Μετά και από την προηγούμενη σεζόν, φάνηκε για μια ακόμη φορά πόσο δύσκολο είναι να κερδίσει κανείς το βραβείο του MVP. Ο Τζέιμς Χάρντεν, ο ΛεΜπρον Τζέιμς, ο Κρις Πολ, ο Ράσελ Ουέστμπρουκ και άλλοι πραγματοποίησαν εξαιρετικές σεζόν και είχαν θέσει σοβαρή υποψηφιότητα, όμως αυτός ο ατομικός τίτλος κατέληξε στον Κάρι, αφήνοντας του υπόλοιπους με… άδεια χέρια.
Εάν ανατρέξει κανείς στην ιστορία του NBA, θα παρατηρήσει πως αυτό το πράγμα δεν είναι πρωτόγνωρο. Αντιθέτως, στο πέρασμα των χρόνων, έχουν υπάρξει αρκετά παρόμοιες περιπτώσεις με έπαθλο το βραβείο του MVP. Πολλοί παίκτες που ήταν υποψήφιοι για αυτή την ατομική διάκριση και παρόλο που πραγματοποίησαν καριέρες “Hall of Fame”, δεν αναδείχθηκαν ποτέ πολυτιμότεροι παίκτες της κανονικής περιόδου, δείγμα του πόσο δύσκολο είναι να κερδίσει κανείς αυτό το σπουδαίο βραβείο.
Κάπου εδώ, πρέπει να τονιστεί ότι δεν θα συμπεριληφθούν νεότεροι παίκτες, όπως ο Χάντερ ή/και ο Ουέστμπρουκ, που έχουν ακόμα την ευκαιρία να κερδίσουν κάποια μέρα το βραβείο του MVP, αλλά κάποιοι από τους σπουδαιότερους παίκτες όλων των εποχών που δεν τιμήθηκαν ποτέ με αυτή τη διάκριση. Αυτοί είναι 10 εκ των κορυφαίων παικτών στη ιστορία του NBA, οι οποίοι δεν αναδείχθηκαν ποτέ σε MVP.
10. Τζορτζ Τζέρβιν
O Τζόρτζ Τζέρβιν είναι ένας από τους καλύτερους σκόρερ στην ιστορία του NBA και συγκαταλέγεται ανάμεσα στους 50 κορυφαίους παίκτες όλων των εποχών.
Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι ήταν ο πρώτος σκόρερ της λίγκας τέσσερις φορές, ενώ ολοκλήρωσε δύο σεζόν με μέσο όρο άνω των 32 πόντων. Μπήκε στο Hall of Fame, μετρώντας 26 πόντους ανά παιχνίδι και έπαιξε σε εννιά All-Star game.
Παρά τα κατορθώματά του εντός παρκέ, ο Τζέρβιν δεν κατάφερε ποτέ να βραβευτεί ως MVP, καθώς παίκτες-θρύλοι του NBA, όπως ο Μπιλ Ουόλτον, ο Μόουζες Μαλόουν, ο Καρίμ Αμπντούλ-Τζαμπάρ και ο Τζούλιους Έρβινγκ τον κέρδισαν σε ουκ ολίγες περιπτώσεις.
9. Πολ Πιρς
Ο Πολ Πιρς μπήκε στον μαγικό κόσμο του NBA στα τέλη της δεκαετίας του ’90 και έμελλε να «σημαδέψει» το κορυφαίο πρωτάθλημα με την ηγετική του στόφα.
Αυτός μαζί με τον Κέβιν Γκαρνέτ και τον Ρέι Άλεν αποτέλεσαν τους «Big Three» των Μπόστον Σέλτικς και ο ίδιος ηγέτης τους για πολλά χρόνια, προτού αποχωρήσει για Νετς και Ουίζαρντς.
Ο Πιρς πραγματοποίησε εξαιρετικές σεζόν σε ατομικό επίπεδο, όμως το ότι οι Κέλτες δεν είχαν κάποια αξιόλογη επιτυχία σε ομαδικό επίπεδο, είχε ως αποτέλεσμα οι σπουδαίες ατομικά σεζόν του Πιρς να μην μετουσιωθούν σε ένα βραβείο MVP, καθώς ποτέ δεν ανέβηκε πάνω από την 7η θέση στη σχετική ψηφοφορία..
8. Τζέισον Κιντ
Ο Τζέισον Κιντ ήταν ένας από τους καλύτερους πασέρ και εν γένει γκαρντ του NBA, προσφέροντας σε όλους τους τομείς του παιχνιδιού. Άλλωστε, έφτασε σε πολλά triple-double στην εξαιρετική 19χρονη καριέρα του.
