Δεν έχουν περάσει παρά μόνο μερικές στιγμές από την επίσημη ανακοίνωση της γενικής αρχής των Milwaukee Bucks περί απόλυσης του Mike Budenholzer, του προπονητή εκείνου που ναι μεν τους είχε οδηγήσει στο πρωτάθλημα του 2021 μετά την εποχή της φούσκας του Ορλάντο αλλά και του προπονητή εκείνου δε που, ευτυχώς ή δυστυχώς, έχει αποτύχει έκτοτε να κυνηγήσει με αξιώσεις έναν αντίστοιχο άθλο με αποκορύφωμα φυσικά τον φετινό πρόωρο αποκλεισμό από τους 8ους τη τάξει (7ους στην κανονική διάρκεια αλλά ηττήθηκαν στα ημιτελικά του Play In από τους Atlanta Hawks) Miami Heat σε πέντε παιχνίδια (4 νίκες, 1 ήττα) στον πρώτο γύρο των Playoffs και παρά το γεγονός πως -αν και δεν είχαν οι ίδιοι τον Γιάννη Αντετοκούνμπο σε 2.5 παιχνίδια- ο οργανισμός της Φλόριντα ήταν γεμάτος απουσίες (Tyler Herro, Victor Oladipo).
Μπορεί να μην ήταν η πιο αναμενόμενη εξέλιξη αυτή η απόλυση του Coach B έπειτα από πέντε χρόνια ανοδικής διαχρονικά πορείας του οργανισμού στα πέρατα του ΝΒΑ εκτός αποκλειστικά του πρώτου πρωτάθλημα στη σύγχρονη εποχή του μετά από 50 χρόνια ξηρασίας, αλλά αν παρατηρήσει κανείς τις δηλώσεις του Γιάννη Αντετοκούνμπο περί της αντιμετώπισης του Jimmy Butler από το τεχνικό επιτελείο επί της ουσίας φαίνεται πως άπαντες είχαν την αίσθηση πως για τον πρόωρο αποκλεισμό, τη μέτρια εικόνα και τις πάρα πολλές χαμένες διαφορές υπεύθυνος ήταν και ο Budenholzer.
«Περισσότερα double teams, να προσπαθούσαμε να τον κάνουμε να πασάρει την μπάλα. Ίσως να αλλάζαμε το matchup για λίγο, για να δώσουμε στον Jrue (σ.σ. Holiday) μια ανάσα.
Δεν νομίζω ότι ως ομάδα κάναμε τη σωστή προσαρμογή πάνω του και δεν κάναμε όσες προσαρμογές θα μπορούσαμε να έχουμε εναντίον του», θα σχολίαζε ο Greek Freak λίγες ώρες μετά την αποτυχία των Ελαφιών να περάσουν τη βάσει ρεκόρ χειρότερη ομάδα των Playoffs της Ανατολής δείχνοντας προφανώς προς την πλευρά του πάγκου για τα… όργια του ηγέτη των Heat, που προφανώς βίωσε μια εξωπραγματική σειρά κόντρα σε έναν από τους καλύτερους και πιο αποτελεσματικούς αμυντικούς του ΝΒΑ, τον Jrue Holiday, κόντρα στον οποίο εκτελούσε με 26-46 εντός πεδιάς και 9-14 από την περίμετρο, την ίδια στιγμή που συνολικά κέρδισε 4 φάουλ για βολές και πέτυχε 66 πόντους σε 229 κατοχές συνολικά.
Η απόλυση του Coach Budenholzer λοιπόν, είναι δεδομένη και με τη βούλα. Το θέμα πλέον για τον οργανισμό του Wisconsin δεν είναι άλλο φυσικά από την επόμενη μέρα και τους υποψήφιους αντικαταστάτες του δις Coach of the Year. Αν και είναι ακόμα πολύ νωρίς για σενάρια ή ακόμα και για συζητήσεις από πλευράς Bucks, φρονώ πως υπάρχουν δύο πρακτικά μονοπάτια από τη στιγμή που στην άτυπη Free Agency των προπονητών δεν υπάρχει αυτή τη στιγμή κάτι το εξαιρετικά θελκτικό -όπως θα ήταν φερ’ ειπείν η περίπτωση του Quinn Snyder, που όντας ελεύθερος τότε υπέγραψε πριν από μερικούς μήνες με τους Hawks.
Το πρώτο μονοπάτι είναι το κύριο σημείο των καιρών σε μια εποχή όπου η παλιότερη γενιά των head coaches φθείρεται από τον χρόνο -δηλαδή να στραφούν σε έναν μέχρι πρότινος βοηθό προπονητή, όπως έχουν τολμήσει δηλαδή τα τελευταία χρόνια οι Boston Celtics (back to back κιόλας μετά την απόλυση του Ime Udoka πριν την έναρξη της σεζόν), οι Los Angeles Lakers, οι Brooklyn Nets, οι Utah Jazz, οι Memphis Grizzlies και οι Sacramento Kings -εκτός των άλλων-, με τους Βασιλιάδες μάλιστα να βρίσκουν στο πρόσωπο του Coach Brown όχι μόνο τον φετινό Coach of the Year αλλά και έναν άνθρωπο με φρέσκες ιδέες που κολλάει απόλυτα στο καλούπι μπάσκετ που αξίζει στο ρόστερ τους. Σε αυτό το σενάριο, οι μέχρι πρότινος βοηθοί του Budenholzer σίγουρα θα περάσουν από συνέντευξη όπως και πολλοί ακόμα από διάφορες ομάδες. Το ζουμί ωστόσο, φαίνεται πως είναι στον πάγκο της Βοστόνης και τα μυαλά που έχει συγκεντρώσει εκεί ο Coach Mazzula και ο άλλοτε προπονητής Brad Stevens, νυν GM του συλλόγου…
Το έτερο μονοπάτι είναι πιο προσωποκεντρικό και αρκετά ρίσκο τόσο για να γραφτεί σε αυτές εδώ τις γραμμές όσο και γενικότερα ως επιλογή. Μετά το πρωτάθλημα του 2021, η… φωνή των Bucks, ο Jim Paschke, πήρε την απόφαση να βγει στη σύνταξη έπειτα από τρεις ολόκληρες δεκαετίες στο πλευρό της ομάδας από το δικό του μετερίζι, με το Milwaukee να παίρνει την απόφαση να κάνει κάτι εκείνη την περίοδο που δεν είχε γίνει ποτέ ξανά στα χρονικά του ΝΒΑ -να δώσει δηλαδή σε κάποια γυναικεία φωνή τη δυνατότητα ως πρώτο βιολί να καλύψει τους αγώνες του στα παρκέ του κορυφαίου πρωταθλήματος του κόσμου, με την Lisa Byington να γράφει τη δική της ιστορία στα ΜΜΕ των ΗΠΑ. Και ίσως, δεδομένων και των καιρών που ζούμε με την όλη ελευθερία των φύλων και των προτιμήσεων, να είναι μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία για τους Bucks να γράψουν ιστορία ξανά, με την Becky Hammon (με την οποία είχαν μιλήσει και πριν τον Mike Budenholzer), που εδώ και μερικές ημέρες φαίνεται πως είναι σε επαφές με τους Toronto Raptors μετά την απόλυση του Nick Nurse, να φαντάζει ως μια ικανή επιλογή για την άκρη του πάγκου τους.
Τόσο τα ηγετικά της στοιχεία ως αθλήτρια στα πέρατα του WNBA και του κόσμου όσο και η χρόνια παρουσία της στο πλευρό του Gregg Popovich στους San Antonio Spurs τη μετατρέπουν σε μια άκρως ικανή λύση για κάθε σύλλογο -σε θεωρητικό βαθμό πάντα- χωρίς καν να ληφθεί υπόψη το γεγονός πως στην πρώτη της κιόλας σεζόν ως πρώτη προπονητής στο WNBA κατά τη φετινή σεζόν οδήγησε τις Aces του Las Vegas μέχρι το τέλος του δρόμου.
Είναι η ιδανικότερη προσθήκη για τους Bucks προκειμένου να ξεπεράσουν την κάκιστη πορεία τους στα φετινά Playoffs και να βάλουν ξανά πλώρη για την κορυφή του ΝΒΑ; Κανείς δεν το γνωρίζει ακόμα.
Είναι μια ικανή κόουτς με παραστάσεις, εμπειρίες και επιτυχίες όπου και αν δοκιμάστηκε; Δίχως πάσα αμφιβολία.
Έχει κάτι να ζηλέψει σε σχέση με έναν άνδρα προπονητή βάσει φύλου και όχι βιογραφικού; Σε καμία περίπτωση.
Και αν βάλει κανείς στην εξίσωση το γεγονός πως με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο οι Bucks θέλουν να καινοτομούν διαρκώς, τότε η Becky Hammon είναι μια πολύ πιθανή επιλογή.