Όταν γίνεται λόγος για τις χειρότερες πόλεις του ΝΒΑ, το Milwaukee -ευτυχώς ή δυστυχώς- έχει μια αρκετά ισχυρή παρουσία σε κάθε συζήτηση και λίστα, με τις καιρικές συνθήκες, την «ταπεινότητα» και την όποια έξαρση στην εγκληματικότητα να παίζουν καθοριστικά αρνητική επιρροή τόσο στους απλούς πολίτες και τη διαβίωσή τους εκεί όσο και στο καμάρι της πόλης, τους Bucks, και την ευελιξία τους στο χάρτη της ελεύθερης αγοράς και την προσέγγιση τρανταχτών ονομάτων.

Δεν είναι άλλωστε τυχαίο το γεγονός πως ο πιο σημαντικός αποκτηθείς free agent στη σύγχρονη ιστορία των «Ελαφιών» είναι ο… Brook Lopez, ένας πολύ τίμιος, σύγχρονος και καίριος Center που δεν πλησιάζει όμως σε κανένα σημείο το επίπεδο του σταρ εδώ και πολλά πολλά χρόνια.
Ουσιαστικά, οι δύο πιο σπουδαίοι παίκτες στην ιστορία του οργανισμού, ο Kareem Abdul Jabbar και ο Γιάννης Αντετοκούνμπο, έφτασαν στην πόλη του Wisconsin μέσω του ετήσιου Draft -κάτι που φυσικά δεν ήταν στο χέρι τους- ενώ άλλοι όπως ο θρυλικός Oscar Robertson ή οι βαθιά υποτιμημένοι Jrue Holiday και Khris Middleton έφτασαν εκεί μέσω ανταλλαγής -κάτι που επίσης δεν μπορούσαν να ελέγξουν.

 

 

 

Και αν τα χρόνια της εποχής Αντετοκούνμπο είναι πέρα για πέρα πετυχημένα ακόμα και με τις δυσκολίες που επιφέρει μια πόλη που μαστίζεται από το κρύο και την έλλειψη επιλογών, σε 23 χρόνια από το 1990 μέχρι και το 2013, οι Bucks μπήκαν στα Playoffs της πιο αδύναμης επί σειράς ετών Ανατολής μόλις 10 φορές ενώ ταυτόχρονα κατάφεραν να περάσουν από τον πρώτο γύρο μόλις μία φορά, κάτι που αποδεικνύει φυσικά τα πενιχρά ρόστερ τα οποία υπήρχαν στο Milwaukee!

Ακόμα και με τον ίσως μεγαλύτερο σούπερ σταρ αυτήν τη στιγμή στο ΝΒΑ όμως, ακόμα και αν είναι οι πρωταθλητές κόσμου και ένα ακλόνητο φαβορί και για το φετινό πρωτάθλημα, το σύνολο του Mike Budenholzer αδυνατεί να πείσει έστω και ρολίστες να ενισχύσουν την προσπάθειά του για το back to back, κάτι που στερεί (και θα στερεί) πολλές πιθανότητες επιτυχίας.

Πόσες φορές οι big 3 που θα συναντήσουν μπροστά τους θα έχουν μόνο ένα διαθέσιμο σταρ;
Πόσες φορές θα πέσουν σε μια εκάστοτε Atlanta (ομάδα με ένα σταρ και καλούς ρολίστες) στους Τελικούς περιφέρειας;

 

 

Οι Bucks φυσικά δε φέρουν καμία ευθύνη για την ατυχία των Nets ή την ανικανότητα των 76ers πέρυσι. Και δε θα τους ζητήσει κανείς τα… ρέστα για το γεγονός πως ήταν (και) τυχεροί.
Χρέος τους είναι όμως η διασφάλιση ενός όσο το δυνατόν ποιοτικότερου ρόστερ. Και αυτό προς το παρόν δεν το βλέπουμε.

Ήδη από το καλοκαίρι, είχαμε γράψει για το μεγάλο κενό τόσο στο 4 όσο και στην υπερβολικά γεμάτη backcourt στο παραδοσιακό 2 και 3, όπου εν ολίγοις υπήρχαν παίκτες δίχως ικανότητα πολυθεσίας που κουτουλούσαν μεταξύ τους, με το big ball (Γιάννης + ένας center) και την ύπαρξη ενός δημιουργού (Holiday/ Middleton/ Hill) να περικόπτει την κοινή τους σύμπλευση και τα όσα -δυνητικά- θα χάριζαν στον «Coach B» (spacing, switchability, αθλητικότητα κλπ).

