Μετά από ένα μήνα… «τρέλας» και «παραφροσύνης», το March Madness έφτασε στο τέλος του, με το Kansas να κατακτάει τον τίτλο του NCAA για 4η φορά στην ιστορία του, επικρατώντας της North Carolina με 72-69 στον τελικό, κάνοντας τη μεγαλύτερη ανατροπή στην ιστορία των τελικών του πρωταθλήματος, απ’ το -16.

O Οhai Agbaji «πήρε στις πλάτες του» τους Jayhawks και τους «οδήγησε» μέχρι το τέλος της διαδρομής, παίρνοντας δικαίως το βραβείο MΟP του Final-4 και προσφέροντας μία απ’ τις συγκινητικότερες και ομορφότερες στιγμές στην ιστορία του March Madness. Η κάμερα τον έπιασε να πανηγυρίζει με την οικογένεια του την κατάκτηση του τίτλου, «βυθισμένος» στα δάκρυα της συγκίνησης και της… δικαίωσης, την ώρα που ο πατέρας του επαναλαμβάνει «Είσαι πρωταθλητής!» απευθυνόμενος φυσικά στον γιο του.

 

 

Αφού, λοιπόν, τελείωσε η «τρέλα» του Μαρτίου, είναι η ιδανική ώρα να θυμηθούμε (με τυχαία σειρά) ορισμένες απ’ τις πιο εμβληματικές στιγμές του παρελθόντος στο NCAA March Madness, όπου κορυφαία πρόσωπα του «μαγικού κόσμου», αλλά και πρόσωπα που ίσως να μην τα θυμάται κανείς σήμερα, προσέφεραν ατελείωτη δόση χαράς σε ένα σύνολο ανθρώπων και ατελείωτη δόση -στιγμιαίας- «στεναχώριας» σε ένα άλλο.

 

The “MAGIC vs BIRD” game

Το ημερολόγιο έγραφε 26 Μαρτίου 1979. Το αθλητικό πρόγραμμα περιείχε εκατοντάδες/χιλιάδες αγώνες, ωστόσο το σπουδαιότερο παιχνίδι όλων λάμβανε χώρα στο Πανεπιστήμιο της Utah, στη Salt Lake. Μιλάμε για το παιχνίδι που μέχρι και σήμερα αποτελεί τον αγώνα με τη μεγαλύτερη τηλεοπτική θεαματικότητα στις ΗΠΑ στην ιστορία όλου του αθλητισμού. Μια «μάχη» ανάμεσα σε δύο μετέπειτα «ιερά τέρατα» του ΝΒΑ, τον Magic Johnson και τον Larry Bird. Το παιχνίδι ανάμεσα σε Michigan State University και Indiana State University. Μπορεί η νίκη να μην διεκδικήθηκε μέχρι τέλους και από τις δύο ομάδες, αφού το MSU του Magic Johnson επικράτησε με 75-64, κερδίζοντας το 1ο πρωτάθλημα στην ιστορία του, ωστόσο πρόκειται για τη μεγαλύτερη «μάχη» προσώπων στην ιστορία του NCAA, αφού τόσο ο Magic όσο και ο Bird έκαναν μέσα απ’ αυτό το παιχνίδι όλη τη μπασκετική κοινότητα να ασχοληθεί μαζί τους και ύστερα να αγαπήσει το μπάσκετ, λόγω της τεράστιας καριέρας τους και των απίθανων «μαχών» τους στο ΝΒΑ. Για την ιστορία, ο Magic Johnson ολοκλήρωσε τον αγώνα με 24 πόντους και ο Larry Bird με 19

Jordan’s winning jump shot

Την ιστορία του Michael Jordan στο ΝΒΑ την ξέρουμε όλοι. Ωστόσο, υπάρχουν κάποιοι που δε γνωρίζουν για το NCAA. Στις 19 Μαρτίου 1982, η North Carolina του Michael Jordan αντιμετωπίζει το Georgetown στον τελικό του NCAA. Το Georgetown προηγείται με 62-61, με την επίθεση να περνάει στα χέρια των Tar Heels. Στα 15″ πριν τη λήξη, ο Jordan παίρνει τη μπάλα, σηκώνεται για 2 πόντους από μέση απόσταση και ευστοχεί, κάνοντας το σκορ 63-62. Η τελευταία επίθεση ήταν για το Georgetown, με τον Gred Brown να κάνει ένα παντελώς αβίαστο λάθος, δίνοντας τη μπάλα σαν… «δώρο» στον James Worthy στα 4″. O φόργουορντ των Tar Heels πάει στη γραμμή, όπου αστοχεί και στις 2 βολές. Ωστόσο, η «κλεψύδρα είχε αδειάσει», ο ήχος της κόρνας είχε ακουστεί και η ιστορία είχε «γραφτεί»: Πρωταθλήτρια NCAA η North Carolina, με νικητήριο σουτ στα 15″ του Michael Jordan. Ένα απ’ τα πολλά στη μετέπειτα καριέρα του…

The «Phi Slama Jama»

