Λίγες ώρες έμειναν πριν τη μεγάλη στιγμή των νέων ταλέντων του Αμερικανικού μπάσκετ, το NBA Draft 2022, και το basketblog μπαίνει στο… «κλίμα» αυτό νωρίτερα.
Υπάρχουν αρκετοί που έχουν χαρακτηρίσει αδιάφορο το φετινό ΝΒΑ Draft, ωστόσο ποιο draft δεν ήταν «αδιάφορο» μέχρι λίγα χρόνια πριν κάποιοι παίκτες του γίνουν All-Stars ή πρωταγωνιστήσουν στο ΝΒΑ; Η απάντηση είναι απλή: πολλά. Το φετινό Draft μπορεί επίσης να προσφέρει αρκετά πράγματα για το μέλλον του «μαγικού» κόσμου, αφού οι παίκτες που αναμένεται να επιλεχθούν στις πρώτες θέσεις έχουν -στα χαρτιά τουλάχιστον- χαρακτηριστικά για να κυριαρχήσουν. Πάμε να δούμε αναλυτικά… Η σειρά φυσικά θα είναι σύμφωνα με τα Mock Drafts, τα οποία βέβαια αλλάζουν συνεχώς.
- Νο.1 (Orlando Magic) — Jabari Smith Jr. (PF, 2.08cm, Auburn)
Παίκτης με εξαιρετικό σουτ (42% τρίποντο) για το ύψος και τη θέση του, με πολύ μπασκετικό «θράσος», που δε φοβάται να επιτεθεί και σε ψηλούς αντιπάλους. Κάνει πολύ καλή και σωστή δουλειά και στις δύο μεριές του παρκέ, με όλο το potentional για All-Star.
Αν επιλεχθεί απ’ το Ορλάντο, θα είναι μια πολύ σημαντική επιλογή για την ομάδα. Οι Magic παραδοσιακά επενδύουν σε ψηλά κορμιά, με έφεση στο σουτ και αλτικότητα και αυτό ίσως να τους βγει σε καλό με την απόκτηση του Smith. Μπορούν να κάνουν μια πολύ δυνατή frontline, έχοντας «δεμένο» μέχρι το 2026 τον Wendell Carter Jr, με τους Mo Bamba, Bol Bol και Robin Lopez να είναι free agents, αλλά τον πρώτο πιθανότατα να παραμείνει κάτοικος Ορλάντο και φυσικά ένα σπουδαίο ταλέντο, τον Franz Wagner. Και δεν ξεχνάει κανείς τον Chuma Okeke.
- No.2 (Oklahoma CIty Thunder) — Chet Holmgren (C, 2.13cm, Gonzaga)
Εξαιρετικός σκόρερ στη θέση του, επικίνδυνος απ’ την περιφέρεια (η κορυφή είναι η… θέση του),τρομερός αμυντικός και πραγματικά ένας «δεινόσαυρος» (ακόμη και με τέτοιο ύψος) στη ρακέτα, όπου αμυντικά δεν αφήνει τίποτα να περάσει. «Κόβει» το μάτι του δημιουργικά, ενώ μπορεί να δυσκολέψει αρκετά τους κοντύτερους αντιπάλους στη ντρίμπλα. Η σύγκριση με τον Porzingis είναι σωστή, απλά με τη διαφορά ότι ο Λετονός αρέσκεται στο να παίζει αρκετά εκτός ρακέτας, σε αντίθεση με τον Chet.
Οι Thunder αναμένεται να κάνουν αυτό που έκαναν και με τον Pokusevski, να πάρουν ένα ψηλό παιδί. Οι επιθετικές αρετές του Holmgren μπορούν να «δέσουν» ιδανικά με τη δημιουργία του Josh Giddey, καθώς και θα είναι ένα μεγάλο συν, σε μια υποτιθέμενη πεντάδα με Dort, Giddey, SGA και Holmgren μέσα, ότι θα υπάρχουν αρκετές φορές που κάποιος που θα μένει μόνος θα μπορεί ν’ απειλεί. Το μυστικό της όλης υπόθεσης είναι να βρει τον τρόπο η Οκλαχόμα να συνδυάσει το ύψος, την ευχέρεια στη δημιουργία και την -σχετικά- καλή άμυνα των γκαρντ της, με την επιθετική συνεισφορά και την αμυντική ικανότητα του απόφοιτου του Gonzaga.