Ο Hood έφυγε, το ίδιο και ο ποιοτικότερος όλων DiVincenzo, που ωστόσο προερχόταν από σοβαρό τραυματισμό και ακόμα δεν είχε προσαρμοστεί σε ένα ρόστερ που πέρυσι δεν τον χρειάστηκε κοιτώντας καθαρά το αποτέλεσμα (τραυματίστηκε στον πρώτο γύρο κόντρα στους Heat).
Στη θέση τους ήρθε όμως μόνο ένας παίκτης, ο σκληρός και πρόθυμος αμυντικά μα και ακατέργαστος επιθετικά Bembry, που δεν ταιριάζει με τον Γιάννη από τη στιγμή που δεν είναι σταθερά καλός από μακρινή απόσταση -εξέλιξη που δημιουργεί αυτόματα ένα σαφές πισωγύρισμα στα «Ελάφια», που αναγκαστικά θα δώσουν περισσότερο χρόνο συμμετοχής στο δευτεροετή Nwora και τον γερόλυκο Matthews αφού η ενίσχυσή τους σε αυτή τη μορφή ανάγκης δύσκολα θα καλυφθεί -εξαιτίας τόσο της μικρής αγοράς όσο και της έλλειψης των φίλτρων που αναζητούν στο… κατάστημα της free agency.

 

 

Ωστόσο, σύμφωνα με το πως αρέσκονται να παίζουν, τα φτερά δεν είναι το μοναδικό ζήτημα που χρήζει ενίσχυσης…

Συγκεκριμένα, κάθε μία πεντάδα (μίνιμουμ 30 λεπτά) που ο Γιάννης έχει υπάρξει μέλος της την τρέχουσα σεζόν διαθέτει τουλάχιστον έναν εκ των Holiday και Hill, δύο -εκτός των ποιοτικών τους διαφορών- PGs με δημιουργικά και εκτελεστικά χαρακτηριστικά, που έχουν την εμπειρία και την ωριμότητα να τρέχουν άρτια την ομάδα -και που μάλιστα ρολάρουν τρομερά με τον Αντετοκούνμπο (3ο και 2ο καλύτερο Net Rating στο ρόστερ)!

Όταν όμως, ο μοναδικός στόχος είναι το πρωτάθλημα και τίποτα λιγότερο, το front office οφείλει να κινήσει γη και ουρανό για να διαμορφώσει όσο το δυνατόν καλύτερες συνθήκες για το repeat –με την περίπτωση του Goran Dragic, ενός παίκτη που από την Trade Deadline ήδη είχε συνδεθεί άρρηκτα με τους Bucks και τους Mavericks, να φάνταζε ιδανική.

Μετά την προσθήκη του Spencer Dinwiddie όμως και την ταυτόχρονη ύπαρξη των Doncic και Brunson, η περιφέρεια του Dallas φάνταζε ιδιαίτερα γεμάτη για τα τερτίπια του Σλοβένου shot creator.
Ωστόσο, δεν κατέληξε ποτέ στο Milwaukee, αλλά στο Brooklyn.

 


 

 

Σημείωση. Δεν κατέληξε στο Milwaukee, όπου θα είχε ρόλο back up PG στη θέση του Hill (όχι από την αρχή λογικά), αλλά στο Brooklyn όπου σε ένα ιδανικό σενάριο υπάρχουν οι Simmons, Irving και Mills χωρίς να να υπολογίζονται καν οι ball hog/ δημιουργικές εκρήξεις των Thomas, Durant και Curry και η ταυτόχρονη άρνηση του Dragic στο παιχνίδι μακριά από τη μπάλα.

Θεωρώ πως ένα περιουσιακό στοιχείο όπως αυτό του DiVincenzo δεν έπρεπε να παραχωρηθεί απλά για τον Serge Ibaka, με την άνοδο του Greek Freak στο 5 να φαντάζει στα μάτια μου ως μια ιδανική επιλογή εκσυγχρονισμού σε άμυνα και επίθεση και ταυτόχρονου ξεκλειδώματος μιας ακόμα θέσης στα φτερά όσο ο Brook Lopez είναι στα πιτς.
Η προτεραιότητα ήταν η κάλυψη των ρεαλιστικών κενών, κάτι που εν τέλει δεν έγινε και μάλλον δεν θα γίνει φέτος.

 


 

 

Αυτό είναι λάθος του front office.
Το μεγαλύτερο όμως πρόβλημα θα παραμένει πάντα μια πόλη που δε μπορεί να σηκώσει αυτά που προσφέρει η εποχή Αντετοκούνμπο.

Και με τη μανία που κυριαρχεί εδώ και μερικά για την επέκταση των ομάδων του ΝΒΑ, καλό θα ήταν να έχουμε στο μυαλό μας τόσο το Kansas City και το Cincinnati που είναι κοντά σχετικά όσο και την… παραδοσιακή αγάπη σε Seattle, California ( San Diego ενδεχομένως; ) και Las Vegas ως ενδεχομένη αλλαγή μέσα στην επόμενη πενταετία- δεκαετία.
Αν δε γίνει, ίσως ο Γιάννης να είναι ο νέος Kareem, αλλά με τη λάθος έκβαση για τους Bucks…

 

 

Tags:
Γιάννης Αντετοκούνμπο Γκόραν Ντράγκιτς Μιλγουόκι Μπακς Ντράγκιτς