Οι Grizzlies -στα δικά μου μάτια τουλάχιστον- ήταν η καλύτερη ομάδα του παρκέ στο Game 1 έστω και οριακά.
Θα πρέπει να απολογηθούν οι Golden State Warriors που έκλεψαν το ματ; Σε καμία περίπτωση.
Ωστόσο, το Memphis έδειξε ότι μπορεί να κοιτάξει στα μάτια μια εκ των κορυφαίων ομάδων σε ολόκληρο το πρωτάθλημα και να της βάλει δύσκολα παρά τη δεδομένη διαφορά σε δυναμικότητα, εμπειρία και αποτελεσματικότητα σε κάθε μήκος και πλάτος του παρκέ.
Τι έκανε χθες (1/5) και αν συνεχίσει σε αυτό το μοτίβο θα καταφέρει να μείνει ανταγωνιστικό μέχρι και το απόλυτο φινάλε της σειράς ανεξαρτήτως νικών;
1) Η… ψηλόκοντη frontline
Έχω εκφράσει πολλάκις τη συμπάθειά μου στον Kevon Looney, με τη συνέπειά του στον ρόλο και τις αρμοδιότητές του να είναι συγκινητική εδώ και πολλά χρόνια. Ωστόσο, απέναντι στην αθλητικότητα των Brandon Clarke και Jaren Jackson Jr. δεν θα μπορούσε να έχει ιδιαίτερη τύχη, με το κοντό αυτό big ball να βάζει δύσκολα στους “Πολεμιστές” με 7 επιθετικά ριμπάουντ στο 2ο ημίχρονο και αθόρυβη δουλειά στη δική τους άμυνα.
Την ίδια στιγμή μάλιστα, το spacing του τελευταίου (5-7 τρίποντα στο 2ο μέρος) ανάγκασε τον Steve Kerr να στραφεί στα χαμηλά σχήματα με τον Αndrew Wiggins στο 5 στα 9 από τα 12 λεπτά της 4ης περιόδου -σε ένα χρονικό σημείο που δεν είχε στη διάθεσή του τον Draymond Green, που είχε αποβληθεί νωρίτερα.
Ο υπερβολικός ζήλος και η απειρία του JJJ ήταν φυσικά ένα άτυπο δώρο στο Golden State, που μάζεψε πλήθος επιθετικών ριμπάουντ εν τη απουσία του από την ρακέτα, αλλά το γεγονός πως με αυτόν στο 5 οι Grizzlies ήταν καλύτεροι κατά 24 πόντους στο Net Rating σε 20 λεπτά μαρτυράει πολλά για το “κλικ” σε αυτή θέση.
2) Το εμπόδιο στον Curry
Στον 1o γύρο, ο Stephen Curry βρήκε τα περισσότερα σουτ του στις αλλαγές με τον Nikola Jokic αλλά και απέναντι στους μέτριους αμυντικά Monte Morris και Austin Rivers.
Κόντρα στις “Αρκούδες” όμως, αφενός η αθλητική Frontline και αφετέρου κυνικοί περιφερειακοί αμυντικοί δεν του επιτρέπουν να βρίσκει τις όψεις που θέλει.
Όπως και κατά την περσινή σεζόν, ο Dillon Brooks απέδειξε γιατί θεωρείται αυτή τη στιγμή ως ο πιο αποτελεσματικός αντίπαλος για τον Curry, με τον απόφοιτο του Oregon να κολλάει σαν να βδέλλα πάνω του και να τον αναγκάζει σε 0-7 σουτ και 0-5 τρίποντα σε 37 κατοχές χθες!
Το τρομερό μάλιστα με τον Brooks δεν είναι άλλο από το γεγονός πως κράτησε και τον περίγυρο του Curry χαμηλά (4-14 σουτ, 0-6 τρίποντα συνολικά), ενώ δε δέχθηκε ούτε ένα καλάθι πλην του ζωγραφιστού!