- No.3 (Houston Rockets) — Paolo Banchero (PF, 2.08cm, Duke)
Ξεκίνησε ως γκαρντ, όμως με την υψομετρική ανάπτυξή του λίγο πριν το λύκειο μεταμορφώθηκε σε φόργουορντ. Αρκετά εξελιγμένος all-around παίκτης για την ηλικία του. Αμυντικά δεν είναι σε elite επίπεδο ακόμη, ωστόσο επιθετικά έχει όλα τα φόντα να γίνει κορυφαίος παίκτης. Έχει μια τρομερή δυνατότητα στο σκοράρισμα, αφού βάζει τη μπάλα στο καλάθι με κάθε τρόπο. Πολύ υψηλό μπασκετικό ΙQ και η ευχέρειά του στη δημιουργία είναι εντυπωσιακή. Δεν έχει το vision όπως έχουν άλλοι παίκτες στο ΝΒΑ (Murray, Young, Paul, Simmons), αλλά «μοιράζει» τη μπάλα με μεγάλη επιτυχία. Δεν ξεχνάει κανείς ότι η… συνήθειά του ως γκαρντ τον βοήθησε στην ταχύτητα. Μπορεί να είναι 2.08μ, όμως στα fastbreak είναι κίνδυνος-θάνατος.
Αν τελικά επιλεγεί απ’ τους Rockets, είναι ένα μεγάλο «στοίχημα» για το Χιούστον να… βολευτεί σωστά με τον Sengun (αναμένεται να έχει πρωταγωνιστικό ρόλο). Οι «Ρουκέτες» θα βασιστούν στη βάση των -πρόσφατων- draft picks τους και στο ταλέντο αυτών και ο Banchero μπορεί να βοηθήσει σε αυτό 101%. Απλά πρέπει να «δέσει» σωστά με τον Τούρκο ψηλό και αν τα καταφέρει τότε θα δείξει ωραία πράγματα η… πιτσιρικαρία των Rockets.
- No.4 (Sacramento Kings) — Jaden Ivey (SG, 1.95cm, Purdue)
Παίκτης με All-Star potentional. Τρομερή επιτάχυνση, θυμίζει κατά ένα μεγάλο βαθμό τον Ja Morant. Βέβαια, ο παίκτης των Grizzlies έχει εξελίξει κατά πολύ τις ικανότητές του, ωστόσο συγκριτικά μοιάζουν σε πολλά σημεία, κυρίως στην επιτάχυνση. Φυσικά, στη δημιουργία δεν είναι τόσο κοντά ακόμη, ωστόσο ο Ivey άμα πιάσει υψηλά στάνταρ ταχύτητας δε… σταματιέται. Ο Ja χρησιμοποιεί περισσότερο την τεχνική του και την αλλαγή κατεύθυνσης για να ξεμαρκαριστεί, ενώ ο Ivey χρησιμοποιεί αρκετά το hand-off με τους συμπαίκτες του και την ταχύτητά του. Μέσα απ’ τα παιχνίδια πάντως έχει αφήσει πολλές υποσχέσεις σχετικά και με την ικανότητά του να πασάρει και αυτό είναι ένα πολύ καλό σημάδι. Χρειάζεται βελτίωση σε κάποιους τομείς, όπως το… «φρένο», η δημιουργία και εννοείται η άμυνά του, αλλά αυτά θα έρθουν με τον καιρό και μέσα από δουλειά.
Όσον αφορά τους Kings, σε περίπτωση που δεν επιλεγεί νωρίτερα, πιθανότατα θα τον επιλέξουν. Αυτή η ταχύτητα και η επιτάχυνση που διαθέτει ο Jaden Ivey είναι κάτι που λείπει απ’ το Σακραμέντο. Γενικά, οι «Βασιλιάδες» χρειάζονται αρκετά για να βελτιωθούν, αλλά μια ομάδα που διαθέτει το Sabonis είναι πολύ σημαντικό να έχει και ένα παίκτη που χρησιμοποιεί το hand-off, το οποίο στη συνέχεια βγαίνει και σε pick-and-roll ή δημιουργεί «κενά» που οδηγούν σε ελεύθερα σουτ. Υπάρχει η πιθανότητα, αν επιλεγεί, να είναι back-up του Daviοn Mitchell, αλλά αυτό μόνο καλό μπορεί να του κάνει. Και στον ίδιο και στην ομάδα.
- No.5 (Detroit Pistons) — Keegan Murray (PF, 2.07cm, Iowa)
Ένα παιδί που με το πέρασμα των χρόνων εξελίσσεται όλο και περισσότερο. Μοναδικό ταλέντο, καλός χειριστής της μπάλα, τρομερά επιδέξιος και στην επίθεση μπορεί να κάνει τα πάντα: δημιουργία, σκοράρισμα (σχεδόν 40% τρίποντο πέρυσι), κινήσεις χωρίς τη μπάλα. Αμυντικά μπορεί να προσαρμοστεί σε κάθε συνθήκη, έχει την ικανότητα να «διαβάζει» τις φάσεις, ενώ παίζει πολύ καλή on-ball άμυνα. Με λίγα λόγια, πρόκειται για έναν απ’ τους πιο έτοιμους παίκτες για ΝΒΑ του φετινού draft.
Με τη μεταγραφή του Grant στους Blazzers, είναι ξεκάθαρο ότι οι Pistons στοχεύουν 100% στον Murray σ’ αυτό το draft. Παίκτες με αρκετά ίδια χαρακτηριστικά, με την ομάδα του Ντιτρόιτ να δίνει έναν παίκτη που ήθελε να… ξεφορτωθεί για να πάρει ένα νεότερο, με μεγαλύτερα περιθώρια και… ενδείξεις εξέλιξης. Μπορεί να «υποσχεθεί» πάρα πολύ μεγάλη βοήθεια επιθετικά και με την εργατικότητα και την ωριμότητά του θα βοηθήσει μια ομάδα με τόσους νέους παίκτες, όπως ο Cunningham (λογικά ο… ηγέτης απ’ του χρόνου), o Bey, o Hayes, o Bagley ΙΙΙ (λογικά θα παραμείνει) και ο Stewart.
- No.6 (Indiana Pacers) — Dyson Daniels (SG, 2.03cm, G-League Ignite)
Ένα ψηλό γκαρντ, που μπορεί να «κολλήσει» και ως φόργουορντ σε χαμηλότερα σχήματα. Σίγουρα στο top3 (αν όχι top1) στην περιφερειακή άμυνα σ’ αυτό το draft. Έχει τρομερή ικανότητα στο να πασάρει και να δημιουργεί επιθέσεις, να έχει το ρόλο του playmaker, με μόνο σημείο που χρειάζεται βελτίωση να είναι το μακρινό σουτ του. Αν καταφέρει να βελτιώσει αυτόν τον τομέα στο μέλλον, σε συνδυασμό με τις ήδη υπάρχουσες ικανότητές του (πόσο μάλλον αν εξελιχθούν κι αυτές), μπορεί να πρωταγωνιστήσει σε μερικά χρόνια.
