Η ισοφάριση της σειράς των φετινών Τελικών του ΝΒΑ φέρει φαρδιά πλατιά την υπογραφή του απόλυτου αμυντικού στρατηγού της σύγχρονης ιστορίας του Miami, του coach Mike Spoelstra, ο οποίος μετά την πολύ εύκολη ήττα στο Game 1 φρόντισε να ταράξει τα νερά της ομάδας του και να τη βάλει στο δρόμο για μια, σε αρχικό στάδιο, μεγάλη εμφάνιση, η οποία εξελίχθηκε σε ένα καίριο διπλό.

Η κύρια προσαρμογή ήταν αυτή φυσικά που έλαβε χώρα αναφορικά με το μαρκάρισμα του Nikola Jokic, ο οποίος από τις 17 potential ασίστ του Game 1 έμεινε στις 8 στο Game 2, με τους Heat να είναι πρόθυμοι να κάνουν ό,τι είναι δυνατόν για να σβήσουν από την εξίσωση το πιο… φονικό χαρτί των γηπεδούχων, την ικανότητά τους να βάζουν πολλές διαφορετικές μονάδες στην εξίσωση κάθε φορά.

Έτσι, αφενός κλείνοντας προς τα μέσα και αποφεύγοντας τις Off ball αλλαγές και αφετέρου ψηλωνοντας ακόμα περισσότερο με την είσοδο του Kevin Love o Spoelstra αφαίρεσε από τους Denver Nuggets όλα εκείνα τα στοιχεία που επέτρεπαν στον Jokic να αναλάβει τότε μόλις 18 επιθέσεις -δηλαδή τα βαθιά post ups του Aaron Gordon με κοντύτερους αντίπαλους και τα Off Screen κοψίματα στην πλάτη της άμυνας- δίνοντας στον Σέρβο το ελεύθερο να κερδίσει… μόνος του.

Στα της επίθεσης, και ενόσω δεν κατάφερε να βρει ουσιαστική λύση για το PnR Jamal Murray – Jokic που ακόμα και κόντρα στη ζώνη βρίσκει χώρους δράσης, το Miami φρόντισε να κερδίσει και μέσω της επίθεσής του χθες, όπου η κύρια διαφορά φυσικά δεν ήταν άλλη από την τρομερή άνοδο στην ευστοχία του σε σχέση με το πρώτο ματς όταν και τα… έσπασε. Προκειμένου όμως, να ανοίξουν ακόμα περισσότερο οι χώροι -κάτι που εκτοξεύει και το παιχνίδι του Jimmy Butler, ο οποίος μοιάζει με πραγματικό σούπερ σταρ όταν βρίσκεται δίπλα σε αρκετούς σουτέρ- ο Spoelstra γέμισε όλες -πλην μιας- τις πεντάδες του που έπαιξαν τουλάχιστον 2 λεπτά μαζί με μίνιμουμ 3 καθαρές απειλές από το τρίποντο, μια κίνηση που βοήθησε την ομάδα του να σκοράρει σε αυτό το διάστημα 125 πόντους/100 κατοχές!

Επιμένω στην παρουσία του Love, την οποία είχαμε υποδείξει μετά το Game 1, που χαρίζοντας μέγεθος και σουτ στους Heat τους έκανε καλύτερους κατά 18 πόντους σε ένα ματς που κρίθηκε στο καλάθι.

 

O X Factor των Heat

 

Όπως ήδη αναφέραμε πριν από λίγο, ο Coach Spoelstra ήταν ο απόλυτος πρωταγωνιστής της μεγάλης νίκης των Heat στην έδρα των Nuggets. Ωστόσο, όταν ένα σχέδιο σε πετυχημένη εφαρμογή τα εύσημα δεν πηγαίνουν μονάχα προς τον στρατηγό αλλά και στους εκάστοτε στρατιώτες που έφεραν την εν λόγω αποστολή εις πέρας. Και αυτός ο πολεμιστής του Miami δεν είναι άλλος από τον Love, ο οποίος από την παντελή του απουσία στο Game 1 πήρε ευκαιρίες στο επόμενο ματς και έχοντας εξελιχθεί στον απόλυτο X Factor των φιλοξενούμενων ήταν ενδεχομένως ο κύριος λόγος για το Break στους Τελικούς.

Ποια είναι η κύρια αμυντική προσέγγιση στο νου του Coach Spoelstra στο δεύτερο παιχνίδι της σειράς;

Η αύξηση του μεγέθους, η έλλειψη του οποίου στο πρώτο ματς είχε χαρίσει πολλούς χώρους και εύκολα καλάθια στο βάθος της άμυνάς τους στον αντίπαλο. Και ο άλλοτε All Star ήταν ο άνθρωπος που χάρισε στα μετόπισθεν των Heat ακριβώς αυτό μην έχοντας ακριβώς ένα συγκεκριμένο match ups αλλά όντας περισσότερο ένας help defender τόσο Σε 45 και γωνίες σε καταστάσεις ζώνης όσο και σε συνθήκες αρρυθμίας κοντά στην ρακέτα ανεξαρτήτως αποτελέσματος (3-6 σουτ οι Nuggets κόντρα στον Love – 76 πόντοι/100 κατοχές παθητικό οι Heat με αυτόν στο παρκέ σε 22′).

Ειδικότερα δε σε συνθήκες ζώνης, ένα μοτίβο άμυνας που αν και σε θεωρητικό βαθμό τουλάχιστον θα έπρεπε να σπάει πολύ πιο εύκολα εν ετει 2023 σε σχέση με το πιο ασουτο παρελθόν του αθλήματος αλλά η σταθερή της απουσία από τα playbooks των περισσότερων ομάδων συνεπάγεται με… μπερδέματα κάθε επιθετικής μηχανής, ο Love παρά την περασμένη ηλικία του απέδειξε πως παραμένει ένας εξαιρετικά μυαλομενος αμυντικός -αν και όχι φόβητρο σε κανένα σημείο της καριέρας του- κολλωντας σαν νεανικό guard στα closeouts κόντρα στον Michael Porter Jr ενώ ταυτόχρονα πολύ γρήγορα κινείτο από το μια μεριά στην άλλη.

Αυτό που ξεχωρίζει την ζώνη των Heat από την αντίστοιχη της Team USA για παράδειγμα στο Παγκόσμιο του 2019 είναι φυσικά η κίνηση όλων των παικτών σαν μια κοινή χορογραφία -πάρα τα προβλήματα που παραμενουν άλυτα στο PnR. Και αν αυτός ο ρυθμός συνδυαστεί και με ύψος, τότε όλα γίνονται πολύ δύσκολα για κάθε “εχθρό”.