Ο νυν κόουτς των Μιλγουόκι Μπακς και του Γιάννη Αντετοκούνμπο, βρέθηκε έντεκα φορές σε All-Star game και πέντε στην καλύτερη πεντάδα της χρονιάς.
Όμως, ούτε αυτός κέρδισε το βραβείο του MVP, λόγω του απίστευτου ανταγωνισμού που υπήρχε εκείνη την εποχή. Βέβαια ο Κιντ βρέθηκε αρκετά κοντά στο 2002, οπότε οι Νετς έφτασαν μέχρι τους τελικούς του NBA, όμως γνώρισε μια οριακή ήττα από τον Τιμ Ντάνκαν στη ψηφοφορία για τον MVP εκείνης της σεζόν.
7. Κλάιντ Ντρέξλερ
Αν και στις μέρες μας η σύγκριση αυτή μοιάζει τουλάχιστον ανόητη, οι άνθρωποι της τότε εποχής συνέκριναν τον Κλάιντ Ντρέξλερ με τον Μάικλ Τζόρνταν, ως προς το ποιος εκ των δύο ήταν ο κορυφαίος σούτινγκ γκαρτ.
Αναμφίβολα πάντως, ο Ντέξλερ είχε τεράστια έφεση στο σκοράρισμα και είναι σχεδόν βέβαιο ότι εφόσον αγωνιζόταν σε άλλη εποχή θα κέρδιζε το εν λόγω βραβείο.
Το 1992, βρέθηκε μια «ανάσα» από αυτό, έχοντας κατά μέσο όρο 25 πόντους, 6.7 ασίστ και 6.6 ριμπάουντ εκείνη τη σεζόν, όμως το έχασε ελέω Τζόρνταν, συγκεντρώνοντας τις περισσότερες ψήφους μετά τον «Air». Για την ιστορία, την ίδια χρονιά έχασε και τον τίτλο από τον Τζόρνταν και την παρέα του.
6. Έλγκιν Μπέιλορ
Ο Έλγκιν Μπέιλορ ήταν βασικό «γρανάζι» των απίθανων ομάδων των Λέικερς, με το κοινό να αναγνωρίζει ότι επρόκειτο για έναν από τους σπουδαιότερους παίκτες όλων των εποχών.
Φαίνεται απίστευτο το ότι δεν παρέλαβε ποτέ του βραβείο του MVP, όμως οι παίκτες που τερμάτισαν μπροστά του ήταν πραγματικοί «θρύλοι». Σε ό,τι αφορά την καριέρα του, ο Μπέιλορ είχε 27,4 πόντους, 13,5 ριμπάουντ και 4,3 ασίστ, συμπεριλήφθηκε μια φορά στην καλύτερα πεντάδα του ΝΒΑ, ενώ οκτώ φορές βρέθηκε στους πρώτους έξι, τέσσερις εκ των οποίων στη πρώτη τριάδα.
Η καλύτερη περίοδος της καριέρας του ήταν από το 1960-’68, περίοδος όπου ο Ουίλτ Τσάμπερλεϊν, ο Μπιλ Ράσελ και ο Όσκαρ Ρόμπερτσον μονοπωλούσαν το βραβείο του MVP και μοιραία δεν κατάφερε να πάρει ποτέ το βραβείο αυτό.
5. Πάτρικ Γιούινγκ
Ο Πάτρικ Γιούινγκ δεν κέρδισε ποτέ κάποιο «δαχτυλίδι» με τη φανέλα των Νιου Γιορκ Νικς, αλλά αναζωογόνησε ένα περήφανο, κάποτε, προνόμιο,αυτό της μάχης του τίτλου, καθώς αγωνίστηκαν πολλές φορές για την κατάκτηση του πρωταθλήματος.
Ο Έουινγκ δεν ξεπέρασε ποτέ την τέταρτη θέση στην ψηφοφορία του MVP, ενώ βρέθηκε 6 φορές στο top-5 της σχετικής λίστας. Και στην περίπτωση αυτή, θρύλοι του NBA, όπως ο Μάτζικ Τζόνσον, ο Μάικλ Τζόρνταν, ο Χακίμ Ολάζουον και ο Τσαρλς Μπάρκλεϊ τού έφραξαν το δρόμο προς την ανάδειξή του σε MVP μιας σεζόν.
4. Τζον Χάβλιτσεκ
Ο Τζον Χάβλιτσεκ αποτελεί από μόνος του κεφάλαιο για τους Μπόστον Σέλτικς, καθώς ήταν αυτός που τούς οδήγησε κατά την εποχή ανάμεσα σε αυτή του Μπιλ Ράσελ και του Λάρι Μπερντ.
