Μπορεί το trade με τους Denver Nuggets για χάρη του Bol Bol να μην έγινε ποτέ πραγματικότητα -με το ιατρικό επιτελείο της ομάδας να θεωρεί πως η φυσική κατάσταση του αποφοίτου του Oregon είναι υπό του μετρίου- αλλά ο νεανικός κορμός του συλλόγου έχει κάνει μια μικρή αντεπίθεση την τελευταία εβδομάδα μετρώντας 3 νίκες σε 4 ματς (75% επιτυχία) -ενώ νωρίτερα είχε πετύχει μόλις 7 στα πρώτα 27 παιχνίδια της σεζόν (26% επιτυχία)!
Ουσιαστικά, η πεντάδα των Saddiq Bey, Cade Cunningham, Hamidou Diallo, Josh Jackson και Isaiah Stewart παίζει εξαιρετικά τελευταία, με τους δύο πρώτους ειδικότερα να αποδεικνύουν για άλλη μια φορά αφενός πόσο πολύ ταιριάζουν μεταξύ τους -αφού κανείς του δε μπαίνει στα… νερά του άλλου- και αφετέρου πως αποτελούν το «αύριο» του οργανισμού του Michigan αλλά και το σημείο έναρξης κάθε νέου κορμού.
Συνολικά στα τελευταία 4 ματς, όταν βρίσκονται ταυτόχρονα στο παρκέ, τα «Πιστόνια» είναι καλύτερα κατά 4.5 πόντους ανά 100 κατοχές -επίδοση που μπορεί να μην τρομάζει αλλά δεδομένης της ηλικίας μα και της απειρίας τους είναι καλύτερη από αυτό που φαίνεται-, με το κύριο όπλο τους να είναι φυσικά η επίθεση (111 πόντοι ανά 100 κατοχές/ 8η καλύτερη επίδοση).
Μαζί μετρούν τους 35.5 από τους 103 πόντους της ομάδας τους (το 35% τους δηλαδή) εκτελώντας με 45% σε 28 σουτ εντός πεδιάς αλλά και με 39% σε 13 σουτ από την περίμετρο, παίρνοντας από το χεράκι τους Pistons ως το ωριμότερο δίδυμό τους σε ένα δρόμο που δεν ορίζει μεν το rebuilding και η μανία για ήττες αλλά μόνο θετικά σημάδια μπορεί να χαρίσει δε.
Όσον αφορά τα γενικότερα χαρακτηριστικά των Pistons, η συνέπειά τους στα μετόπισθεν σε αυτό το χρονικό σερί (107 πόντοι μόλις) είναι ένα από τα κύρια σημεία- κλειδιά της δημιουργίας ενός χαρακτήρα συνώνυμου των παλαιότερων και ένδοξων εποχών του συλλόγου, ενώ ταυτόχρονα αν εξαιρεθεί το «πάρτι» των έτσι κι αλλιώς ανώτερων Chicago Bulls (133-87), τα «Πιστόνια» δέχονται μόλις 98 πόντους από τις 9 Ιανουαρίου -απόδοση που είναι και η 3η καλύτερη σε αυτό το διάστημα σε όλο το ΝΒΑ πίσω μόνο από τους Boston Celtics και τους New York Knicks!
Τέλος, αξίζει να αναφερθεί και ένα σχετικά αρνητικό στοιχείο από την εν λόγω πορεία τους, το οποίο επαφίεται στην επιρροή των πιο έμπειρων παικτών στο θετικό αποτέλεσμα, με τους Trey Lyles και Cory Joseph -παίκτες που φαινομενικά δεν αποτελούν το μέλλον της ομάδας- να αγωνίζονται 51 κοινά λεπτά ανά βραδιά και να έχουν τεράστιο μερίδιο ευθύνης στις νίκες (+23 οι Pistons με αυτούς το παρκέ) μετρώντας 25 πόντους κατά μέσο όρο.
Ουσιαστικά, η ουσία τους και η αναμφισβήτητη ποιότητά τους φθείρουν τον χρόνο συμμετοχής των νεαρότερων του συνόλου του coach Casey, με τους Luka Garza (rookie), Isaiah Stewart (sophomore) και Killian Hayes (sophomore) για παράδειγμα να μην έχουν τόση τρανή προσοχή στις πεντάδες του έμπειρου τεχνικού και να μετρούν 10, 21 και 26.5 λεπτά παρουσίας ενώ «αξίζουν» κάτι παραπάνω.
Πιθανότατα, σε λίγο καιρό το Detroit θα αρχίσει ξανά να χάνει παιχνίδια, με τη μια ήττα να διαδέχεται την άλλη.
Ωστόσο, αυτό μόνο κακό δεν είναι, με το χτίσιμο και την καλλιέργεια μιας φιλοσοφίας πάγιας και ατέρμονης στο χρόνο να είναι προφανώς σε ανώτερη μοίρα από ένα θετικό αποτέλεσμα σε μια χρονιά όπου η νίκη είναι… αποτυχία εν όψει Draft.