σον Μαρκς,GM των Μπρούκλιν Νετς δημιούργησε μια τέτοια προοπτική σχεδόν από το τίποτα στοχεύοντας μαζί με τον προπονητή, Κένι Άτκινσον, που επέλεξε τρία χρόνια πριν για τον πάγκο του Μπρούκλιν να ανέβει τον δύσκολο δρόμο της ανοικοδόμησης, με τους προκατόχους τους να έχουν αφήσει πίσω τους «συντρίμμια», μετά την καταστροφική ανταλλαγή του 2013 με τους Σέλτικς. Σημαντικό στοιχείο των δυο, ο Σον Μαρκς θήτευσε στον οργανισμό των Σπερς από διάφορα πόστα για αρκετά χρόνια, ενώ ο Άτκινσον βρέθηκε στην «Μέκκα» των advanced statistics, Χιούστον Ρόκετς και μετά δίπλα στον Μάικ Μπουντεχόλζερ, στους Χοκς για περίπου 4 χρόνια.
Οι άνθρωποι του οργανισμού δημιούργησαν ένα τρομερό κλίμα μέσα από την, όχι μόνο αγωνιστική αξιολόγηση αλλά και την ανάλυση της ψυχοσύνθεσης του εκάστοτε μέλους της ομάδας. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα την επιλογή «παικτών-στοιχημάτων» οι οποίοι ικανοποιούσαν τα «θέλω» των Μαρκς και Άτκινσον. Έτσι το Μπρούκλιν, το καλοκαίρι δεν δέχτηκε στην ομάδα παίκτες, όπως ο Ντουάιτ Χάουαρντ καθώς θεωρήθηκε ότι δεν ταιριάζει στην «ιδιοσυγκρασία» της ομάδας και αφέθηκε ελεύθερος ώστε να συνεχίσει την καριέρα του αλλού. Ακόμη, προσπάθησαν να βρουν παίκτες, που θα είχαν την δίψα να είτε να επανέλθουν σε καλή κατάσταση(ο Ντεμάρ Κάρολ αποτελεί το παράδειγμα αυτής της κατηγορίας) είτε την θέληση να αποδείξουν ότι ανήκουν στην λίγκα.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα της «κουλτούρας», που δημιούργησαν αυτοί οι δυο κύριοι ήταν τα συμβόλαια που υπέγραψαν οι Χάρις και Ντινγούιντι, με τους ίδιους να αφήνουν στο «τραπέζι» χρήματα και καλύτερα συμβόλαια, που θα μπορούσαν να βρουν το καλοκαίρι για να παραμείνουν στην ομάδα. Οι συγκεκριμένοι, είναι παραδείγματα παικτών που δεν είχαν βρει κάποια ομάδα που να τους θέλει για κάτι παραπάνω από το να γεμίζουν τον πάγκο τους και ανακάλυψαν την προσωπική τους «γη της επαγγελίας» στο Μπρούκλιν. Ο Τζο Χάρις έχει φέτος 13 πόντους μέσο όρο με 47% στα τρίποντα(καλύτερο ποσοστό στο NBA) κατακτώντας τον σχετικό διαγωνισμό στο ASG της Σάρλοτ. Από την άλλη, ο Ντινγουίντι, που πριν από 3 σεζόν βρισκόταν στα «αζήτητα» της λίγκας έρχεται συνήθως από τον πάγκο της ομάδας για να δώσει 17,4 πόντους και 5 ασίστ παίρνοντας πλέον λεπτά και ως starter.
Ένας ακόμη που ισχυρίστηκε ότι οι Νετς ήταν ότι καλύτερο συνέβη στην καριέρα του είναι ο σταρ της ομάδας, ΝτιΆντζελο Ράσελ όπου έφυγε από τους Λέικερς, μετά το περίφημο περιστατικό με τον Νικ Γιανγκ και κατάφερε να γίνει all-star αριθμώντας 20,7 πόντους, 6,7 ασίστ και 4,7 ριμπάουντ ανά παιχνίδι παίζοντας μέσο όρο 30 λεπτά! Φέτος, αναδείχθηκε all-star για πρώτη φορά στην καριέρα του και το καλοκαίρι θα εξαργυρώσει την παρουσία του στους Νετς με ένα καλό συμβόλαιο. Παράλληλα, οι επιλογές στα ντραφτ των τελευταίων ετών μπορεί να ήταν περιορισμένες, λόγω της περίφημης ανταλλαγής με την Βοστόνη αλλά ο Μαρκς βρήκε τρόπο να πάρει το 100% από αυτές.