Στις 4 Απριλίου 1983, το North Carolina State βρισκόταν αντιμέτωπο με τους Houston Cougars του Hakeem Olajuwon. Oι Cougars ισοφάρισαν το σκορ σε 52-52 στα 2′ πριν το τέλος. Μέχρι και τα τελευταία 44″ δε μπήκε άλλος πόντος. Η τελευταία επίθεση ήταν για το NC State. Η ομάδα της North Carolina εξάντλησε όλο το χρόνο. To Houston λίγο έλειψε να «κλέψει» τη μπάλα, ωστόσο αυτό ήταν αρκετό για να αναγκαστεί ο Dereck Whittenburg να πάρει ένα «καταδικασμένο σουτ» στα 4″. Η δύναμη στη μπάλα δεν ήταν αρκετή, δεν έφτασε καν το καλάθι, ωστόσο πριν προσγειωθεί, ο Lorenzo Charles, ως από μηχανής θεός, την έπιασε στον αέρα και «κάρφωσε» (54-52) για να στεφθεί πρωταθλήτρια η ομάδα του North Carolina State Wolfpack για 2η φορά στην ιστορία της.

Arcidiacono assisted, Jenkins «banged» it

Στις 4 Απριλίου 2016, North Carolina και Villanova, ίσως οι καλύτερες ομάδες εκείνη τη χρονιά, διεκδικούσαν τον τίτλο του NCAA. Η ομάδα του Roy Williams επέστρεψε απ’ το -6 στο τελευταίο 1:30′ (64-70) και βρέθηκε στο -1 (71-72) στα 13.5″ πριν τη λήξη. Ο Josh Hart ευστόχησε στις 2 βολές (74-71), με τον Marcus Paige να σκοράρει στην απέναντι πλευρά ένα απίθανο τρίποντο χωρίς ισορροπία, ισοφαρίζοντας σε 74-74, με το χρονόμετρο να λέει 4.7″. Η επαναφορά για τους Wildcats γίνεται από τη baseline. Ο Kris Jenkins επαναφέρει για τον Ryan Arcidiacono. Ο 2ος τρέχει, περνάει το κέντρο, δίνει στον Jenkins, ο οποίος σουτάρει απ’ τα 8 μέτρα και δίνει τη νίκη και τον τίτλο at the buzzer στο Villanova (77-74).

Keith Smart, hero for a moment

Ήταν 30 Μαρτίου 1987. Οι Indiana Hoosiers βρισκόντουσαν αντιμέτωποι με τους Syracuse Orangemen. Οι Hoosiers ήταν πίσω στο σκορ με 1 πόντο (72-73). Είχαν την τελευταία επίθεση ωστόσο, με τον Keith Smart να πετυχαίνει ένα καλάθι παρόμοιο με εκείνο του Jordan το 1982. Πήρε τη μπάλα στις 45 μοίρες, έκανε μια ντρίμπλα και «εκτέλεσε» απ’ τη γωνία, ευστοχώντας και δίνοντας το προβάδισμα στην Indiana στα 2″ πριν το τέλος. Μέχρι και εκείνο το σημείο ο Smart είχε πετύχει τους 12 απ’ τους 15 τελευταίους πόντους της ομάδας του. Η επαναφορά γίνεται από τους Orangemen, με την πάσα-ράγκμπι να την «κλέβει» ο… Keith Smart, δίνοντας οριστικά και αμετάκλητα το πρωτάθλημα στην ομάδα του, τους Indiana Hoosiers. Το συναρπαστικό σε όλο αυτό είναι πως η μετέπειτα καριέρα του Αμερικανού γκαρντ ως παίκτης, πήρε την… κατιούσα. Είναι η τρανή απόδειξη λοιπόν, πως το να γίνεις ήρωας σε ένα παιχνίδι, δε σου προεξοφλεί και το ότι θα προχωρήσεις και θα φτάσεις ψηλά αν δε δουλέψεις όσο χρειάζεται. Άλλωστε, ο Smart ήταν ένα παιδί που δε δούλεψε όσο θα έπρεπε. Και αυτό είναι η αιτία της πτωτικής καριέρας του… 

 

Φυσικά υπάρχουν και άλλα πολλά γεγονότα, ωστόσο κι αυτά τα… λίγα αποδεικνύουν γιατί το March Madness ονομάστηκε έτσι ακριβώς. «Madness»!

 

Η φετινή «τρέλα» του Μαρτίου μπορεί να τελείωσε και να μη μας έδωσε στιγμές που σχετίζονται με κάποιο νικητήριο σουτ ή κάποια κορυφαία «μάχη» (αν και αυτό σε λίγα χρόνια θα το γνωρίζουμε), αλλά η πορεία του Saint Peter’s College και η άκρως συγκινητική στιγμή του Ohai Agbaji μετά την κατάκτηση του τίτλου από το Kansas, είναι στιγμές που μπορείς να δεις εδώ. Μπορείς παντού για την ακρίβεια, αλλά εδώ οι πιθανότητες να το «ζήσεις» είναι πάρα πολλές!

Του χρόνου πάλι λοιπόν…