Μπορεί ο Luka Doncic να ήταν μαγικός επιθετικά στο δεύτερο ημίχρονο, μπορεί ο Spencer Dinwiddie να ήταν ο άνθρωπος που τόσο με ένα μεγάλο τρίποντο στο φινάλε όσο και με 3 συνολικά -σχεδόν- buzzer beaters στο τέλος των τριών τελευταίων περιόδων “καθάρισε” το ματς, αλλά η συνεισφορά του Dorian Finney Smith ήταν αυτή που χάρισε όταν έπρεπε την αυτοπεποίθηση που χρειαζόταν στους Dallas Mavericks, που πέτυχαν ένα παλικαρίσιο διπλό στη Βοστόνη.

Στο πρώτο ημίχρονο, οι Τεξανοί δεν κατάφεραν σε κανένα σημείο να χτυπήσουν σε πρώτο βαθμό το big ball των Boston Celtics και σε δεύτερο τα κενά που δημιουργούνταν από τα συνεχή double teams στον Doncic, με τον αθλητικό forward να είναι ένας από τους κύριους λόγους επ’ αυτού, αφού σε 17 λεπτά συμμετοχής σπατάλησε 2 τελείως ελεύθερα τρίποντα από 45 και κορυφή -ενώ συνολικά το Dallas έμεινε στο 29% από την περίμετρο στα πρώτα 24 λεπτά.

Μετά την ανάπαυλα όμως, τόσο με τη συνεχή στόχευση των Al Horford και Robert Williams από τον Doncic (7-14 σουτ, 3-9 τρίποντα και 8-11 σουτ, 4-7 τρίποντα, αντίστοιχα, φέτος απέναντί τους) και τον αργό ρυθμό που έχει καθιερώσει ο Jason Kidd σε μια φύσει επιθετική ομάδα όσο και με τις πάμπολλες λύσεις που χάρισε ο Finney Smith σε άμυνα και -κυρίως- επίθεση, οι φιλοξενούμενοι γύρισαν ένα ματς που έμοιαζε δύσκολο εξ αρχής.

Σε αυτό το διάστημα, ο ικανός PF ήταν πρώτος σκόρερ της ομάδας του με 18 πόντους με 7-9 σουτ αλλά και 3-4 τρίποντα, τιμωρώντας ξανά και ξανά τα rotations του Ime Udoka από τα φτερά, ενώ την ίδια στιγμή είχε και το μεγαλύτερο +/- με +17 -όντας η σωτήρια λύση τόσο για τον Luka Magic όσο και για το spacing του Dallas.

 

 

Aπό την άλλη μεριά, ο coach Udoka δεν ήταν αρκετά δραστήριος μονάχα στην 3η περίοδο, όταν τόσο η εμμονή του στη βασική πεντάδα (Smart, Brown, Tatum, Horford, Williams για 7 λεπτά συνεχόμενα/ -38.5 Net Rating) όσο και η ανυπαρξία σουτέρ (3-8 τρίποντα) και λογικής έδωσε τη δυνατότητα στους Mavs να τρέξουν μεγάλα σερί και να διεκδικήσουν ένα ματς που ποτέ δεν ήταν δικό τους.

Μάλιστα, με τους Κέλτες να ζητούν απεγνωσμένα μια ένεση από τον πάγκο, ο παραγκωνισμός του Pritchard, που αργότερα θα σκόραρε 6 πόντους με 2-5 τρίποντα στην 4η περίοδο, έπαιξε καθοριστικό ρόλο…