Πολλοί τον έχουν στο μυαλό τους ως τον Goat, άλλοι ως έναν από τους κορυφαίους που έχουν παίξει ποτέ το άθλημα του basketball. Όμως, δεν ήταν από την αρχή έτσι. Όλα του δρόμου δύσκολα που λένε. Ο Michael Jordan όταν έγινε Draft το 1984, δεν ήταν το νούμερο ένα, ούτε καν το νούμερο δύο. Μπροστά του οι Hakeem Olajuwon και Sam Bowie.
Μάλιστα το disrespect δεν τελείωσε εκεί, όταν ο τότε General Manager των Bulls, Rod Thorn δήλωνε στον τύπο: «Μακάρι να ήταν 2.15, αλλά δεν είναι. Ο Olajuwon θα ήταν το νούμερο ένα pick από όποιον και αν επέλεγε, συμπεριλαμβανομένου και του εαυτού μου!».
Σε αυτό το σημείο πρέπει να σημειωθεί ότι το 1984 το μπάσκετ ήταν των… ψηλών. Δεν ήταν τυχαίο το γεγονός ότι δύο center ήταν τα πρώτα δύο pick. Και αν μπορούμε να πούμε ότι ο “The Dream” πρόσφερε δύο δαχτυλίδια στους Rockets και έκανε σπουδαία καριέρα, οι Blazers που πήραν τον Sam Bowie θα πρέπει να “βαράνε το κεφάλι τους στον τοίχο”, παρότι εκείνη την εποχή είχαν τον Clyde Drexler στην θέση που έπαιζε ο Jordan.
Επειδή όμως δεν ειπώθηκαν μόνο αυτά για τον θρύλο των Bulls, ο τότε σπουδαίος παίκτης Walt Frazier είχε πει: «Θα πρέπει να καταλάβει πως δεν είναι 2.10 και δεν θα μπορέσει να ηγηθεί μία ομάδας στο NBA».
Πάντως το μόνο σίγουρο είναι πως αν το Draft γινόταν μετά του Ολυμπιακούς Αγώνες, στους οποίους ο Jordan ηγήθηκε των προσπαθειών προς το χρυσό, τίποτα από τα παραπάνω δεν θα είχε σημασία και λογικά ο Jordan θα κατέληγε στην κορυφή.
Ο τότε coach της Team USA, Bob Knight είπε χαρακτηριστικά μετά από μερικά workouts εκείνο το καλοκαίρι: «Είναι ο καλύτερος μπασκετμπολίστας που έχω δει».
Φυσικά, στο ντοκιμαντέρ και ο Rod Thorn λέει πως: «Ήμασταν πολύ τυχεροί που επιλέξαμε τον MJ πριν την Ολυμπιάδα γιατί μετά έγινε ο πιο διάσημος ερασιτέχνης μπασκετμπολίστας του κόσμου».