Η έννοια της τύχης είναι πολλές φορές συνυφασμένη με τη μοίρα και το πεπρωμένο.
Σε περιπτώσεις που αυτή ξεπερνά κάθε είδους λογική, ο πρωταγωνιστής της εξαίρεσης του κανόνα θα έπρεπε να νιώθει όπως ο Paul Pierce, ευλογημένος.
Ήταν φθινόπωρο του 2000 και συγκεκριμένα, στις 25 Σεπτεμβρίου, όταν ο Paul Pierce μαχαιρώθηκε 11 φορές στο πρόσωπο, τον λαιμό και την πλάτη και του έσπασαν ένα μπουκάλι στο κεφάλι.
Πιο συγκεκριμένα, ο Pierce βρίσκεται εκείνο το βράδυ σε ένα κλαμπ διασκέδασης, στο «Buzz Club», μαζί με τον συμπαίκτη του Tony Battie.
Το βράδυ εξελισσόταν όμορφα, μέχρι που αποφάσισε να προσεγγίσει μέλος της οικογενείας του εξοργίζει έναν παρευρισκόμενο, ονόματι Anthony Merston, ο οποίος θεωρεί φυσικό επακόλουθο την «τιμωρία» του 22χρονου.
Τον χτυπάει στο πίσω μέρος του κεφαλιού και ο Pierce πέφτει κάτω αβοήθητος.
Οι δύο έτεροι της παρέας του θύτη, οι William Ragland και Trevor Watson, αρχίζουν να γρονθοκοπούν το ανήμπορο να αντιδράσει θύμα τους.
Ο Ragland, άνθρωπος με ήδη βεβαρημένο ποινικό μητρώο, καθώς εξέτιε ποινή φυλάκισης 25 ετών για δολοφονία στην ηλικία των 14, αποφάσισε να οδηγήσει την κατάσταση στο σημείο του απροχώρητου… Να μαχαιρώσει τον Pierce 11 ολόκληρες φορές!
Ναι καλά ακούσατε.
Όπως ο ίδιος ο Pierce αποκαλύπτει: «Το μόνο που μπορώ να θυμηθώ είναι εμένα να προσπαθώ να σκουπίζω το αίμα που έτρεχε στο πρόσωπό μου, χωρίς να ξέρω το μέγεθος της ζημιάς που είχα πάθει».
Η ζημιά που προξενήθηκε μεγάλη, αφού χρειάστηκε να κάνει εγχείριση για τον πνεύμονα του.
Όλο αυτό τον έκανε πιο δυνατό, έδειξε πείσμα και μετά από όλο αυτό αγωνίστηκε σε 82 παιχνίδια την σεζόν 200/01 έχοντας 25.3 πόντους κατά μέσο όρο, 6.4 ριμπάουντ, 3 ασίστ και 1.7 κλεψίματα.
Ο ίδιος χρειάστηκε πολύ χρόνο να το ξεπεράσει… συγκεκριμένα αναφέρει: «Ήμουν παρανοϊκός. Κουβαλούσα όπλο για 2 χρόνια. Δεν μπορούσα να είμαι με κόσμο. Ήταν τραυματική εμπειρία».
Δείτε εδώ την φωτογραφία: