Για ένα -αρκετά εύκολο για το επίπεδό του- lay up του Jaylen Brown στο τέλος, το ματς με τους San Antonio Spurs θα μπορούσε να είχε οδηγηθεί στην παράταση και με το μομέντουμ που τους είχε χαρίσει η ανατροπή, oι Boston Celtics θα μπορούσαν δυνητικά να κλέψουν τη νίκη.
Δεν έχει όμως καμία σημασία, αφού τα προβλήματα του πράσινου συνόλου ξεπερνούν το όποιο αποτέλεσμα αυτό καθ’ αυτό -με τη συνεχή μετριότητα παρά την ποιότητα του συνόλου να είναι το κύριο ερέθισμα για τις όποιες αρνητικές εκβάσεις.

Παρά το βιογραφικό του ως βοηθός σπουδαίων μυαλών αλλά και το ότι διανύει μόλις την πρώτη του σεζόν στον κόσμο του ΝΒΑ με ό,τι αυτό συνεπάγεται, είναι αναντίρρητο γεγονός πως η φετινή του χρονιά στη Βοστόνη είναι ιδιαίτερα μέτρια -ειδικά σε σχέση με τις προσδοκίες που δημιουργήθηκαν το καλοκαίρι από τις μαζικές αλλαγές στα διοικητικά και προπονητικά δρώμενα της ομάδας.

Πέραν του ότι δε φαίνεται να εμπνέει εμπιστοσύνη στον Jayson Tatum, που μοιάζει ακόμα πιο αδιάφορος φέτος σε σχέση με πέρυσι και βαθιά… ξενερωμένος με την τάση στις κατοχές του Brown μετρώντας το ένα παράλογο σουτ μετά το άλλο ή απλά παραμένοντας ενεός σε κάποια γωνία, η βαθιά του εμμονή στο Big ball στερεί ουσία και αποτελεσματικότητα στην ομάδα του.

Χθες (5/1) κόντρα στους Τεξανούς, η πεντάδα των Smart, Schroder, Brown, Tatum και Robert Williams, αυτή που λίγο έλειψε να πάρει το ματς στο φινάλε δηλαδή, είχε +39 στο Net Rating, το ενεργητικό και παθητικό πόντων δηλαδή ανά 100 κατοχές.
Έπαιξε όμως πέντε λεπτά μαζί…
Από την άλλη μεριά, εκείνη των Smart, Brown, Tatum, Horford και Robert Williams, η βασική όταν οι Κέλτες είναι υγιείς πεντάδα, έπαιξε μαζί για 11 λεπτά -το περισσότερο από όλες.
Το Net Rating της απογοητευτικό με -25 μονάδες…

Το κλειδί για να λάβει χώρα σχετικά άρτια το big ball σε ένα ρόστερ όπως αυτό της Βοστόνης είναι ο Grant Williams, επειδή ακριβώς είναι μια μείξη χαμηλών και υψηλών σχημάτων.
Είναι γρήγορος για τα κιλά του, τα οποία και προσπαθεί να χάσει, είναι πολύ ενεργός και πρόθυμος αμυντικά, είναι έξυπνος, μπορεί να σουτάρει ικανοποιητικά από μακρινή απόσταση και να στρέψει έτσι την προσοχή πέραν των J’s παρόλο που μένει συνεχώς ελεύθερος.
Αλλά οποιαδήποτε μείξη των centers είναι καταστροφική για τη Βοστόνη και έχει… ξεζουμίσει τον Al Horford, που στα 36 του βρίσκεται να μαρκάρει forwards πιο γρήγορους και πιο αθλητικούς από αυτόν, αντί να παραμένει στην ρακέτα ως back up center -κάτι που κάνει ακόμα άρτια τόσο απέναντι στον Γιάννη Αντετοκούνμπο όσο και τον Joel Embiid.

Η ιδανική πεντάδα -τουλάχιστον κατ’ εμέ- δεν είναι άλλη από την κοινή σύμπλευση των Smart, Richardson, Brown, Tatum και Robert, γιατί συνδυάζει στοιχεία που λίγες σε όλο το ΝΒΑ -όχι μόνο στο ρόστερ- μπορούν να απολαύσουν (νιάτα και εμπειρία, αθλητικότητα, 2 τουλάχιστον σταρ, IQ, άμυνα, σουτ, 4 σκόρερ κλπ).

Τα καλά νέα;
Οι Celtics με αυτόν τον συνδυασμό είναι καλύτεροι κατά 31 πόντους στο Net Rating, δεχόμενοι παράλληλα μόλις 88 πόντους ανά 100 κατοχές.

Τα κακά νέα;
Έχουν παίξει μαζί μόνο 20 λεπτά και χθες δεν αγωνίστηκαν μαζί ούτε για μια στιγμή…