Οι Pacers είχαν κάνει ξεκάθαρο ότι θέλουν να κάνουν μια νέα αρχή και το ψηλό pick του φετινού draft είναι μια καλή ευκαιρία. Το ότι βγάζουν στο… «φτερό» τους δύο «αστέρες» τους (Brogdon, Turner) δείχνει αυτήν τη διάθεση και είναι διατεθειμένοι να ποντάρουν αρκετά στο Daniels (σε περίπτωση που τον επιλέξουν), αν και σίγουρα θα προτιμούσαν το Murray (λογικά δε θα τον προλάβουν). Ο 19χρονος Αυστραλός προσδίδει στοιχεία που δεν τα έχουν πολλοί παίκτες και η elite άμυνά του στην περιφέρεια θα δώσει το στοιχείο που έλειπε πέρυσι και γενικότερα τα τελευταία χρόνια. Αλλά μόνο αυτό δε φτάνει, πρέπει να κινηθούν σωστά και στη free agency…
- No.7 (Portland Trail Blazers) — Bennedict Mathurin (SG, 2.01cm, Arizona)
Μέχρι πριν λίγες ώρες βρισκόταν στο Νο.8 των mock draft, τώρα πήγε στο Νο.7. Είναι ένας αρκετά καλός wing-man, ο οποίος έχει όλα τα φόντα να κάνει εξαιρετική καριέρα στο μέλλον. Γενικά, το μέγεθός του είναι το ιδανικό για παίκτη που παίζει στο «φτερό», ενώ διαθέτει ένα αρκετά καλό σουτ (37% τρίποντο πέρυσι), το οποίο τον κάνει πιο επικίνδυνο απ’ όσο φαίνεται. Έχει δουλέψει πάρα πολύ στο παιχνίδι απομόνωσης και αποδίδει σούπερ σε αυτό, είτε με step-back shots, είτε με διεισδύσεις «πάνω» στη baseline. Καλή τεχνική, αλλά πρέπει να «δέσει» περισσότερο το κορμί του.
Οι Blazers έχουν πια ένα καλό -φαινομενικά- νέο δίδυμο (Lillard-Grant) και αν επιλέξουν τον Mathurin τότε μπορούν να αποδώσουν καλά. Αρκεί να τον πιστέψουν. Βέβαια, το isolation παιχνίδι με τον «Dame» μέσα δε θα υπάρχει απ’ τον Καναδό, ωστόσο αν δημιουργούνται περιπτώσεις για ελεύθερο σουτ, τότε οι συνθήκες είναι ιδανικές. Μπορεί να βοηθήσει και αμυντικά (οποιαδήποτε ομάδα) με το καλό άλμα του, αλλά αυτό μένει να φανεί και στο παρκέ.
- No.8 (New Orleans Pelicans, via Lakers) — Shaedon Sharpe (SG, 1.98cm, Kentucky)
Μπορεί να κάνει την έκπληξη και να τον δούμε ψηλότερα στο φετινό draft. Παρόμοιος παίκτης με τον Andrew Wiggins, απλά ο παίκτης των Warriors έχει λιγότερη επιθετικότητα στο παιχνίδι του. Ο Sharpe κάνει πολύ καλά τον συγκεκριμένο τομέα, παίρνει αρκετές προσπάθειες, δύσκολα σουτ και σκοράρει με όποιον τρόπο υπάρχει. Το να παίρνει δύσκολα σουτ γενικά είναι το… αγαπημένο του. Για παίκτης που δεν έχει παίξει σε κολλέγιο, έχει τρομερές δυνατότητες εξέλιξης και είναι σίγουρα ένας απ’ τους καλύτερους παίκτες φέτος.
Αν τελικά τον επιλέξουν οι Pelicans (μεγάλο ερωτηματικό αυτό), θα κάνουν μια εξαιρετική επιλογή. Γενικά, οι «Πελεκάνοι» έχουν φτιάξει ένα εξαιρετικό σύνολο από την περασμένη σεζόν και μια είσοδος του Sharpe στην ομάδα θα τη «δέσει» για τα καλά. Μαζί με McCollum, Ingram μπορούν να κάνουν μια τρομερή τριάδα, όπου ο καθένας θα έχει τους ρόλους του, θα συμπληρώνει τον άλλον και να μην ξεχνάμε την… «ασφυκτική» άμυνα πάνω στη μπάλα όταν θα είναι στο παρκέ και ο Ingram και ο Sharpe, σημείο που υστερούσαν πέρυσι, ειδικά με παίκτες όπως ο Chris Paul.