Ο Χάβλιτσεκ πήρε οκτώ πρωταθλήματα με τους Κέλτες, ενώ είναι ο κορυφαίος σκόρερ όλων των εποχών της ομάδας.
Παρόλα αυτά, ούτε αυτός κατάφερε να πάρει έστω μια φορά του βραβείο του MVP, καθώς η καλύτερη θέση που είχε λάβει στη ψηφοφορία ήταν η τέταρτη, με τον συμπαίκτη του, Μπιλ Ράσελ, όπως επίσης και τον Ντέιβ Κόουενς να κέρδισαν το βραβείο αρκετές φορές.
3. Έλβιν Χέις
Ο Έλβιν Χέις συμμετείχε σε 12 All-Star game, έχοντας συμπεριληφθεί στους 50 καλύτερους παίκτες όλων των εποχών στο NBA, όμως η πλούσια καριέρα του δεν οδήγησε στο βραβείο του MVP.
Την ώρα που το ενεργητικό των ομάδων είχε μειωθεί αισθητά, ο Χέις πραγματοποιούσε εκπληκτικές σεζόν, «βομβαρδίζοντας» με πολλούς πόντους τα αντίπαλα καλάθια.
Παρόλα αυτά, οι Ντέιβ Κόουενς, Τζορτζ Τζέρβιν, Μόουζες Μαλόουν και Μπομπ Μάκ Αντου ήταν πάντοτε μπροστά του, στερώντας του το βραβείο του MVP, καθώς δεν τερμάτισε ποτέ πάνω από την τρίτη θέση στη σχετική ψηφοφορία.
2. Αϊζάια Τόμας
Ο Αϊζάια Τόμας ήταν ένα από τα καλύτερα πόιντ γκαρντ όλων των εποχών και εμβληματική μορφή των Ντιτρόιτ Πίστονς, καθώς αυτοί ήταν η μοναδική ομάδα στην καριέρα του Αμερικανού παλαίμαχου (1981-’94).
Ο Τόμας κατέκτησε δύο πρωταθλήματα με τους Πίστονς, είναι πρώτος στην ιστορία της ομάδας σε πόντους, ασίστ, κλεψίματα και εμφανίσεις, υπήρξε μέλος της καλύτερης πεντάδας του NBA τρεις φορές, συμμετείχε σε 12 All-Star game, βρίσκεται στη λίστα με τους κορυφαίους 50 όλων των εποχών, ενώ είναι μέλος του Hall of Fame.
Παρόλα αυτά, οι Μάτζικ Τζόνσον, Λάρι Μπερντ και Μάικλ Τζόρνταν τού στέρησαν την ευκαιρία να απολαύσει τη μέγιστη ατομική διάκριση, με την υψηλότερη θέση που έχει ποτέ καταλάβει στη ψηφοφορία να είναι η πέμπτη το 1984.
1. Τζέρι Ουέστ
Αρκετοί ισχυρίζονται πως ο Τζέρι Ουέστ είναι ο καλύτερος παίκτης που έχει περάσει πότε από τα γήπεδα του NBA, γεγονός που κάνει ακόμη δυσκολότερο το να αντιληφθεί κανείς πώς γίνεται ένας τέτοιος παίκτης να μην έχει αναδειχθεί έστω μια φορά MVP.
Ο Ουέστ είχε 27 πόντους, 6.7 ασίστ και 5.8 ριμπάουντ κατά μέσο όρο στην καριέρα του, ενώ είναι γνωστός και με το προσωνύμιο «Mr. Clutch» για την αποτελεσματικότητά του στις κρίσιμες στιγμές των αναμετρήσεων.
Ο «Mr. Clutch», λοιπόν, πλησίασε τέσσερις φορές στην πηγή (βραβείο MVP), όμως δεν κατάφερε να πιει νερό (2η θέση), καθώς άλλοτε τον ξεπερνούσε ο Ουίλτ Τσαμπερλέιν (1968), άλλοτε ο Ουίλλις Ριντ (1970) κι άλλοτε ο Καρίμ Αμπντούλ-Τζαμπάρ (1971,1972).
Το πιο παράδοξο; Ότι ο παίκτης που αποτελεί τη «σιλουέτα» του σήματος του NBA, το ίδιο το «πρόσωπο» της κορυφαίας λίγκας στον κόσμο, ο Τζέρι Ουέστ, δεν έχει αναδειχθεί ποτέ MVP της κανονικής περιόδου…
Πηγή: hypun.com