Από τη στιγμή που ο Κevon Looney ήταν για άλλη μια φορά… Kέρβερος κάτω από το ζωγραφιστό (3-13 σουτ οι αντίπαλοί του, 1-9 δίποντα, 0-4 στο ζωγραφιστό/ 7 contested shots) και έβγαλε εκτός της εξίσωσης του αγώνα τον Ivica Zubac, οι LA Clippers έχασαν ένα ηχηρό βαρόμετρο για την επίθεσή τους της τάξης των 10 πόντων από screen assists, των 3 επιθετικών ριμπάουντ αλλά και των 2 πόντων από το PnR (10 γενικότερα) -κάτι που σε συνδυασμό με την άσουτη περιφέρεια “καθάρισε” το ματς νωρίς.
Σε αυτό το διάστημα λοιπόν, οι φιλοξενούμενοι πέτυχαν μόλις 36 πόντους με 12-46 σουτ εντός πεδιάς και 4-20 τρίποντα, πολλά εξ αυτών -όπως έχουμε αναφέρει ξανά- μερικώς ή τελείως αμαρκάριστα, κάτι που φυσικά δεν τους άφηνε ελπίδες απέναντι σε μια ομάδα που μπορούσε τόσο όταν έπαιζε με κανονικά σχήματα όσο και με κοντά να βρίσκει συνεχώς λύσεις στα βασικά του μπάσκετ όπως το ριμπάουντ, η άμυνα και η κυκλοφορία.
Η εξέλιξη του Kuminga ως center
Η επιλογή του Κuminga στο περσινό Draft αποδείχθηκε εξαιρετική όσο δε γίνεται για τους “Πολεμιστές“, που διαλέγοντας τον γόνο της G League Ignite κατάφεραν από τη μια μεριά να προστατεύσουν τον Stephen Curry και τον Jordan Poole από την ύπαρξη ενός ακόμα ball hog guard με έφεση το σκοράρισμα και από την άλλη να χαρίζουν στον Steve Kerr ένα αμυντικό/ αθλητικό υπερόπλο που μπορεί να μαρκάρει και τις 5 θέσεις στο παρκέ.
Προσωπικά, με εξιτάρει πάρα πολύ η στροφή του ως άτυπου Center στα πολλά small ball σχήματα, αφού ακόμα και αν φαίνεται πως είναι άγουρος σε κάθε του βήμα, μπορεί κανείς να δει το μέλλον επίσης σε κάθε του κίνηση, με το rolling του, το switchability και το High IQ για παίκτη με τόση λίγη εμπειρία να είναι γρανάζια για το μέλλον.
O παραγκωνισμός του Hood
Οι Clippers είναι μια από τις χειρότερες shooting ομάδες σε όλο το πρωτάθλημα, και ένας λόγος επ’ αυτού -εκτός της έλλειψης σουτέρ- δεν είναι άλλος από το γεγονός πως οι μονάδες τους δεν τρομάζουν τόσο σε cutting και iso επίπεδο για να αναγκάσουν την άμυνα να κινηθεί -κάτι που θα την έβγαζε δηλαδή από τα νερά της.
Σε αυτό το πλαίσιο λοιπόν, δε μπορώ να καταλάβω τον παραγκωνισμό του Rondey Hood, ενός παίκτη που αν και δε χωρούσε σε ένα σύνολο όπως οι Milwaukee Bucks με καλύτερους σουτέρ και αμυντικούς, αλλά που μπορεί να χαρίσει απλόχερα λύσεις σε μια προβληματική μηχανή όπως αυτή του LA.