3) O παράγοντας Melton
Τα 3 contested σουτ/τάπες, τα 4 deflections/κλεψίματα, τα 3-6 τρίποντα, τα 7 ριμπάουντ, το +14 στο +/- αλλά και το 98 στο Defensive Rating λέει όλα όσα πρέπει να ξέρουμε για τον συγκινητικό De’ Anthony Melton, που μετά από μια κάκιστη σειρά κόντρα στους Minnesota Timberwolves ήταν συναρπαστικός χθες και ίσως ο πιο σταθερός άσος των Grizzlies.
Έβαλε τα σουτ του στο πρώτο ημίχρονο, ήταν τρομερά ενεργητικός στα αμυντικά του καθήκοντα και έμοιαζε να είναι ο συνδετικός κρίκος της μιας άκρης του παρκέ με την άλλη αλλά και του Morant με τους «ψηλούς» της ομάδας χάρις στο spacing και την όρεξη που έβγαζε σε κάθε σχεδόν κατοχή.
Από την άλλη μεριά, οι Warriors δεν είναι τυχαίοι.
Το Game 1 ανάμεσα θύμισε εν πολλοίς το Game 4 της περασμένης σειράς τους με τους Nuggets.
Έχασαν τον Green “νωρίς”, o Klay Thompson είχε φορτωθεί με φάουλ ήδη από το 1ο μέρος, οι αντίπαλοι ήταν πολλές φορές μπροστά στο σκορ ακόμα και με διψήφια απόσταση.
Η κύρια όμως, διαφορά;
Κέρδισαν!
Το Memphis, όπως άλλωστε αναφέρθηκε, ήταν η καλύτερη ομάδα του παρκέ στο μεγαλύτερο διάστημα του αγώνα -κάτι που είναι πολύ λογικό από τη στιγμή που ο εγκέφαλος, Draymond Green, των φιλοξενούμενων έπαιξε μόλις 17 λεπτά.
Ήταν γεμάτο ενέργεια, είχε όρεξη στην άμυνα και τα βασικά. Ίσως όμως να πλήρωσε ακριβώς αυτήν την τάση για το κάτι παραπάνω σε πολλές φάσεις.
Θεωρώ ότι ο άνθρωπος που πήρε το ματς ήταν ο Andrew Wiggins, ένας τύπος με τεράστια αρνητικά USG% τόσα χρόνια στη Minnesota που έχει εξελιχθεί σε έναν από τους καλύτερους two way παίκτες σε όλο το ΝΒΑ, με τον Καναδό forward να κάνει απλά τα… απλά.
Αρχικά, εκμεταλλεύεται την αργοπορία του Jackson Jr. να καλύψει την ρακέτα με τη μπάλα να έχει φύγει από το χέρι του Curry και σώζει μια φαινομενικά χαμένη κατοχή -πετυχαίνοντας μάλιστα ένα εύκολο κάρφωμα στη συνέχεια της φάσης, με τον JJJ ξανά απόντα ελέω του υπερβολικού ζήλου που επέδειξε.
Στην αμέσως επόμενη επιθετική φάση, οι Warriors μπλέκουν αρκετά στις εξαιρετικές αλληλοκαλύψεις των Grizzlies και αναγκάζονται σε ένα contested σουτ με τον Thompson από την αριστερή 45°. Ο Wiggins είναι όμως ξανά εκεί και παίρνοντας ένα πολύ δύσκολο επιθετικό ριμπάουντ σώζει άλλη μια κατοχή για τον οργανισμό της Καλιφόρνια.
Στην εξέλιξη της φάσης μάλιστα, ως άμεση συνέπεια ακόμα μιας απουσίας του Jackson Jr. από το ζωγραφιστό, καταφέρνει να κάνει 2 tip μετά από άλλο ένα άστοχο σουτ του Curry, με αποτέλεσμα η μπίλια να γύρει έπειτα από συνεχή hustle plays στους Warriors, που έχαναν με περίπου 40″ για το τέλος με 2 πόντους (116-114).
Απλό αλλά… Kerrιο play από την επαναφορά, ο Wiggins κάνει το πρώτο μεγάλο βήμα χαρίζοντας σημαντικό χρόνο στον Thompson για να παραλάβει με την ησυχία του μπάλα έπειτα από ένα τέλειο screen, με τον έμπειρο σουτέρ να κάνει αυτό που ξέρει καλύτερα από τον καθένα.