Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο είναι δίχως πάσα αμφιβολία ο απόλυτος πρωταγωνιστής ακόμα μιας φουρνιάς των Milwaukee Bucks, με τον Έλληνα σούπερ σταρ να μην εμμένει στο περσινό πρωτάθλημα αλλά να προσπαθεί με κάθε τρόπο να πετύχει και τον φετινό απόλυτο στόχο του, που δεν είναι άλλος από το back to back -κάτι που θα μπορέσει να σβήσει κάθε αμφιβολία για το περασμένο κατόρθωμα.
Ατομικά, είναι ξανά εξαιρετικός παρά τη μεταβολή του από ένα θηρίο στο αντίπαλο ζωγραφιστό σε έναν power forward που προσπαθεί να συνδυάσει αυτήν του την κυριαρχία με το σουτ από μέση και μακρινή απόσταση -αν και μαθηματικά δεν τον οδηγεί ακόμα στην επιτυχία- αποδεικνύοντας πως όποιος παραμένει στο χθες, μάλλον δεν έχει κάνει κάτι ουσιαστικό σήμερα.
Αλλά για να καταφέρει να φέρεις πέρας την όποια αποστολή του, ο περίγυρός του θα πρέπει να είναι στην καλύτερη δυνατή κατάσταση από πολλές απόψεις, προκειμένου να ενισχύσει τον ηγέτη του στο μακρύ δρόμο των Playoffs.
Αυτός ο περίγυρος έχει ακούσει πολλά από τους Έλληνες οπαδούς -όχι αποκλειστικά- του ΝΒΑ και του Greek Freak στο ΝΒΑ, με τους πάμπολλους χαρακτηρισμούς που έχουν κατά καιρούς ακούσει παίκτες όπως ο Khris Middleton, o Michael Carter- Williams, ο Εric Bledsoe και πολλοί ακόμα σημαντικοί πρωταγωνιστές του Milwaukee τα περασμένα χρόνια να κάνουν ένα βήμα υποχώρησης τον περασμένο πλέον Ιούλιο, όταν το core των «Ελαφιών» βοήθησε τον Γιάννη να φτάσει στην κορυφή του παγόβουνου.
Αλλά η πραγματική απόδειξη της συμβολής του στο παιχνίδι αλλά και τις επιδιώξεις του Αντετοκούνμπο αποτελεί η φετινή σεζόν, όπου οι άξιοι συμπαραστάτες του, οι Middleton και Jrue Holiday, έχουν απωλέσει αθροιστικά 25 παιχνίδια.
Το ρεκόρ της ομάδα του Mike Budenholzer λοιπόν σε αυτά τα ματς ανέρχεται στο πενιχρό 9-16 (36% επιτυχία), ενώ στα 9 παιχνίδια που έχει απωλέσει ο Γιάννης ανέρχεται στο 4-5 (44% επιτυχία).
Αυτό σημαίνει πως οι άλλοι δύο είναι καλύτεροι του Αντετοκούνμπο;
Σε καμία περίπτωση.
Αυτό σημαίνει πως οι άλλοι δύο είναι πιο σημαντικοί για τους Bucks από τον Αντετοκούνμπο;
Όχι.
Σημαίνει πως είναι πολύ αξιότιμα και καίρια γρανάζια όχι μόνο ως κομμάτια του rotation αλλά και της ανάπτυξης και του ίδιου του Γιάννη, αφού παρά το γεγονός πως κανείς του «δεν αξίζει» να είναι το νούμερο 2 σε μια ομάδα που φαντάζει ως ένα εκ των ακλόνητων φαβορί για το φετινό δαχτυλίδι, λειτουργούν άψογα ως δύο νούμερο 3 αναδεικνύοντας με τα δικά τους στοιχεία τα αντίστοιχα του ηγέτη τους.
Αναλυτικά το ρεκόρ των Bucks ανά απουσία:
Γιάννης: 4-5
Μiddleton: 5-7
Holiday: 4-9
Από τις 6 Ιανουαρίου, τα «Ελάφια» παραπαίουν μετρώντας 2 νίκες σε 6 ματς -η μια μάλιστα κόντρα στους χωρίς Draymond Green και σε περίοδο αναπροσαρμογής μετά την επιστροφή του Klay Thompson Warriors-, με τις 4 αυτές ήττες να προέρχονται από ομάδες κατώτερες βαθμολογικά και ουσιαστικά όπως οι Hornets (δις), οι Hawks και Raptors.
Σε αυτό το διάστημα, όπου απουσίαζε ο Holiday -κάτι που έφερε στην επιφάνεια πολλές πληγές των Bucks (απουσία πολλών playmakers, αδυναμία στο shot creation από τον πάγκο, μέτριοι αμυντικοί οι ball handlers τους κλπ)- τα «Ελάφια» σκοράρουν 3 λιγότερους πόντους (109 αντί 112) και δέχονται ακριβώς τους ίδιους (108) στα μετόπισθεν, σε μια συνταγή που τους κάνει μαθηματικά καλύτερους κατά έναν πόντο αλλά που δε μπορεί να αποτυπώσει το μέγεθος της μετριότητάς τους παράλληλα.
Τι αλλάζει;
- Ο μέτριος φέτος George Hill παίρνει αναγκαστικά περισσότερο χρόνο συμμετοχής στα 3 ματς που έχει αγωνιστεί σε αυτό το διάστημα, κάτι που δεν κάνει ιδιαίτερο καλό στους Bucks τόσο λόγω της μετριότητάς του από μακρινή απόσταση (30% σε 3 τρίποντα) όσο και της αδυναμίας του να σετάρει μια επίθεση με τον Αντετοκούνμπο παρόντα (11% USG%).
- Η τρύπα στο 4 φαίνεται μεγαλύτερη από αυτό που είναι πραγματικά, αφού πλέον ο Αντετοκούνμπο γίνεται ο πρωτεύων δημιουργός. Και για να δημιουργήσει χρειάζεται σουτέρ, κάτι που έχει κοντύνει τους Bucks προκειμένου να γεμίσουν με σουτέρ και χώρους για τον FMVP, αλλά ταυτόχρονα υστερούν σε μέγεθος, switchability και κατά συνθήκες ικανότητα στην άμυνα (110 πόντους παθητικό στις ήττες από τις 6/1).
- Δυστυχώς ή ευτυχώς, όταν ένα ρόστερ -όπως αυτά του οργανισμού του Wisconsin– στηρίζεται κυρίως σε floor spacers, τότε το όποιο IQ στη δημιουργία ή το διάβασμα αυτόματα χωλαίνει σημαντικά σε σχέση με μια ομάδα με πολλούς playmakers κάθε θέσης, όπως οι Warriors πχ. Η δημιουργία δεν είναι μονάχα οι ασίστ και τα λάθη, είναι το σωστό τάισμα, το ακριβές διάβασμα και η τρανταχτή εμπιστοσύνη στον συμπαίκτη, με τους iso makers Bucks να χάνουν καίρια στοιχεία σε αυτό το κομμάτι δίχως τον JH.
Φαινομενικά, όταν επιστρέψει ο πρώην παίκτης των Pelicans όλα θα είναι καλύτερα.
Αλλά μέχρι να γυρίσει στην αγωνιστική δράση, ο coach B καλείται να βρει άμεσα μια λύση, γιατί ακόμα και η τετράδα θα αρχίσει να απομακρύνεται…