- No.9 (San Antonio Spurs) — Jalen Duren (C, 2.11cm, Memphis)
Σπουδαία επιθετικά χαρακτηριστικά. Μπορεί να καρφώσει τη μπάλα όπου κι αν βρίσκεται και πραγματικά είναι ένας παίκτης που «τρομάζει» τους αντιπάλους και στις δύο μεριές του παρκέ. Εξαιρετικός στα ριμπάουντ, έχει μακρά και μεγάλα χέρια, κάτι που πραγματικά τον κάνει «τέρας» στη ρακέτα. Ίσως να ‘ναι και ο καλύτερος ριμπάουντερ στο κολεγιακό πρωτάθλημα. Μπορεί με πολύ άνεση να προστατεύσει τη ρακέτα, πράγμα που του δίνει ένα μεγάλο πλεονέκτημα σε όποια ομάδα κι αν πάει.
Οι Spurs δεν έχουν μεγάλη δυναμική στη ρακέτα, παρά την… παράδοσή τους να στηρίζονται σε ψηλούς, και σίγουρα χρειάζονται έναν παίκτη σαν τον Duren. Εκτός του Poltl, δε διαθέτουν κάποιο «όπλο» στο «ζωγραφιστό» και αυτή είναι η μεγάλη τους ευκαιρία να δυναμώσουν και σ’ αυτό το σημείο του παρκέ. Ήδη η αρχή έγινε πέρυσι σε αρκετούς τομείς, φέτος μένει μόνο η «πινελιά» για το βήμα παραπάνω. Φυσικά, είναι απαραίτητη η παραμονή του Murray γι’ αυτό.
- No.10 (Washington Wizards) — Johnny Davis (SG, 1.98cm, Winsconsin)
Ήταν στο Νο.13, «σκαρφάλωσε» 3 θέσεις και έφτασε στο Νο.10. Πρόκειται για έναν συνεπή καλό σκόρερ off-the-dribble, πολύ καλό σουτέρ, ενώ έχει δουλέψει αρκετά στο να ποστάρει κοντύτερους αντιπάλους. Μπορεί να παίξει και playmaker (αν και θέλει λίγο δουλειά εκεί), κάνει ιδανικά block-out για το ύψος του και «μαζεύει» ριμπάουντ και τέλος είναι ένας σταθερός (με τεράστια περιθώρια εξέλιξης) αμυντικός.
Ένας παίκτης που θα ταίριαζε ιδανικά στο Νο.13 και στους Hornets δίπλα στο Ball, αλλά και για τους Wizards δε θα είναι άσχημα. Για την ακρίβεια, θα είναι αρκετά καλή επιλογή. Οι πρωτευουσιάνοι θα έχουν μια καλή ευκαιρία (αν όλα πάνε ως έχουν) ν’ αποκτήσουν ένα σκληρό παιδί, το οποίο ταιριάζει εξαίσια στη σκληρή ομάδα των «Μάγων» και η ενέργειά του στο παρκέ θα είναι σίγουρα ένα μεγάλο συν σε μια ομάδα που αρκετές φορές… «ξεμένει» απ’ αυτήν. Σίγουρα η «αχίλλειος πτέρνα» του τριπόντου θα είναι πρόβλημα, αν και διστάζει αρκετές φορές να σουτάρει, αλλά αν προσφέρει στα υπόλοιπα, το τρίποντο θ’ αντικατασταθεί από άλλους.
Σε όλα αυτά, φυσικά, μιλάμε πάντα με τη λογική του να πραγματοποιηθούν έτσι ακριβώς. Εννοείται πως το πιθανότερο είναι μέχρι το Νο.3 ή 5 να είναι τα ονόματα έτσι, αλλά ύστερα απ’ αυτά μπορεί να γίνουν αρκετές… ανακατατάξεις των προβλέψεων εν τέλει. Σίγουρα θα υπάρξουν και διάφορα trades κατά τη διάρκεια (ήδη ακούγεται ότι οι Knicks μπορεί να πάρουν το Νο.4 ή οι Blazers να δώσουν το Νο.7 για τον OG Annunoby), αλλά προς το παρόν δεν είναι τίποτα σίγουρο, άρα μιλάμε με τα τωρινά δεδομένα.