Συγκεκριμένα, ο Λεβέρτ ήταν ένας παίκτης που θεωρήθηκε «γυάλινος» από τις υπόλοιπες ομάδες αλλά το Μπρούκλιν τον πίστεψε και φέτος, πριν τον τραυματισμό του(δεν είχε σχέση με τους τραυματισμούς του στο κολέγιο), θεωρούταν υποψήφιος για το βραβείο του πιο βελτιωμένου παίκτη της λίγκας έχοντας μέσο όρο 20 πόντους και όντας καταλυτικός στο πλάνο του Άτκινσον. Ακόμη, ένα παράδειγμα αθλητή, που αρκετές ομάδες δεν πίστεψαν στο ντραφτ, ήταν ο Τζάρετ Άλεν αμφισβητώντας το γεγονός ότι έχει την θέληση να δουλέψει για να βελτιωθεί, αυτή την στιγμή αποτελεί έναν από τους πιο αποτελεσματικούς μπλοκέρ της λίγκας έχοντας περίπου 2,1 κοψίματα ανά 36 λεπτά και έχοντας ανεβάσει τους μέσους όρους του σε όλες τις κατηγορίες, ενώ παίζει μόλις 6 λεπτά παραπάνω από πέρυσι έχοντας 11 πόντους, 8 ριμπάουντ, 1,5 ασίστ, 57% στα εντός παιδιάς και 72% στις βολές(8,2 πόντους,5,4 ριμπαουντ,0,7 ασίστ σε 20’ λεπτά πέρυσι).
Στο αγωνιστικό κομμάτι, το Μπρούκλιν ακολουθεί την «πεπατημένη» της λίγκας όντας 4ο σε εύστοχα τρίποντα ,ενώ επιχειρεί περίπου 35 ανά παιχνίδι(3η υψηλότερη επίδοση) και παράλληλα έχει ποσοστό ευστοχίας 35%(νούμερο 15 στην λίγκα). Αν δούμε τις στατιστικές κατηγορίες αυτή την στιγμή, οι Νετς βρίσκονται σχεδόν σε όλες από την 12η μέχρι την 17η θέση της κατάταξης σε όλο το NBA έχοντας όμως να αντιμετωπίσουν τραυματισμούς σε «παίκτες-κλειδιά». Χαρακτηριστικό είναι ότι μόλις τέσσερις παίκτες της ομάδας έχουν αγωνιστεί σε πάνω από 60 παιχνίδια φέτος(σύνολο παιχνιδιών 65) με τους Λεβέρτ, Τζέφερσον, Κραμπ, Κάρολ και Ντίνγουίντι να έχουν χάσει αρκετούς αγώνες καθ’όλη την διάρκεια της σεζόν.
Αντί για επίλογο θα κλείσουμε με τα λόγια του GM της ομάδας, Σον Μαρκς μιλώντας για το τρόπο επιλογής του ανθρώπινου δυναμικού:«Είναι μια οδύσσεια χωρίς τέλος, είναι να είσαι πάντα προετοιμασμένος να ποντάρεις πάνω σε ανθρώπους και στην θέληση που έχουν για να πετύχουν»,ενώ για την επιλογή του να βρεθεί στους Νετς:« Παρότι ξέραμε ότι θα υπάρξουν «σκοτεινές μέρες»,πιστεύαμε ότι μπορούσαμε να φτιάξουμε κάτι καλό εδώ γι’ αυτό αφήσαμε τις καλές δουλειές που είχαμε σε άλλους οργανισμούς».
Οι «σκοτεινές μέρες» αποτελούν παρελθόν για την ομάδα του Μπρούκλιν πλέον καθώς βρίσκονται στην κουβέντα για τα playoff από φέτος όντας στη 7η θέση. Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι οι Νετς δεν έφτασαν ακόμη εκεί που θέλουν καθώς φέτος θα έχουν την δική τους επιλογή στο ντραφτ, ενώ ήδη το όνομα τους ακούγεται ως πιθανός προορισμός αρκετών μεγάλων ονομάτων της ελεύθερης αγοράς του καλοκαιριού με τις «μετοχές» τους σίγουρα να ανεβαίνουν μετά την εξαιρετική φετινή σεζόν(7οι στην Ανατολή με ρεκόρ 32-33) όπου μια ομάδα γεμάτη «ερωτηματικά» έφτασε να είναι από τις πιο διασκεδαστικές και ενδιαφέρουσες ιστορίες του NBA.