Η pre-season των Magic -μιας εκ των χειρότερων ομάδων του φετινού πρωταθλήματος- έχει ολοκληρωθεί εδώ και μερικές ημέρες, με το Orlando να τα πηγαίνει εξαιρετικά στα 4 φιλικά του ματς, ακόμα και δεν είχε στη διάθεσή του τους εδώ και καιρό τραυματίες Markelle Fultz και Jonathan Isaac.
Το μεγάλο στοίχημα εδώ και 3 χρόνια της ομάδας όμως, ο Mo Bamba, ήταν εξαιρετικός και μοιάζει πιο έτοιμος από ποτέ για να κάνει την ήδη αργοπορημένη εκτόξευσή του.
Επιθετικά
Στο προβληματικό επιθετικά σύνολο του Jamahl Mosley, το οποίο πέτυχε μόλις 386 πόντους στα 4 φιλικά του δείγματα (96.5 ανά βραδιά), ο απόφοιτος του Texas ήταν υπεύθυνος για το 12%, πετυχαίνοντας 46 συνολικά (11.5 ανά βραδιά) με πολύ καλά ποσοστά σε ζωγραφιστό και τρίποντο, που είναι άλλωστε και το στοιχείο που δυνητικά τον διαφοροποιεί από τους περισσότερους νεαρούς centers της λίγκας.
Γενικότερα, εκτέλεσε 12 τρίποντα στα παιχνίδια προετοιμασίας (5 εύστοχα- 42%) και πρόσφερε πολλές λύσεις στους… ερωτευμένους με το iso/ slashing συμπαίκτες του, τραβώντας τον αντίπαλο «ψηλό» στο δίποντο.
Σε μια δεύτερη ανάγνωση, η επιθετική του συγκομιδή ήταν η 2η καλύτερη στον οργανισμό της Florida (114 πόντοι ανά 100 κατοχές- 95 μόλις χωρίς αυτόν), κάτι που σε συνδυασμό με το χαμηλό γενικότερα USG% του (22%- 5η καλύτερη επίδοση) φανερώνει μια ουσιαστική μετάλλαξη ακόμα και με λίγες κατοχές.
Το σημαντικότερα όμως, είναι η αυτοπεποίθηση που φαίνεται να βγάζει στην πρώτη του ουσιαστικά χρονιά ως ο βασικός center της αρμάδας του -μετά την περσινή ανταλλαγή του Nikola Vucevic στο Chicago– αναλαμβάνοντας 9.5 επιθέσεις μέσο όρο (8.5 σουτ + 1 ταξίδι στις βολές) σε 20 λεπτά (0.5 ανά λεπτό), ενώ μέχρι στιγμής σε 3 χρόνια στο ΝΒΑ δεν ανέλαβε ποτέ περισσότερες από 8 σε μια σεζόν.
Αμυντικά
105- 103- 110.
Αυτοί είναι οι πόντοι ανά 100 κατοχές που δέχονται εν τη παρουσία του οι Magic στην κανονική διάρκεια.
92- 93- 95.
Αυτοί είναι οι πόντοι ανά 100 κατοχές που δέχονται εν τη παρουσία του οι Magic στην pre-season.
To έργο μετριότητάς του όταν η νίκη μετράει πραγματικά είναι γνωστό, όπως επίσης γνωστοί ήταν και οι λόγοι που δεν έπαιρνε αρκετό χρόνο συμμετοχής από τη στιγμή που επιλέχθηκε στo Draft (Vucevic, δεν αγωνίζεται σε άλλη θέση, ασταθής).
Ωστόσο, στα 4 ματς μέτρησε 0.2 τάπες ανά λεπτό, επίδοση που είναι η 2η καλύτερη από το 1974, όταν δηλαδή μπήκαν οι τάπες στη στατιστική!
Ήδη είναι τρομακτικός ως rim protector, με τα φυσικά του προσόντα και το timing του στις τάπες να συναθροίζουν στο πρόσωπό του έναν εξαιρετικό interior αμυντικό, που μοιάζει πολλάκις ανίκητος.
Το ζήτημά του;
Ότι δε μοιάζει πάντα, όπως φαντάζουν οι Rudy Gobert και Myles Turner -οι πιθανότατα κορυφαίοι shot blockers της λίγκας.
Η εκτίμηση για τη σεζόν του
Με το μέγεθος, το σουτ, την έντονη αθλητικότητα για το ύψος του και το know how σε καταστάσεις PnR, φρονώ πως αν μετατρέψει το 1 τρίποντο ανά αγώνα στη pre-season έστω σε 1.5 στην κανονική διάρκεια, θα καταφέρει να ξεπεράσει το φράγμα των 10-11 πόντων ανά βραδιά (6 μέσο όρο στις 3 πρώτες του σεζόν).
Στην άμυνα, ακόμα και κατά τη συχνή του χρήση με τον επίσης Center Wendell Carter Jr. εξακολουθεί να αναλαμβάνει χρέη rim protector χωρίς να ανοίγεται στην περίμετρο, κάτι που λογικά θα του αποφέρει κοντά στις 2- 2.5 τάπες σε ένα οικοσύστημα που δεν θα έχει άλλες λύσεις μπροστά του ή πίσω του.