Η σεζόν ολοκληρώθηκε πρόωρα αλλά αναμενόμενα για τους Suns πριν από μερικές ώρες μετά και την ήττα – αποκλεισμό από τους Denver Nuggets. Ωστόσο, η λευκή σελίδα που ετοιμάζεται να ανοίξει μπροστά τους αναμένεται πέρα από κρίσιμη να είναι και αρκετά πιο θετική για το Phoenix όσο προλαβαίνει φυσικά…
Ακόμα και αν υπάρχουν επί της ουσίας δύο μονοπάτια μπροστά τους, ο κύριος δρόμος και κατεύθυνση που οφείλουν να ακολουθήσουν οι Ήλιοι δεν είναι άλλος από μια νέα πορεία πρωταθλητισμού σε Δύση και ΝΒΑ δεδομένου ότι σε ακόμα ένα ρόστερ θα εκκινήσουν από την αρχή, και ως επί το πλείστον υγιείς, οι Kevin Durant, Devin Booker και Chris Paul.
Οι επιλογές λοιπόν για τους Suns είναι δύο αν και ο στόχος κοινός.
Στο πρώτο σενάριο, η τετράδα των Durant, Booker, Paul και DeAndre Ayton παραμένει κάτοικος Arizona για άλλη μια χρονιά -κάτι που σε συνδυασμό φυσικά με τα 2 + 1 δεμένα συμβόλαια και για του χρόνου (player option o Wainright) δημιουργεί χώρο 8 + 2 two ways θέσεων στο συγκρότημα του coach Monty Williams. Μπορεί οι οικονομικές συνθήκες να μην είναι οι καλύτερες δυνατές, καθώς με μόλις επτά ενεργά συμβόλαια οι Ήλιοι έχουν ξεπεράσει ήδη κατά 40 περίπου εκ το salary cap, αλλά η αλήθεια είναι πως δίπλα στους υπάρχοντες σούπερ σταρ πολλοί θα είναι οι ρολίστες που θα θελήσουν να κάνουν το ταξίδι προς την Arizona αυτό το καλοκαίρι…
Από την άλλη μεριά, όσο και αν ακόμα και στη μέτρια βραδιά του μπορεί να επηρεάσει όσο κανείς το παιχνίδι της ομάδας του και στις δύο πλευρές του παρκέ, ο Ayton γίνεται διαθέσιμος προς ανταλλαγή. Εδώ οφείλουμε να κρατήσουμε δύο σημειώσεις:
Τα τελευταία χρόνια σπάνια κάποιος σταρ έχει ανταλλαχθει για κάτι εξίσου “καλό”, με την πραγματική τους αξία στο χρηματιστήριο του ΝΒΑ να μην είναι τόσο μεγάλη όσο φαντάζονται οι περισσότεροι.
Η αδιάφορη φετινή του σεζόν σε άμυνα και επίθεση μαζί φυσικά με το βαρύ του οικονομικά συμβόλαιο (103 εκ. δολ. για τα επόμενα 3 χρόνια) πολύ δύσκολα θα τον ωθησουν εκτός Phoenix. Σε κάθε περίπτωση ωστόσο, οι υποψήφιοι μνηστήρες θα έχουν πάντοτε τη δυνατότητα να αποκτήσουν ένα Center που συνδυάζει ενίοτε το σύγχρονο με το παραδοσιακό και δείχνει πρόθυμος να εξελιχθεί ακόμα περισσότερο ως σουτέρ.
Η τέλεια ομάδα του Denver
Ο Nikola Jokic είναι ο παίκτης εκείνος με τις καλύτερες σεζόν στο Παγκόσμιο μπάσκετ εδώ και μια γεμάτη τριετία -ενδεχομένως και παραπάνω- ανεξαρτήτως ανταγωνισμού, ρεκόρ και πορείας της ομάδας. Μάλιστα, στα φετινά Playoffs έχει βγει ακόμα πιο μπροστά από το σύνηθες στα της επίθεσης γράφοντας με άνεση 31 πόντους με 26 επιθέσεις (55%/48%) όντας ο κύριος λόγος για την εκτόξευση του Denver. Ωστόσο, υπάρχουν πολλοί περισσότεροι λόγοι που οι Nuggets φέτος μοιάζουν με υποψήφιο πρωταθλητή.
Η κύρια μερίδα αυτών των αιτιών στριφογυρίζουν γύρω από το πρόσωπο του Coach Mike Malone, ενός προπονητή που παρά την ενίσχυση της ομάδας του εν μέσω Trade Deadline με τους Reggie Jackson – Thomas Bryant από τις δύο ομάδες του ΛΑ, τους Clippers και τους Lakers αντίστοιχα, δε δίστασε να τους πετάξει εκτός rotation από τη στιγμή που, όπως επίσης είχαμε αναφέρει, δεν ταίριαζαν όσο θα ήθελε/έπρεπε με τον πάγιο κορμό σε περιφέρεια και ρακέτα. Και σε μια σειρά κόντρα σε ένα σύνολο εξαιρετικά άδειο σε κάθε επίπεδο όπως αυτό των Suns, το οποίο μάλιστα παρουσιάστηκε ακόμα πιο ελλιπές με τις απουσίες των Paul – Ayton, αυτή η υπεροπλία του οργανισμού του Colorado εγινε ακόμα πιο αντιληπτή προς πάσα κατεύθυνση.
Η αλήθεια είναι ότι, αν και δεν υπάρχει λόγος να γίνει ιδιαίτερη αναφορά σε ένα Game 6 που είχε κριθεί με διαφορές μεγαλύτερες των 20 – 25 πόντων από την 2η περίοδο, οι Nuggets διαθέτοντας ταυτόχρονα στο παρκέ έναν από τους καλύτερους “ψηλούς” επιθετικά όλων των εποχών (Jokic), δύο επιπλέον ικανούς σκόρερ (Jamal Murray, Michael Porter Jr.), δύο περίφημους αμυντικούς (Aaron Gordon, Kentavius Caldwell Pope) + τις μίξεις τους με τον περίγυρό τους δε γίνεται να μην… τρομάζουν κάθε αντίπαλο. Ωστόσο, το κλειδί που φανερώνει πιο πολύ από κάθε άλλο στοιχείο το βάθος του συνόλου του coach Malone δεν είναι άλλο από το γεγονός πως εν τη απουσία του Jokic για τις απαραίτητες ανάσες τίποτα δεν στραβώνει ως κανόνας μέχρι στιγμής -με τους Jeff Green και Gordon να αναλαμβάνουν τον άτυπο ρόλο του Center και τους Murray και Bruce Brown το δημιουργικό όραμα του Σέρβου μαζί με την εκτελεστική δεινότητα διαφορετικών επιπέδων τους.