Ως φίλαθλοι, έχουμε την τάση να λατρεύουμε με μανία τα “κακά παιδιά”, τους τύπους δηλαδή που δε θα διστάσουν ποτέ να λειτουργούν ωμά μέσα στο παρκέ βυθίζοντας τους αντιπάλους τους σε ένα βόθρο μανίας και κυριαρχίας, από τον οποίο δε μπορούν να ξεφύγουν ποτέ.
Τι γίνεται όμως, με τα πραγματικά κακά παιδιά;
Ο JR Smith γεννήθηκε το φθινόπωρο του 1985 στο Freehold Borough του New Jersey, μια μικρή κουκίδα στο χάρτη που απείχε ελάχιστα τόσο από τη Philadelphia όσο και από τη Νέα Υόρκη, γεγονός που του έδωσε την ευκαιρία να ξεφύγει από τον όρο του “χωριού” πολύ μικρός, κερδίζοντας έτσι την ανεξαρτησία του.
Όντας ένα τέκνο μιας οικογένειας που γεννήθηκε για να ασχολείται ολημερίς με κάθε λογής σπορ -κυρίως μπάσκετ και American Football- ο JR κατάφερε να τιμήσει το επώνυμό του προσελκύοντας αρκετά High Schools και κολέγια με τις επιδόσεις του ανά τα χρόνια.
Και τότε ξεκινούν τα έντονα προβλήματα.
Σε ηλικία μόλις 17 ετών συμφωνεί με το σπουδαίο North Carolina για την επόμενη σεζόν ως ένα από τα καλύτερα prospect της φουρνιάς του.
Ωστόσο, όλα επρόκειτο να αλλάξουν λίγους μήνες μετά, κατά τη διάρκεια του McDonald’s All American του HS.
Στις 31 Μαρτίου 2004 λοιπόν, ο Smith είναι ο καλύτερος παίκτης μιας ομάδας με ηχηρά prospects (Howard, Gay, Jefferson, Rondo, Telfair, Josh Smith) και με τους 25 πόντους που πετυχαίνει ελκύει πάνω του όλη τη λάμψη των Media και του κοινού.
“Πήγαινε στο ΝΒΑ“, του φώναζαν όλοι.
Και αυτός, έτσι απλά, αποφάσισε στα 18 του να δηλώσει συμμετοχή στο επερχόμενο Draft, παρά τη συμφωνία με το North Carolina.
Και ίσως αυτή η απόφαση, η θέση δηλαδή ενός ανώριμου ακόμα πλάσματος σε μια λίγκα νεοπλουτισμού, να έπαιξε δραστικό ρόλο στην πορεία του…
Συνολικά, από το 2004 μέχρι και το 2018, ο Prodigy συλλαμβάνεται από τις αρχές των ΗΠΑ 5 ολόκληρες φορές -career high για οποιοδήποτε αθλητή της λίγκας- έχοντας στο άτυπο βιογραφικό του αρκετές παραβιάσεις ΚΟΚ, ένα θάνατο εξ αμέλειας -για τον οποίο τιμωρήθηκε με φυλάκιση 24 ημερών από τις ορισμένες 90- και αρκετά περιστατικά ωμής βίας απέναντι σε “κοινούς θνητούς”.
Μπορεί στα παρκέ το μακρινό σουτ να εγινε από την 3η κιόλας σεζόν του το κύριο όπλο του, αλλά στους δρόμους αυτό ήταν η απρόσεκτη οδήγησή του.
Γενικότερα, και εκτός από το μοιραίο τρακάρισμα που οδήγησε στο θάνατο του φίλου του, Andre Bell, έχει καταφέρει να παγώσει το δίπλωμά του 3 φορές και να κατηγορηθεί άλλες 8, με τις 5 εξ αυτών να έγκεινται σε υπερβολική ταχύτητα δίχως ζώνη.
Ωστόσο, κανείς δεν είναι τέλειος.
Και η περίπτωσή του σαφώς απέχει από την τελειότητα, όντας ένας από τους πιο κακομαθημένους και νεόπλουτους τύπους που γνώρισε ποτέ τόσο το ΝΒΑ όσο και το CBA της Κίνας -έχει υπογράψει το μεγαλύτερο μονοετές συμβόλαιο ever-, με τη συμπεριφορά του να ξεπερνάει όχι μόνο τους νόμους αλλά και την κοινή λογική πολλάκις.
Τα τελευταία χρόνια, η απομάκρυνσή του ελέω του γνωστού περιστατικού με τον LeBron James στο Game 1 των Τελικών του 2018 από το πρωτάθλημα, τον έχει αναγκάσει να μαλακώσει και να αναθεωρήσει την “τέρμα τα γκάζια” -από κάθε άποψη- φιλοσοφία που είχε όλα αυτά τα χρόνια.
Πλέον, αποφάσισε στα 35 του χρόνια να πάει στο North Carolina A&T.
Όχι με πλήρη μπασκετική υποτροφία.
Αλλά για να σπουδάσει ελεύθερες σπουδές.
Και να παίξει γκολφ.
Μπορεί να μην ήταν ποτέ το role model που θα ήθελε το ΝΒΑ και η οικογένειά του, αλλά η χαρά, η αφοσίωση και η διάθεση που αναβλύζουν σε κάθε ένα του tweet για την πανεπιστημιακή του ζωή αποτυπώνουν πλήρως πως όλοι μας αξίζουμε κάποτε μια δεύτερη ευκαιρία.
Ο JR Smith έχει κάνει λάθη. Πολλά.
Έχει τιμωρηθεί για αυτά, έχει στοχοποιηθεί για αυτά, έχει κινδυνεύσει για αυτά.
Αυτό το κείμενο δε γράφτηκε για να βοηθήσει την πλειονότητα να τον “συγχωρέσει” για τις παρανομίες και την above the law τακτική του.
Άλλωστε, ποτέ δεν ήταν η συμπάθειά μου, με την εξωαγωνιστική του παρουσία να στηλιτεύει μέσα μου εξαιρετικά τη ζωή του στα παρκέ, όσο μπροστά και αν ήταν πάντα από την εποχή της.
Αυτό το κείμενο γράφτηκε για να γίνει αντιληπτό πως το καλύτερο δώρο που μπορεί να κάνει ο άνθρωπος στον συνάνθρωπο είναι η ανάσταση και η δυνατότητα να αποδείξει πως μπορεί να αλλάξει.
Είναι πιθανό να μην τα καταφέρει.
Είναι πιθανό να κοροϊδεύει.
Είναι πιθανό να παραμείνει ίδιος και απαράλλαχτος.
Ο Smith όμως, πλέον χαμογελάει πραγματικά και ζει αληθινά τις στιγμές που δεν κατάφερε να διεκδικήσει τόσα χρόνια, αποδεικνύοντας πως ποτέ δεν είναι αργά για να πάψεις να είσαι κακός, εθισμένος ή βίαιος.
Σήμερα, ο JR Smith γίνεται 36 ετών.