Ο Dejounte Murray είναι από τους πολλούς παίκτες του ΝΒΑ που έχουν φτύσει αίμα για να γίνουν σημαντικά γρανάζια της λίγκας, αφού δεν του χαρίστηκε τίποτα ποτέ και από κανέναν.

Ήδη από το High School άγγιζε με το ζόρι τα 50 κορυφαία prospects, αναγκαζόμενος έτσι να διαλέξει το γειτονικό κολέγιο της Washington μην έχοντας πολλές άλλες επιλογές, όπως τόσα και τόσα αστέρια του πρωταθλήματος.
Λίγο καιρό αργότερα, είδε 28 ολόκληρους παίκτες να επιλέγονται πριν από αυτόν στο Draft του 2016, με ονόματα όπως οι Ben Simmons, Jaylen Brown, Domantas Sabonis, Buddy Hield και Jamal Murray να μην αφήνουν χώρο για τη δική του λάμψη στα media και την προσοχή του κοινού, που δεν του έδινε την παραμικρή σημασία.

 

 

Ας είναι.
Η μοίρα όμως, κούνησε απαλά το μαγικό της ραβδί και τον έστειλε γοερά στο μέρος όπου έχει γεννηθεί για να μετουσιώνει χαμηλά picks σε απόλυτους σταρ.

Το San Antonio.

Η αρχή ήταν δύσκολη.
Όπως ήταν και όλα τα προηγούμενα χρόνια του, που ήταν γεμάτα με αμφισβήτηση και μια συνεχή κινητικότητα απόδειξης του ποιος είναι πραγματικά.

Ωστόσο, δεν ήταν ποτέ μόνος του, παρά το γεγονός πως μεγάλωσε για μεγάλο διάστημα χωρίς γονείς.
Στο πλευρό του ήταν πάντα η πολυαγαπημένη του αδερφή και ο κολλητός του φίλος, ο ράπερ Heavy Chevy, που όντας αρκετά μεγαλύτερός του, κάλυψε αρκετά σύντομα την πατρική φιγούρα που έλειπε από τη ζωή του.

Η Montisha από την άλλη, δεν τον άφησε ποτέ από τα μάτια της.

Ήταν η πρώτη που έχανε τη φωνή της από τις κραυγές όταν έβλεπε κάθε έναν αγώνα του.
Ήταν η πρώτη που του έστελνε μήνυμα για το πόσο καλά τα πήγε.
Ήταν η πρώτη που ήταν στο πλευρό του όταν δεν αγωνιζόταν καθόλου.
Ήταν η πρώτη που δεν έφυγε στιγμή από δίπλα του όταν διέλυσε το γόνατό του το 2018.

Δεν θα είναι ποτέ ξανά όμως.

Όπως ενημέρωσε ο ίδιος, χωρίς να δώσει περαιτέρω πληροφορίες, η αδερφή του έφυγε από τη ζωή πριν από 5 ημέρες, ραγίζοντάς του όση καρδιά του είχε απομείνει από τον περασμένο Ιανουάριο.

 

 

 

Τότε, την 17η ημέρα της νέας χρονιάς, ο άνθρωπος που τον προστάτευε πάντα από τις συμμορίες και τις σκοτεινές γωνίες του Seattle όσο η μητέρα του ήταν στη φυλακή, ο άνθρωπος που δεν τον άφηνε στιγμή από τα μάτια του, ο άνθρωπος που μια φορά το είχε σκάσει από τη φυλακή για να τον επισκεφθεί στα γενέθλιά του και μετά γύρισε πίσω στα κρυφά, έφυγε από κοντά του μια για πάντα.

Μέσα σε λίγους μήνες λοιπόν, ο παίκτης των Spurs έχασε δύο από τα πρόσωπα που κίνησαν γη και ουρανό για να κάνει τα όνειρά του πραγματικότητα, λειτουργώντας ως ατσάλινες ασπίδες μπρος στα αβυσσαλέα βέλη των κριτικών και της κοινής γνώμης.

Ο Frondo δεν θα είχε καταφέρει να παραδώσει ποτέ το δαχτυλίδι στις φλόγες χωρίς τον αγαπημένο του Sam.
O Tommy Shelby δεν θα είχε χτίσει ποτέ την αυτοκρατορία του χωρίς τον αγαπημένο του Arthur.
O Rick Dalton δεν θα είχε καταφέρει ποτέ να γίνει αστέρι του Χόλιγουντ χωρίς τον αγαπημένο του Cliff Booth.

Ο Murray βρέθηκε ξαφνικά πεταμένος σε αχαρτογράφητα νερά, με τα λατρεμένα του σωσίβια να ξεφουσκώνουν απότομα και να τον αφήνουν αβοήθητο στη μέση του πουθενά.

Δυσκολεύτηκε, προσπάθησε, μόχθησε.
Αλλά έμαθε να κολυμπάει μόνος του και να στηρίζεται στα δικά του χέρια, στα δικά του πόδια, στις δικές του ανάσες.

Έμαθε να είναι 3 άνθρωποι μαζί, που λειτουργούν αγκαλιά για έναν κοινό στόχο.

Ο Dejounte Murray θα γίνει ένας από τους καλύτερους two way παίκτες του ΝΒΑ σε λίγα χρόνια και αυτός που θα οδηγήσει ξανά στα Playoffs τους Spurs, έναν οργανισμό που πίστεψε σε αυτόν όταν όλοι έβρισκαν δικαιολογίες και έφευγαν από την πίσω αυλή.

 

 

Το μεγαλύτερο εφόδιό του είναι η σκέψη πως ό,τι αγαπούσε πέθανε, χάθηκε σε μια ταπεινή στιγμή και δε θα γυρίσει ποτέ ξανά πίσω.

Καιρός να δημιουργήσει νέες αναμνήσεις, νέες επιτυχίες και νέες διεξόδους, από αυτές που θα ήταν περήφανος να μιλάει στους αγαπημένους του τις πρώτες ώρες της νύχτας.
Και όσο τον προσέχουν η Montisha και ο Heavy Chevy δεν υπάρχει περίπτωση να αποτύχει!

Tags:
San Antonio Spurs