Ο Reggie Miller είναι ένας από τους καλύτερους και δολοφονικά clutch αθλητές στην ιστορία του ΝΒΑ. Ωστόσο, πάντα τα έβρισκε σκούρα με ένα συγκεκριμένο αντίπαλο.
Την αδερφή του!
Ο Reggie και η Cheryl γεννήθηκαν στο Riverside της California με ένα μόλις χρόνο διαφορά, και σε μια οικογένεια όπου ο αθλητισμός έρρεε άφθονα σαν παγωμένα ποτά στη θέα μιας γυμνής θάλασσας δε θα μπορούσαν να μην ασχοληθούν μαζί του, με το μπάσκετ να τους κερδίζει από την αρχή της ζωής τους.
Κάθε μέρα έπαιζαν.
Κάθε μέρα υπήρχε μόνο ένας νικητής.
Η Cheryl.
Για όσους δε τη γνωρίσουν, η Cheryl Miller είναι η πιο σπουδαία μπασκετμπολίστα που δεν έπαιξε ποτέ στο WNBA (εξαιτίας των γονάτων της), η οποία είχε οδηγήσει ούσα 20 μόλις ετών τις ΗΠΑ στο χρυσό μετάλλιο των Ολυμπιακών Αγώνων του Los Angeles το 1984.
Ναι.
Σχετικά μεγάλος ανταγωνισμός…
Κάθε μέρα λοιπόν, έπαιζαν.
Κάθε μέρα λοιπόν, ο Reggie έχανε, με τον ίδιο να αναφέρει πως δε την άφηνε να φύγει από την παιδική τους αυλή αν δεν είχε κάνει έστω και μια τάπα στα ακατανίκητα σουτ της.
Όσο δύσκολο και αν ήταν, ο Knick Killer κατάφερε να κερδίσει από αυτό, να καταπιεί τις ήττες, το ξύλο, τη ντροπή και να τα φτύσει στα παρκέ του ΝΒΑ ως know how, trash talking και αστείρευτη ικανότητα.
Το μεγαλύτερο εμπόδιο που υπερπήδησε;
Τα ασθενικά του πόδια.
Ο Reggie γεννήθηκε με αναπτυξιακή δυσπλασία, με αποτέλεσμα να μην περπατάει πολύ τα πρώτα χρόνια της ζωής του, αλλά η οικογένειά του ήταν εκεί όταν έμενε ακίνητος στο κρεβάτι, όταν έκανε έστω και αργοπορημένα τα πρώτα του βήματα στον κόσμο, όταν έσκασε για πρώτη φορά την πορτοκαλί θεά και χάρισε λίγο από το χρώμα της στο γκρι της ασφάλτου.
Και όταν ήταν πλέον υγιής, ανέλαβε η αδερφή του να κάνει τους μελλοντικούς του αντιπάλους αρρώστους!
Το να χάνεις συνέχεια από την Ολυμπιονίκη αδερφή σου από τη μέρα σχεδόν που γεννήθηκες σε καλλιεργεί σκληρά και ωμά, σε πιέζει να γίνεις καλύτερος, σου δημιουργεί την ανάγκη να αλλάξεις, να βελτιωθείς, να προσαρμοστείς.
Και αυτό ακριβώς έκανε ο Miller -που στηρίζει τη χαρακτηριστική καμπύλη των σουτ του στα blocks που δεχόταν μικρός από τη Cheryl– από τα κολεγιακά του χρόνια στο UCLA μέχρι και τη στιγμή της απόσυρσής του από την ενεργό δράση το 2005.
Σκόραρε με κάθε τρόπο.
Έβριζε με κάθε τρόπο.
Ήθελε να κερδίσει με κάθε τρόπο.
Μπορεί κάθε χρονιά να υπήρχε ένας τύπος που να ήταν καλύτερος από αυτόν πάρα μια σπουδαία του εμφάνιση.
Όπως την ημέρα που πέτυχε στα 15 του 40 ολόκληρους πόντους για το Ηigh School του Riverside και ένιωσε πιο ευτυχισμένος από ποτέ.
Λίγες ώρες αργότερα όμως, η Cheryl θα έκανε εθνικό ρεκόρ με 105 πόντους και triple double…
Μπορεί να άγγιξε πολλές φορές την πηγή αλλά να μην είχε τη δύναμη να στρίψει τη βρύση της και να δροσιστεί με το γάργαρο νερό της.
Μπορεί. Μπορεί. Μπορεί.
Αλλά ο Reggie Miller ήταν ένας από τους ’90ς τύπους, από αυτούς που θα χωρούσαν σε κάθε εποχή.
Ήταν ένα από τα πιο clutch θηρία όλων των εποχών.
Ήταν ένας από τους πιο αθυρόστομους trash talkers από καταβολάς ΝΒΑ, αφού αντιλήφθηκε νωρίς πως δεν είχε άλλη επιλογή υπεροχής.
Και όλα αυτά, και όσα δεν ήρθαν ποτέ για διάφορους λόγους, τα χρωστάει στις πάμπολλες αποτυχίες της εφηβείας του, όταν η αδερφή του, Cheryl, φρόντιζε να τον διαλύει κάθε φορά στο πατρικό τους σπίτι.
Σήμερα, ο Reggie Miller γίνεται 56 ετών!