1) H εμμονή του coach Bud
Μπορεί να έχει αποδειχθεί πολλάκις πως οι Milwaukee Bucks λειτουργούν πολύ καλύτερα με τον Γιάννη Αντετοκούνμπο ως center στη σειρά με τους Brooklyn Nets, αλλά ο Mike Budenholzer επιμένει συνεχώς στον Brook Lopez για αυτή τη θέση, ο οποίος αγωνίστηκε στα 46 από τα 53 λεπτά της αναμέτρησης.
Μπορεί χθες να ήταν αρκετά εύστοχος από την περίμετρο (3-4 τρίποντα), αλλά τα 8 του ριμπάουντ και οι 4 του τάπες είναι περισσότερο πλασματικές παρά ουσιαστικές συμβολές απέναντι σε μια ομάδα που έχει αποφασίσει να ζήσει και να πεθάνει με το small ball.
Η χειρότερη συνεισφορά φυσικά, είναι τα drop coverages του απόφοιτου του Stanford, τα οποία και επιτρέπουν στον Kevin Durant (κυρίως) ελεύθερες όψεις από το αγαπημένο του mid range.
2) H δυσκολία των σουτ του KD
Το game tying σουτ του Kevin Durant στο φινάλε της κανονικής διάρκειας -που έστειλε το ματς στο έξτρα πεντάλεπτο- είναι ένα από τα πιο δύσκολα σουτ στην ιστορία, με την απόσταση και τον κολλημένο αμυντικό πάνω του να το κάνουν… υπεράνθρωπο.
Η πιο τρανή απόδειξη για αυτό;
Το airball του ίδιου του KD σε ένα πανομοιότυπο σουτ στο τέλος της παράτασης και η αποτυχία ισοφάρισης του σκορ στο 113.
3) Η εμπιστοσύνη του Γιάννη στο τρίποντο
O Γιάννης Αντετοκούνμπο είναι ένας από τους παίκτες του ΝΒΑ με τα χειρότερα ποσοστά από τη ζώνη του τριπόντου, με τον ίδιο όμως, να δουλεύει πεισματικά προκειμένου να αντιμετωπίσει τον μεγαλύτερο φόβο του, τη γραμμή του τριπόντου, όπως είχε δηλώσει όταν ήταν ακόμα rookie.
Η αυτοπεποίθηση του Γιάννη από το τρίποντο είναι σεβαστή από όλους, αλλά όταν μετράει 25-38 δίποντα στα 2 τελευταία ματς, τα 6 σουτ (2-6) από την περίμετρο ίσως είναι υπερβολικά, ειδικά από τη στιγμή που ο Blake Griffin -το κύριο ματσάρισμά του και χθες- ταλαιπωρούταν από νωρίς με φάουλ.
Αλλά η σιγουριά του στο μακρινό σουτ είναι δυστυχώς πιο τρανή από αυτή στις βολές του (8-14)…
+1) Ο κρυφός MVP
Ο γερόλυκος PJ Tucker ήταν ο αθόρυβος MVP των «Ελαφιών» για ακόμα μια φορά, αφού ανάγκασε τον Durant να σουτάρει μόλις με 7-16 απέναντί του, με το μόνο τρόπο διαφυγής να έγκειται στο screen/ switch του Brown στον Lopez.
Αν έβρισκε και περισσότερο το χέρι του από την περίμετρο, η σειρά ίσως δε χρειαζόταν καν 7 παιχνίδια!